Την περασμένη Παρασκευή μια νέα γυναίκα η 29 Χρόνη Έλενα
Φραντζή από την Κύπρο έδωσε τέλος στην ζωή της. Σε μια μαρτυρική ζωή. Η Έλενα
σε ηλικία 4 ετών είχε δοθεί από τις κρατικές υπηρεσίες σε μια ανάδοχή οικογένεια
στην οποία ο θετός Πατέρας ήταν Ιερέας. Η Έλενα απομακρύνθηκε από την πρωτογενή
της οικογένεια γιατί η μάνα της ήταν τοξικομανής και ο Πάππους της είχε σκοτώσει
την Γιαγιά της. ένα περιβάλλων ακατάλληλο για κάθε παιδί. Και ενώ όλοι θα πίστευαν
πως στην νέα της οικογένεια θα τελείωνε το μαρτύριο της και θα ξεκίναγε μια
φυσιολογική ζωή, στην πραγματικότητα άρχισε ένα νέο μαρτύριο που την οδήγησε
ουσιαστικά στον θάνατο. Ο θετός πατέρας της Έλενας, ο Ιερές παρακαλώ με την βοήθεια
της γυναίκας του, της πρεσβυτέρας κακοποιούσε σεξουαλικώς το κορίτσι, από τεσσάρων
ετών κάτι που αποδείχθηκε στο δικαστήριο. Η Έλενα όταν έγινε 10 ετών κατήγγειλε
την κακοποίηση της στις κρατικές υπηρεσίες ευημερίας μέσω του σχολείου της αλλά
κανείς δεν την πίστεψε και ο φάκελος της υπόθεσης «χάθηκε». Παρέμεινε στην
ανάδοχη οικογένεια του ιερέα, ο οποίος συνέχισε να την κακοποιεί μέχρι την
ενηλικίωσή της. Η Έλενα έκανε νέα καταγγελία και έπειτα από πολύ κόπο κατάφερε
να πείσει στο δικαστήριο για τα όσα βίωνε. Ο ιερέας καταδικάστηκε σε δύο χρόνια
φυλάκιση το 2013 και το 2015 αποφυλακίστηκε. Αντί όμως να απομακρυνθεί από την
Εκκλησία, επανήλθε στα καθήκοντά του και ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής
Ησαΐας, του παραχώρησε δωρεάν σπίτι δίπλα σε νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο. Η
Έλενα Φραντζή μετά την καταδίκη του θετού της πατέρα, άρχισε να σπουδάζει
κοινωνική λειτουργός ώστε μέσα από τη δική της εμπειρία να βοηθήσει άλλα
παιδιά. Μετά την αποφυλάκιση του ιερέα και την επιστροφή του στα ιερατικά
καθήκοντα εγκατέλειψε τις σπουδές της και απομονώθηκε, αντιμετωπίζοντας σοβαρά
ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία τελικώς την οδήγησαν στον θάνατο.
Δεν την γνώριζα την Έλενα. Δεν μέναμε στον ίδιο τόπο δεν παίξαμε
στην ίδια γειτονία, δεν νιώσαμε σαν παιδία μαζί την ίδια παιδική χαρά. Για την
ακρίβεια εκείνη δεν γνώρισε καμία παιδική χαρά. Δεν έχει σημασία αν είναι μια Έλενα
που δεν ξέρουμε. Υπάρχουν πολλές σαν και εκείνη που βιώνουν το ίδιο απάνθρωπο
πρόσωπο μιας κοινωνίας που δικαιώνει τους λύκους και καταδικάζει τα πρόβατα. Για
αυτήν την ιστορία υπάρχει μόνο μια αιτία. Η αδιαφορία. Δεν μας νοιάζει ο διπλανός
μας, μας είναι αδιάφορός ο πόνος του, ο θυμός του, η απογοήτευση του. Μας νοιάζει
μόνο ο εαυτός μας. Φταις εσύ φουκαρά Μητροπολίτη που το μόνο που σε νοιάζει είναι
αν γυαλίζει η κορώνα σου κάθε φορά που εμφανίζεσαι στους υπηκόους σου. Φταις εσύ
κρατικέ λειτουργέ που το μόνο που σε νοιάζει είναι ο μισθός και τα δικαιώματα
σου. Φταίω και εγώ που σαν κοινωνία αδιαφορώ για τα πάντα και βυθίζομαι στην νωχελική
σιωπή με ένα τηλεκοντρόλ στο χέρι.
Δεν την ξέραμε την Έλενα, εμείς οι περισσότεροι. Τώρα την μάθαμε.
Μα είμαστε και εμείς με την πλευρά του σκοταδιού και της σιωπής που την έπνιξαν.
Γιατί ξέρεις τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν παντού, και στην γειτονιά μας και
στην Πόλη μας. Μα εσύ και εγώ μας μάθανε να σιωπούμε. Να αδιαφορούμε να
προσπερνάμε τον πόνο του άλλου ή να μεταβιβάζουμε την ευθύνη.
Μια συγνώμη δεν γυρίζει την Έλενα πίσω. Δεν θα ασχοληθούν
μαζί της οι ηγεσίες του τόπου. Δεν θα βγουν στους δρόμους οι πολίτες να διαμαρτυρηθούν.
Δεν θα κλάψει κανείς. Συγνώμη Έλενα κι ας μην φτάνει. Όχι για εσένα η συγνώμη. Μια
συγνώμη όρκος. Για να μην έρθουν αύριο την ίδια τύχη άλλα παιδιά σαν και εσένα…
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου