Εκκλησιαστική παραπληροφόρηση

                            Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Ζούμε στην εποχή του παραλόγου. Όλοι έχουν γνώμη για όλα και εκφράζονται ελεύθερα, κρίνοντας και επικρίνοντας ώσαν να ήσαν ειδήμονες επί του θέματος που κρίνουν. Ό,τι παράδοξον, ακούς και διαβάζεις από ανθρώπους, οι οποίοι είναι αυτοχειροτόνητοι κριταί των πάντων. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε ο σεβασμός στην γνώμη του επαΐοντος για θέματα σοβαρά. Σήμερα όλοι νομίζουν ότι είναι επαΐοντες για όλα τα θέματα και εκφράζονται, γράφουν και μιλούν με περισσή ελαφρότητα, πιστεύοντας ότι η δική των κρίση είναι σωστή και αλάνθαστη. Εκεί που η τραγικότης του πράγματος έχει την αποκορύφωση της είναι στα θέματα τα εκκλησιαστικά. Άνθρωποι χωρίς καμίαν γνώσιν του αντικειμένου, εκφράζονται, κρίνουν, επικρίνουν, κάνουν προτάσεις, χωρίς να έχουν την στοιχειώδη αυτογνωσία και την στοιχειώδη ευαισθησία και την στοιχειώδη γνώση των λεπτών εκκλησιαστικών θεμάτων, που απαιτούν θεολογικήν εμπειρίαν, εκκλησιολογικήν γνώσιν και κατάρτισιν και εμπειρίαν ποιμαντικήν. Οι στήλες των εφημερίδων είναι γεμάτες από τέτοιες αβασάνιστες, πρόχειρες παραδοξολογίες. Και στο ραδιόφωνο και στις τηλεοράσεις ακούονται πολλάκις από ανίδεους, που έχουν το θράσος να αποφαίνονται επί εκκλησιαστικών θεμάτων, χωρίς να τα γνωρίζουν, ό,τι παράδοξον και παράλογον. Διαβάζει κανείς «εκκλησιαστικούς» συντάκτες εφημερίδων να γράφουν και να αποφαίνονται, ως «από τρίποδος», επί λεπτών εκκλησιαστικών θεμάτων, να παρασύρουν έτσι αφελείς και ανίδεους, που έχουν το θράσος να αποφαίνονται επί εκκλησιαστικών θεμάτων, χωρίς να τα γνωρίζουν, ό,τι παράδοξον και παράλογον.

Διαβάζει κανείς «εκκλησιαστικούς» συντάκτες εφημερίδων να γράφουν και να αποφαίνονται, ως «από τρίποδος», επί λεπτών εκκλησιαστικών θεμάτων, να παρασύρουν έτσι αφελείς και ανίδεους αναγνώστες, αλλά να επισύρουν τοιουτοτρόπως επάνω τους την αγανάκτηση των σοβαρώς σκεπτομένων και των γνωριζόντων τα εκκλησιαστικά πράγματα. Πολλούς τέτοιους «εκκλησιαστικούς» συντάκτες τροφοδοτεί μια ψυχική ασυμπάθεια προς την Εκκλησία. Άλλοι γράφουν καθ’ υπαγόρευσιν, εκφράζοντες τις μονομερείς εκκλησιαστικές τοποθετήσεις του αφεντικού των. Άλλοι είναι μισθωτοί κάλαμοι για να παραπληροφορήσουν, να παραπλανήσουν τον λαό και να κατασυκοφαντήσουν την Εκκλησία αλλά και εκκλησιαστικά πρόσωπα που δεν είναι της αρεσκείας των. «Πουλάει» η σκανδαλοθηρική αντιεκκλησιαστική ειδησεογραφία σήμερα. Γαργαλίζει και τροφοδοτεί την περιέργεια των αδιάφορων θρησκευτικών προσώπων. Ικανοποιεί την εμπάθεια αθεϊστών, που έχουν φυτρώσει σαν μανιτάρια την τελευταία εποχή. Υπηρετούν τυφλά λανθασμένη πολιτική γύρω από τα εκκλησιαστικά θέματα. Γίνονται όργανα τω εχθρών της Πίστεως του Χριστού και των εχθρών της Ορθοδόξου Ελλαδικής Εκκλησίας. Όλοι αυτοί είναι υπομονευτές ανθρωπίνων ψυχών. Υπομονεύουν ό,τι ιερότερον μπορεί να υπάρξει στην ανθρώπινη καρδιά.

 

Και το κακό δεν έχει τέλος. Η εκκλησιαστική παραπληροφόρησις και παραπλάνησις και διαστρέβλωσις εκκλησιαστικών πραγμάτων και η μεθοδευμένη υπονόμευσις του κύρους της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι από αρχαιοτάτων χρόνων το έργον των διωκτών και πολέμιων του Χριστού. Αυτή όμως η τραγελαφική κατάστασις δίδει μείζονες ευθύνες στους Επισκόπους και γενικά στους κληρικούς της Εκκλησίας, να είναι προσεκτικοί, να προχωρούν και να εργάζονται με πολλήν περίσκεψιν, να είναι αμετακίνητοι στο εκκλησιαστικό ορθόδοξο χριστιανικό ήθος και στην ορθόδοξη πορεία της Εκκλησίας, η οποία «πολεμούμενη νικά», αλλά εφόσον πάντοτε μένει αμετακίνητη στην Ορθόδοξον Χριστιανικήν Πίστιν και στην Ορθόδοξον Χριστιανικήν Παράδοσιν.

 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Νοέμβριο του 2000

 

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός