Τα πρώτα δέκα χρόνια της θεοφιλούς ποιμαντορίας του Μακαριστού Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικού ήταν τα χρόνια της οικοδομής και ανασύστασης της Μητροπόλεως Πειραιώς που θεμελίωσαν τα πρώτα σπουδαία έργα και υλικά αλλά και πνευματικά. Θα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε αυτά τα χρόνια για να θυμίσουμε και να αναδείξουμε την σπουδαία του προσφορά για την πνευματική αναγέννηση της τοπικής μας Εκκλησίας και του Πειραιά!
Η Εκλογή
Όλα ξεκίνησαν με την εκλογή του Μακαριστού Γέροντα Καλλίνικου στον Αρχιερατικό θρόνο της Μητροπόλεως Πειραιώς ύστερα από την κοίμηση στις 6 Αυγούστου του 1977 του Μακαριστού Μητροπολίτη Πειραιώς Χρυσόστομου Ταβλαδωράκη.
Τα μέλη της Σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, συνεδρίασαν εκτάκτως την 12η Ιανουαρίου 1978, με θέμα - μεταξύ άλλων - την εκλογή Μητροπολίτου Πειραιώς. Το πρωί της ίδιας ημέρας κατά το εθιμοτυπικό τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο καθολικό της Ιεράς Μονής «Πετράκη» από τον νεότερο στην τάξη, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Παντελεήμονα και στην συνέχεια άρχισαν οι εργασίες της Συνόδου με την προσφώνηση του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Σεραφείμ. Αφού δεν έγινε δεκτή η δια καταστάσεως πλήρωση της χηρεύουσας Μητροπολιτικής έδρας του Πειραιώς, η Ιεραρχία προχώρησε στην δια εκλογής πλήρωση της έδρας. Μετά την δεύτερη ψηφοφορία οι υποψήφιοι έλαβαν:
1) Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρωγών κ. Καλλίνικος, 38 ψήφους
2) Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ανδρούσης κ. Αναστάσιος, 24 ψήφους
3) Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρ. Παραμυθίας Τίτος, 8 ψήφους.
Σύμφωνα με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρωγών κ. Καλλίνικος εξελέγη Μητροπολίτης Πειραιώς. Αμέσως μετά τελέστηκε το μικρό και το μεγάλο μήνυμα «περί αποδοχής της εκλογής του δια την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς» ολοκληρώθηκε η Τρίτη ημέρα των εργασιών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Η ενθρόνιση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου
24 μέρες μετά την εκλογή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου στον Μητροπολιτικό θρόνο της Μητροπόλεως Πειραιώς την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου του 1978, με την συμμετοχή Κλήρου και Λαού και των Αρχών της πόλεως του Πειραιά πραγματοποιήθηκε η ενθρόνιση του. Μετά την υποδοχή που επιφύλαξαν στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο οι Αρχές της πόλεως στο Ταφικό μνημείο του Γεωργίου Καραϊσκάκη στο Φάληρο, σχηματίστηκε πομπή μέχρι το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά που τον προϋπάντησε ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Τάσος Βουλόδημος και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου για να τον υποδεχθούν τιμητικά στη πόλη. Μετά την προσφώνηση του Δημάρχου και την αντιφώνηση του Σεβασμιωτάτου η πομπή έφτασε στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος όπου και έγινε η τελετή της ενθρονίσεως.
Μετά την τελετή ανεγνώσθησαν η Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου και το Προεδρικό Διάταγμα και στην συνέχεια έλαβε το λόγω ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Σεραφείμ και μετά και από τις ομιλίες των Αρχών της πόλης ακολούθησε ο ενθρονιστήριος λόγος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου. Στον κατάμεστο Ναό της Αγίας Τριάδος αλλά και στο πολυπληθές ακρωτήριο που είχε γέμιση τον προαύλιο χώρου του ο Σεβασμιώτατος έβγαλε έναν πύρινο λόγω από καρδιάς και αφού τόνισε πως θα είναι υπηρέτης του ποιμνίου του λέγοντας:
«Δια τούτο ομολογώ προς πάντας εν πάση ειλικρινεία, ιδιαιτέρως δε προς σε, αγαπητέ μου λαέ του Πειραιώς, ότι δεν με απασχολούν διόλου τα δικαιώματα μου, τα εκ της υψηλής μου θέσεως απορρέοντα, ούτε με εντυπωσιάζει το θάμβος των αποδιδομένων τιμών, ούτε ιλιγγιά με το ύψος του Θρόνου. Μία και μόνη σκέψις με διακατέχει και εις αυτήν προσβλέπω με όλας μου τας δυνάμεις: πως θα ανταποκριθώ είς την ευμένειαν του Θεού και εις τας ελπίδας τας ιδικάς σας. Πως θα διακονήσω πιστότερον και αξιώτερον τας πνευματικάς σου και τας άλλας σου ανάγκας. Πως θα ικανοποιήσω τας δικαίας προσδοκίας, που στηρίζεις επί την πνευματικής σου ηγεσίας….Δεν έρχομαι εδώ ως απρόσιτος δεσπότης, αλλ’ ως ευπροσήγορος πατήρ και πρόθυμος υπηρέτης του ποιμνίου μου. Δεν έρχομαι δια να απολαύσω, αλλά δια να αναλωθώ. Δεν έρχομαι δι’ ανάπαυσιν, αλλά δι αγώνα και εργασίαν, δεν έρχομαι δια δόξαν αλλά δια μόχθον και θυσίαν. Η καρδιά μου – πιστεύσατε με – είναι γεμάτη από αγάπην και στοργήν προς τον κλήρο και τον λαό αυτόν. Δι’ αυτό και ανύστακτος θα είναι η μέριμνα μου και φροντίς μου δια την ψυχικήν καλλιέργειαν και πνευματικήν κατάρτησιν του ποιμνίου μου».
Και έκλεισε την ομιλία του συγκινημένος κάτω από τα στραμμένα
βλέμματα θαυμασμού και προσδοκίας του ποιμνίου του: «Αδελφοί και Πατέρες, Σας προσφέρω τον εαυτό μου. Αντιπροσφέρατε μου
τας καρδιάς σας. Συναγωνίσασθε μοι εν τας προσευχαίς. Καλώ άπαντας εις
παροξυσμόν αγάπης και αγαθών έργων, προς δόξαν Θεού. η παμμερής και
δυσβάστακτος διακονία μου κουφίζεται εκ
της αγάπης σας. Σας απευθύνω το προσκλητήριον τούτο σάλπισμα. Ενώσατε μετά των
ιδικών μου και τας ιδικάς σας ελπίδας και τους οραματισμούς σας και τας
προσδοκίας σας. Από του ύψους τούτου του Θρόνου, περιφέρω το βλέμμα μου και σας
αγκαλιάζω όλους. Και την φωνήν του Παύλου μιμούμενος, επιρρίπτων την μέριμναν
μου επί τον Κύριον, σας προσφωνώ όλους εν τιμή και χαρά: «Αδελφοί, χαρά και
στέφανος μου, χαίρετε, καταρτίζεσθε, ειρηνεύετε, το αυτό φρονείτε και ο Θεός
της αγάπης και της ειρήνης έσται μεθ’ υμών. Αμήν».
Και τα τήρησε όλα κατά γράμμα και πολύ περισσότερα και έγραψε χιλιόμετρα αγάπης, πατρότητας και διακονίας στην ψυχή των Πειραιωτών αλλά και όπου γης ορθοδόξων χριστιανών.
Συνεχίζεται…..
Κώστας Ζουρδός
*Οι πληροφορίες για το παρόν άρθρο αλλά και για όσα θα ακολουθήσουν αποτελούν καρπό έρευνας και μαρτυριών στο συντάκτη αλλά και από την ειδική έκδοση της Μητροπόλεως Πειραιώς για την συμπλήρωση 10 χρόνων Ποιμαντικής Διακονίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου με τίτλο «Η ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΘΕΣ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ
Για την έκδοση αυτή ευχαριστούμε όσους εργάστηκαν για αυτήν:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου