Φοβερό πάθος

Ενας βασιλιάς βασανιζόταν ἀπό μιά σκέ­ψι: Ποιό εἶναι τό μεγαλύτερο πάθος στόν ἄν­θρωπο; Πάντα κατέληγε στόν φθό­νο καί τήν πλεονεξία. Ποιό, ὅμως, ἀπό τά δύο κατέχει τήν πρώτη θέσι;

Θέλησε νά κά­νη μία διαπί­στωσι. Κάλεσε ἕναν πλεονέκτη μαζί μέ ἕναν φθονερό καί τούς ἔβαλε καί τούς δύο σέ ἕναν πειρασμό.

– Εἶμαι διατεθειμένος, εἶπε ὁ βασιλιάς, νά σᾶς δώσω, ὅ,τι θέλετε, ὅ,τι μοῦ ζητήσετε, μέ μόνη τήν διαφορά ὅτι, αὐτό πού θά ζητήση ὁ πρῶτος, ὁ δεύτερος θά τό λάβη στό δι­πλάσιο.

῾Ο πλεονέκτης σιωπᾶ. Δίνει τήν σειρά στόν φθονερό.  «῎Αν μιλήση πρῶτος, ὁ ἄλ­λος θά πάρη τό διπλάσιο». Αὐτό δέν μπορεῖ νά τό καταλάβη ὁ πλεονέκτης.

Καί ὁ φθονερός δέχεται νά μιλήση πρῶ­τος. Δέν ἔχει καί πολλές ἀντιρρήσεις.

– Βασιλιά μου, λέγει, δέχομαι νά μοῦ βγά­λης τό ἕνα μάτι.

«῎Ετσι, ὁ πλεονέκτης θά χάση καί τά δυό του μάτια», σκέφθηκε ὁ φθονερός.

῾Ο βασιλιάς ἔβγαλε τό συμπέρασμά του. ῾Ο φθονερός προτίμησε τό δικό του κακό, προκειμένου νά ἱκανοποιήση τό πάθος του, βλέποντας τό διπλάσιο κακό στόν συνάν­θρωπό του.

Ἀλήθεια, τί φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθό­νος! Κάμνει τόν ἄνθρωπο δυστυχισμένο. ῾Υ­ποφέρει αὐτός πού τό ἔχει, ἀλλά κάμνει κακό καί σ’ αὐτόν πού τό ἐκδηλώνει. Καί τό τραγικώτερο ὅλων, ἡ πηγή τῆς εὐτυχίας τοῦ ἄλ­­λου γίνεται πηγή δυστυχίας τοῦ ἰδίου.

Πολλά κακά προκαλεῖ ὁ φθόνος. ῾Ο ἄν­θρωπος, πού φθονεῖ θλίβεται, κατακρίνει, συκοφαντεῖ, ἀδικεῖ καί τέλος φονεύει, διότι «ὁ φθόνος τόν φόνον τίκτει».

Ἀπό τό βιβλίο «Διαβάζοντας ξεκούραστα», τεῦχος Α΄, τοῦ Ἀρχιμ. Θεοφίλου Ζησοπούλου.