Της Γαλάτειας
Γρηγοριάδου Σουρέλη
Αστέρι, ψάχνω να
σε βρω.
Βηθλεέμ, βοώ, που
είσαι;
Γυρνώ γυμνή στις
στράτες.
Δέσποινα Παναγιά,
βοήθα με.
Εσύ, που γέννησες
το Λυτρωτή, λυπήσουμε
Ζηλεύω τους
Μάγους που άφησαν τη βόλεψη τους
Ηλιοστάλαχτο
θρονί, Εσύ, βοήθα με,
Θέλημα και δικό
μου να ‘ναι τη βολή μου ν’ αρνηθώ.
Ικετεύω δώρο κάνε
σε μένα τη Γυναίκα
Κυματοθραύστης
στο κακό να γίνω.
Λάμπρυνε την ψυχή
μου με το ανέσπερο Του φως!
Μάνα Εσύ, στη
Μάνα τη σημερινή πλάϊ της στάσου.
Νύχτα τριγύρω, μα
Εσύ
Ξαγρύπνα κράτα τα
μάτια της ψυχής μου.
Όπως το πράξαν οι
Βοσκοί
Προσκύνημα να
κάνω στο νιογέννητο.
Ρίζα να γίνω!
Στήριγμα γερό!
Τον κόσμο με την
Χάρη Σου ν’ αλλάξω.
Υπομονή να μου
χαρίσεις Σου ζητώ!
Φωτιά μεσ’ στις
καρδιές ν’ ανάψω.
Χαράς καμπάνες να
ακουστούν
Ψαλμούς να
στείλει η Γη στους Ουρανούς!
Ωκεανοί αγάπης
τους ανθρώπους ν’ αγκαλιάσουν.
*Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Δεκέμβριο
του 2004
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου