Η συγκλονιστική ιστορία αγάπης ενός σκύλου προς την ιδιοκτήτριά του συγκλονίζει την κοινή γνώμη στην Ιταλία....
Το πιστό σκυλάκι συνεχίζει καθημερινά και επί δυο μήνες να επισκέπτεται την εκκλησία του Μπρίντιζι αναζητώντας την Μαρία Λόκι (Maria Lochi) που δεν είναι πια στη ζωή...
Ο Τσίτσο, όπως ονομάζεται το σκυλάκι, κάθεται κοντά στο ιερό, δύο βήματα από τον ιερέα και περιμένει την αγαπημένη του Μαρία να φανεί, αφού καθημερινά την συντρόφευε παντού, ακόμα και στην εκκλησία.
Το απίστευτο συμβάν διαδραματίζεται στην εκκλησία "Σαν Μαρία Ασούντα", στην περιοχή Σαν Ντονάτσι του Μπρίντιζι, όπως αναφέρει η εφημερίδα "Repubblica".
Η Λόκι ήταν γνωστή για την αγάπη της στα ζώα. Φρόντιζε τα αδέσποτα, τους παρείχε τροφή, στέγη αλλά πάντα ο Τσίτσο είχε σημαντική θέση στην καρδιά της.
Μια μέρα μετά τον θάνατό της όμως, "ο Τσίτσο για πρώτη φορά μπήκε στην εκκλησία με ύφος θλιμμένο και βήμα αργό. Ο ιερέας δε θέλησε να τον βγάλει έξω".
Όπως είπε ο δήμαρχος της περιοχής συγκινημένος από την ιστορία του Τσίτσο "πριν λίγο καιρό έχασα τον σκύλο μου όταν τον σκότωσε ένα αυτοκίνητο. Συναντήσαμε τον Τσίτσο με τη γυναίκα μου και αμέσως σκεφτήκαμε να τον υιοθετήσουμε.
Όταν τον φωνάξαμε πλησίασε και μας έδωσε το χέρι του, ήταν πολύ φιλικός. Είδα επίσης πολλούς να του προσφέρουν φαγητό και νερό.
Με λίγα λόγια ένα ολόκληρο χωριό τον έχει υιοθετήσει. Τα παιδιά του βρήκαν και ένα κρεβατάκι. Ο Τσίτσο είναι ο σκύλος όλων μας".
Το πιστό σκυλάκι συνεχίζει καθημερινά και επί δυο μήνες να επισκέπτεται την εκκλησία του Μπρίντιζι αναζητώντας την Μαρία Λόκι (Maria Lochi) που δεν είναι πια στη ζωή...
Ο Τσίτσο, όπως ονομάζεται το σκυλάκι, κάθεται κοντά στο ιερό, δύο βήματα από τον ιερέα και περιμένει την αγαπημένη του Μαρία να φανεί, αφού καθημερινά την συντρόφευε παντού, ακόμα και στην εκκλησία.
Το απίστευτο συμβάν διαδραματίζεται στην εκκλησία "Σαν Μαρία Ασούντα", στην περιοχή Σαν Ντονάτσι του Μπρίντιζι, όπως αναφέρει η εφημερίδα "Repubblica".
Η Λόκι ήταν γνωστή για την αγάπη της στα ζώα. Φρόντιζε τα αδέσποτα, τους παρείχε τροφή, στέγη αλλά πάντα ο Τσίτσο είχε σημαντική θέση στην καρδιά της.
Μια μέρα μετά τον θάνατό της όμως, "ο Τσίτσο για πρώτη φορά μπήκε στην εκκλησία με ύφος θλιμμένο και βήμα αργό. Ο ιερέας δε θέλησε να τον βγάλει έξω".
Όπως είπε ο δήμαρχος της περιοχής συγκινημένος από την ιστορία του Τσίτσο "πριν λίγο καιρό έχασα τον σκύλο μου όταν τον σκότωσε ένα αυτοκίνητο. Συναντήσαμε τον Τσίτσο με τη γυναίκα μου και αμέσως σκεφτήκαμε να τον υιοθετήσουμε.
Όταν τον φωνάξαμε πλησίασε και μας έδωσε το χέρι του, ήταν πολύ φιλικός. Είδα επίσης πολλούς να του προσφέρουν φαγητό και νερό.
Με λίγα λόγια ένα ολόκληρο χωριό τον έχει υιοθετήσει. Τα παιδιά του βρήκαν και ένα κρεβατάκι. Ο Τσίτσο είναι ο σκύλος όλων μας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου