Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου
Πολλά καλοκαίρια η Σοφία τα είχε περάσει στην ακροθαλασσιά της παραλίας της Γραμβούσας στον λίγο χρόνο που το λειτούργημα της το επέτρεπε. Η ομορφιά του τοπίου, η απέραντη θάλασσα και η γαλήνη του καλοκαιριού έφερνε στην καρδιά της μια γλυκιά επιθυμία. Μια προσμονή. Να ζήσει κάποια στιγμή σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Να δει τον ήλιο να ξεπροβάλει από τον κόλπο της Γραμβούσας. Να γευτεί τα χρώματα του δειλινού. Να μείνει για πάντα εδώ. Και τα κατάφερε να μείνει για πάντα εκεί, σε ένα απρόσμενο της μοίρας ταξίδι.
Ήταν Κυριακή 14 Ιανουαρίου του 2001. Στην πανέμορφη Πάτμο ο Αγαπητός Βαρκάδος αισθάνθηκε μια έντονη καρδιακή ενόχληση. Το σήμα στο ΕΚΑΒ ήταν επείγον. Ο ασθενής έπρεπε να διακομισθεί στην Αθήνα. Το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ έπρεπε να πάει από το Ελληνικό στην Πάτμο μέσα σε άσχημες καιρικές συνθήκες ακατάλληλες για ένα τέτοιο ταξίδι. Το ελικόπτερο με πλήρωμα τον πιλότο Αντόνιο Βακάρι, το συγκυβερνήτη Παναγιώτη Καταβέλη, τη γιατρό Σοφία Μπεφόν και το νοσηλευτή Γεώργιο Λεβαντζώνη, φτάνει στην Πάτμο για να παραλάβει τον ασθενή. Ο Αγαπητός Βαρκάδος επιβιβάζεται στο ελικόπτερο και δέχεται τις πρώτες ιατρικές βοήθειες από την γιατρό Σοφία Μπεφόν. Οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ άσχημες αλλά ο ασθενής πρέπει επιγόντως να μεταφερθεί. Η πτήση της επιστροφής ξεκινάει. Σε απόσταση 7 ναυτικών μιλίων του Σουνίου το ελικόπτερο εξαφανίζεται από τις οθόνες των τριών ραντάρ της Αττικής.
«Η Σοφία γεννήθηκε το 1966 και ήταν ένα δραστήριο γεμάτο ζωντάνια παιδί. Στα μαθητικά της χρόνια διακρίθηκε για την αγάπη και το ενδιαφέρον της για τον άνθρωπο. Το 1980 βραβεύτηκε ως η καλύτερη μαθήτρια του Παλαιού Φαλήρου. Μια πόλη που αγαπούσε. Το 1984 η Σοφία εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και αργότερα στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε. Στο μαιευτήριο «Άγιος Στυλιανός» ξεκίνησε η ειδικότητα της με επιθυμία της να γίνει γυναικολόγος. Με το που αντίκρισε στα χειρουργεία τις εκτρώσεις των βρεφών αποφάσισε να εγκαταλείψει τον χώρο και να αλλάξει ειδικότητα. Επέλεξε να ειδικευτεί στη μάχιμη ειδικότητα της αναισθησιολογίας. Κατά τη διάρκεια της ειδίκευσής της στην αναισθησιολογία, η Σοφία έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για πολλά επιμέρους γνωστικά πεδία της ειδικότητάς της, κυρίως δε την αναισθησία και τις επιπλοκές που μπορεί να προκύπτουν στη διάρκειά της σε ειδικές κατηγορίες ασθενών, όπως οι καρδιοπαθείς και οι ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον επέδειξε στο γνωστικό πεδίο της αναλγητικής αγωγής, στη θεραπεία του πόνου σε ειδικά ιατρεία πόνου, στην περιοδική αναλγησία και την παρηγορητική αγωγή σε βαρέως και χρονίως πάσχοντες. Μετά την ειδίκευσή της, το γνωστικό αντικείμενο που σχεδόν "μονοπώλησε" το ενδιαφέρον της Σοφίας ήταν η επείγουσα και εντατική ιατρική και η αντιμετώπιση του πολυτραυματία. Στην συνέχεια μπήκε στο ΕΚΑΒ και στην μάχιμη μονάδα μεταφοράς ασθενών.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της ως ιπτάμενης γιατρού του ΕΚΑΒ, καταγράφηκαν στο ενεργητικό της εκατοντάδες ώρες πτήσης και μάλιστα με κάθε πτητικό μέσο διάσωσης, καθώς και εκατοντάδες πολύ σοβαρά περιστατικά οξέως και βαρέως πασχόντων. Όλα αυτά τα διαχειρίστηκε και διεκπεραίωσε με απόλυτη επιτυχία, χάρη τόσο στην εξαίρετη επιστημονική της κατάρτιση, όσο και στη βαθύτατη ανθρωπιά της. Στο μεγάλο σεισμό της Αθήνας στην Πάρνηθα (1999) επέδειξε απαράμιλλο ζήλο ως διασώστρια με αίσθημα ευθύνης. Παρείχε επείγουσα ιατρική υποστήριξη στους απεγκλωβισθέντες πολυτραυματίες σεισμόπληκτους, τόσο στην πλέον πληγείσα περιοχή της Μεταμόρφωσης Αττικής, όσο και στο εργοστάσιο της εταιρείας RICOMEX, όπου και υπήρξαν και τα περισσότερα θύματα του σεισμού. Ο μικρός Τζαννής, η ιστορία του οποίου είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο, είχε να θυμάται τη γιατρίνα που του έδινε τις πρώτες βοήθειες, τις παυσίπονες ενέσεις, χωμένη ανάμεσα στα μπάζα. ΄Ηταν η Σοφία…».
Λίγο έξω από το Σούνιο το ελικόπτερο αντιμετωπίζει την μανία του καιρού. Μια ξαφνική και δυνατή αντάρα και το ελικόπτερο προσκρούει με δύναμη στην επιφάνεια της θάλασσας με αποτέλεσμα να αποκοπεί το ουραίο τμήμα. Η καμπίνα διαλύεται και βυθίζεται αμέσως. Λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης ο θάνατος των 5 ανθρώπων είναι ακαριαίος. Τα σώματά τους παρασύρονται από τα θαλάσσια ρεύματα, μακριά από το σημείο της πτώσης Μήνες μετά, το πόρισμα της επιτροπής Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφαλείας Πτήσεων, ανέφερε ότι από τον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας της Μυκόνου δόθηκε στον κυβερνήτη του ελικοπτέρου δελτίο καιρού προγενέστερο του ισχύοντος με αποτέλεσμα ο καιρός να φαίνεται καλύτερος απ ότι τελικά ήταν. Εάν ο κυβερνήτης είχε λάβει το νεότερο δελτίο με την ραγδαία επιδείνωση, λογικά το ελικόπτερο θα προσγειωνόταν στο αεροδρόμιο της Σύρου που έχει νοσοκομείο και δεν θα είχαμε 5 θύματα. Την ίδια ώρα, ούτε ο ελεγκτής των Αθηνών ενημέρωσε το ελικόπτερο για τις ακραίες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν πάνω από το αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Τα συντρίμμια του μοιραίου ελικοπτέρου βρέθηκαν 5 μέρες μετά, κοντά στη νησίδα Άγιος Γεώργιος, στα ανοιχτά του Σουνίου. Δυστυχώς καμιά από τις οικογένειες των αδικοχαμένων, εκτός από αυτήν της Σοφίας Μπεφόν, δεν μπόρεσε να πει το τελευταίο αντίο στους δικούς της ανθρώπους, αφού ποτέ δεν βρέθηκαν. Μόνο η σορός της άτυχης γιατρού, αναγνωρίστηκε με την μέθοδο του DNA, σχεδόν 3 μήνες μετά το τραγικό συμβάν, στις 18 Μαρτίου 2001, όταν το πτώμα της βρέθηκε στο ακρωτήριο Γραμβούσα των Χανίων. Η Σοφία ήταν μόλις 35 χρονών.
Για τρεις ολόκληρους μήνες το άψυχο σώμα της Σοφίας ταξίδεψε σε όλο το Αιγαίο και κατέληξε εκεί που επιθυμούσε. Στο ακρωτήρι της Γραμβούσας στα Χανιά. Για να αντικρίζει τα ηλιοβασιλέματα που τόσο λαχταρούσε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου