Τι θα θέλατε να έχετε στο «οπλοστάσιό» σας, εάν βρισκόσασταν ξαφνικά στην πλατεία Ταξίμ; Μάλλον κάτι σε Maalox για τα δακρυγόνα, μια μάσκα κατά προτίμηση αντιασφυξιογόνα ή έστω και γυαλάκια της θάλασσας (τα πουλούν στην πλατεία αυτές τις μέρες, μη γελάτε), ένα κασκόλ, λίγο νερό, άντε και κανένα λεμόνι. Για τους γείτονες μας όμως, για αυτούς τους «αλήτες και πλιατσικολόγους» κατά Ερντογάν που παλεύουν για μερικά δέντρα αλλά και για περισσότερη ελευθερία η επανάσταση παραμένει ατελής χωρίς ένα... βιβλίο. Γι΄ αυτό τον λόγο τις τελευταίες μέρες ξεπήδησε μια αυτοσχέδια βιβλιοθήκη στο πάρκο Γκεζί.
Στοιβαγμένοι πλίνθοι αποτελούν τον αβέβαια σκελετό της υπαίθριας αυτής δανειστικής βιβλιοθήκης, η οποία είναι ανοιχτή στο κοινό μέρα και νύχτα –υπό το φως κεριών το βράδυ- για να προσφέρει στους χιλιάδες αγανακτισμένους Τούρκους ένα διάλειμμα από την οχλοβοή και τα καπνογόνα ή απλά ένα ακόμη αγωνιστικό εργαλείο. Γιατί όπως αναφέρει και η εφημερίδα Hurriyet «μια από τις κυριότερες πράξεις αντίστασης εκ μέρους των διαδηλωτών που έχουν καταλάβει το πάρκο είναι να διαβάζουν επιδεικτικά τα βιβλία τους καθισμένοι μπροστά σε αστυνομικούς».
Έτσι, λοιπόν, η νέα αυτή προσθήκη στο Γκεζί -μια πρωτοβουλία των διαδηλωτών και ορισμένων εκδοτικών οίκων- αναμένεται τουλάχιστον να παρέχει στους καταληψίες τα απαραίτητα «πυρομαχικά» που χρειάζονται για να συνεχίσουν τον αγώνα τους, ίσως και για να αποδείξουν στην ηγεσία της χώρας ότι δεν είναι ούτε αλήτες ούτε τρομοκράτες. Είναι -τουλάχιστον οι περισσότεροι- σκεπτόμενοι πολίτες, νέοι και γέροι, που μπορεί να μη συμφωνούν σε όλα μεταξύ τους αλλά τους ενώνει η επιθυμία τους για ελευθερία. Για κάποιους μπορεί να είναι πιο σημαντική η ελευθερία του λόγου, ενώ για άλλους η θρησκευτική ελευθερία. Για τους περισσότερους Τούρκους, πάντως, που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών, αυτό που τους παρακίνησε δεν ήταν απαραίτητα οι πολιτικές τους πεποιθήσεις, αλλά η βαρβαρότητα με την οποία αντιμετώπισε η αστυνομία τους ελάχιστους καταληψίες του πάρκου Γκεζί την περασμένη εβδομάδα. Όπως γράφει και ο Cem Batu (καλλιτεχνικός διευθυντής διαφημιστικής εταιρίας και μοντέρνος Κωνσταντινουπολίτης, κατά την Ελίφ Σαφάκ) στο γράμμα του προς τον Ερντογάν που έγινε viral στο Διαδίκτυο:
«Εγώ ήμουν ένας απολιτίκ άνθρωπος. Τότε, για πιο λόγο κατέβηκα και εγώ στους δρόμους; Επαναστάτησα όταν είδα πώς επιτεθήκατε νωρίς την αυγή στους νέους που σιωπηρά διαμαρτύρονταν στις τέντες τους. Κατέβηκα στους δρόμους γιατί θέλω ο γιος μου να ζήσει σε μια δημοκρατική χώρα».
http://www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου