Ένας Πορφυρίτης...εναντίον μου...

Πρίν λίγες ημέρες είχα γράψει ένα κείμενο για δύο κληρικούς από τον Πειραιά, οι οποίοι αναθεμάτισαν το σύμπαν όλο χάρη στην αλάθητή αυθεντία τους. Το κείμενο μου ήταν με το ονοματεπώνυμο μου, χωρίς φόβο και με παρρησία. Δεν κρύφτηκα πίσω από την ανωνυμία. Σήμερα είδα-κάπως αργά-ένα κείμενο σε κάποια ιστολόγια θρησκευτικού περιεχομένου ένα κείμενο με τον τίτλο: Όταν η θεολογία γίνεται αγαπολογία, κάποιου με το ψευδώνυμο πορφυρίτης...Ο οποίος λέει για τις απόψεις μου τα εξής:  "Και ο συχνός λόγος για τον απερίγραπτο Λόγο, απ’ ότι φαίνεται, γίνεται για συγκεκριμένο λόγο: για να δικαιολογηθεί και ν’ «αυγατήσει» η αμαρτία και όχι για να εξαλειφθεί. Αφήνεται να εννοηθεί, πως η πολλή, άνευ ορίων, αγάπη του Χριστού για τον άνθρωπο, αγκαλιάζει και την αμαρτία· μη γένοιτο! Με άλλα λόγια, χρησιμοποιείται, η άδολη και θυσιαστική αγάπη του Κυρίου, ως αγάπη «χωρίς όρια», για να δικαιολογήσουμε και να καλλιεργήσουμε τα «Σόδομα και τα Γόμορρα», στα οποία μετατράπηκε η πατρίδα μας." Με απλά λόγια ο πορφυρίτης διαδίδει ότι εγώ και κάποιοι άλλοι διδάσκουμε μια αγαπητική θεολογία που αγκαλιάζει την αμαρτία και που ευθύνεται, όπως λέει, για την μετατροπή της πατρίδας μας σε «Σόδομα και τα Γόμορρα». Και αυτός ο πορφυρίτης δεν είχε την εντιμότητα να γράψει κάτω από τις απόψεις του το όνομα του. Δεν θα του απαντήσω λοιπόν. Δεν απαντάω σε σκιές, της φωτίζω, αλλά εκείνος θέλει να παραμείνει στην σκιά. Δικαίωμα του. Για αυτά που με κατηγορεί, ότι δικαιολογώ και «αυγατίζω» την αμαρτία τον αφήνω στην κρίση σας. Λέγοντας του μόνο το εξής: κατηγορεί έναν άνθρωπο που έχει επώνυμα καταθέσει τις απόψεις του και όποιοι δεν συμφωνούν μαζί μου ξέρουν ποιος είμαι. Δεν με φοβίζει αυτό. Αλλά αδερφέ πορφυρίτη, πόσο χριστιανικό είναι να κατηγορείς κάποιον μέσα από την ανωνυμία; Οι χριστιανοί ήταν πάντα, θαρραλέοι, επαναστατικοί και ανατρεπτικοί. Εσύ τι είσαι από όλα αυτά;  Σήμερα φίλε πορφυρίτη έχω βάλει και την φωτογραφία μου. Για να ξέρεις και ποιος είμαι γιατί που ξέρεις μικρός είναι ο κόσμος μπορεί και να συναντηθούμε να μην ξέρεις ποιον κατηγορείς; Αν και νομίζω πως γνωριζόμαστε και αν όχι μεταξύ μας σίγουρα από τον εντολέα σου. Και κάτι τελευταίο πορφυρίτη, όπως λες έχω μετατρέψει την θεολογία σε αγαπολογία, αρά ξέρω και σου προτείνω, αγάπα, πονάει λίγο...αλλά αξίζει τον κόπο...

Κώστας Ζουρδός