Και όπως όλα αρχίζουν έτσι και τελειώνουν. Πάλι σε ένα τραπέζι, του αποχαιρετισμού τώρα. Καλοκαίρι του 1998, στο σπίτι της Κωνσταντίνας (αδερφή Ελισάβετ), με το ίδιο βλέμμα της ελπίδας και της προσμονής. Και η ζωή προχώρησε, προχωράει με τους δικούς της ρυθμούς για τον καθένα μας διαφορετικά, μακρινά, γράφει αποστάσεις και διαδρομές. Τελείωσε;... Η μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν ποτέ...
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου