"Πάω σε μια άλλη ζωή που δεν έχει τέλος. Ας είναι αυτή η μελλοντική συνάντηση η παρηγοριά και η ελπίδα σας"...

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Ο Αλέξανδρος Σμορέλ αποκεφαλίστηκε σε ηλικία 25 ετών, στις 13 Ιουλίου 1943, καταδικασμένος σε θάνατο για «εσχάτη προδοσία» από το ναζιστικό καθεστώς. Άνηκε σε αυτούς τους Γερμανούς που θεωρούσαν χρέος τους τη σύγκρουση με την χιτλερική εξουσία. Σε μια από τις τελευταίες του επιστολές προς τους γονείς του στις 18 Μαΐου του 1943 έγραφε τα συγκλονιστικά λόγια που δηλώνουν την μεγάλη του πίστη:

Αγαπητοί μου πατέρα και μητέρα,
 
         Τώρα δεν θα γίνει τίποτε άλλο από αυτό, και με το θέλημα του Θεού, σήμερα η επίγειος ζωή μου θα κλείσει για να πάω σε μίαν άλλη, η οποία δεν θα έχει τέλος και στην οποία όλοι μας θα ξανασυναντηθούμε. Ας είναι αυτή η μελλοντική συνάντηση η παρηγοριά και η ελπίδα σας. Δυστυχώς, αυτό το χτύπημα θα είναι πολύ βαρύτερο για σας παρά για μένα, διότι φεύγω με την βεβαιότητα, ότι με βαθιά πεποίθηση υπηρέτησα την αλήθεια. Όλα αυτά με αφήνουν με ήρεμη συνείδηση, παρ’ όλο που η ώρα του θανάτου μου πλησιάζει. Σκεφθείτε τα εκατομμύρια των νέων που έχασαν την ζωή τους  έξω στα πεδία (των μαχών). Η μοίρα τους είναι εξ ίσου και δική μου. Δώστε χαιρετισμούς σε όλους τους αγαπημένους φίλους από την καρδιά μου. Ιδιαιτέρως, όμως, στους Νατάσα, Έριχ, Νυάνυα, θεία Τόνι, Μαρία, Αλιονούσκα, και Αντρέι. Σε λίγες ώρες θα βρίσκομαι σε μία καλύτερη ζωή, μαζί με την μητέρα μου, και δεν πρόκειται να σας ξεχάσω. Θα ζητήσω από τον Θεό να σας παράσχει παρηγοριά και ειρήνη. Και θα σας περιμένω! Ένα πράγμα,προ πάντων, επιτρέψτε μου να αφήσω στις καρδιές σας: Ποτέ μην λησμονείτε τον Θεό!!!
 
           Ο δικός σας  Schurik.
 
           Μαζί με μένα φεύγει και ο καθηγητής  Huber, ο οποίος επίσης σας στέλνει τους πιο εγκάρδιους του χαιρετισμούς!

Τον Σεπτέμβριο του 1940, ο Αλέξανδρος,  γνώρισε τα αδέλφια Χανς και Σόφι Σόλ και τον Βίλι Γκραφ οι οποίοι κινούμενοι από ανθρωπιστικά και χριστιανικά κίνητρα αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα της αντιστασιακής αντιναζιστικής οργάνωσης «Λευκό Ρόδο», η οποία προσπάθησε μέσω κυρίως της κυκλοφορίας φυλλαδίων να ξυπνήσει την κοινή γνώμη για τα εγκλήματα των ναζί. Το όνομα της οργάνωσης θεωρείται ότι το εμπνεύστηκε ο Αλέξανδρος Σμορέλ από το απόσπασμα του έργου του Ντοστογιέφσκι «Αδελφοί Καραμαζώφ», όπου ο Χριστός επιστρέφει στη γη για να αναστήσει ένα κοριτσάκι το οποίο ανοίγει τα μάτια του και βγαίνει από το φέρετρο κρατώντας ένα μπουκέτο λευκά τριαντάφυλλα. Όμως στις 18 Φεβρουαρίου του 1943, καθώς τα αδέλφια Χανς και Σόφι Σολ έριχναν κρυφά αντίτυπα του έκτου φυλλαδίου στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου έγιναν αντιληπτοί από έναν φύλακα που τους κατέδωσε στη Γκεστάπο και συνελήφθησαν, όπως και ο Κρίστοφ Προμπστ. Οι τρεις νέοι οδηγήθηκαν λίγες μέρες αργότερα, στις 22 Φεβρουαρίου 1943 στο δικαστήριο το οποίο τους καταδίκασε για εσχάτη προδοσία σε καιρό πολέμου και εκτελέστηκαν την ίδια μέρα σε λαιμητόμο με αποκεφαλισμό.

Ο Αλέξανδρος Σμορέλ δεν κατάφερε να διαφύγει και συνελήφθη στις 24 Φεβρουαρίου. Στις 19 Απριλίου 1943 οδηγήθηκε στο δικαστήριο μαζί με τον Βίλι Γκραφ και τον καθηγητή Κουρτ Χούμπερ με την ίδια κατηγορία της εσχάτης προδοσίας σε καιρό πολέμου. Ο Σμορέλ ενώπιον του δικαστηρίου υπερασπίστηκε με σθένος τις ιδέες του και τις χριστιανικές αρχές του και καταδικάστηκε μαζί με τους άλλους δύο σε εκτέλεση δια αποκεφαλισμού.

Αυτή είναι η ιστορία ενός νέου παιδιού και των φίλων του που δεν φοβήθηκε τον φόβο....