Σταυρός και Ανάσταση

Της ΝΑΥΣΗ ΙΕΣΣΑΙ – ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Όταν κραυγάζω απελπισμένη:

«Μα δε με νοιάζεται

εμέναν ο Θεός;»

Ξεκάθαρη απόκριση

η θέα του Σταυρού Σου.

Όταν χαμένη αναρωτιέμαι:

«Ποιός ο δικός μου δρόμος, ποιός»

Ένα βλέμμα και μόνο

στο Σταυρό Σου απάνω,

αφανίζει το ρώτημα.

Σαν φωνάζω κατάκοπη:

«Που να βρω

της αγάπης το μέτρο:»

Το Σταυρό Σου κοιτώντας,

την απάντηση παίρνω

χωρίς μα βρω το μέτρο.

Κι όταν ξέψυχη λέω:

«Δεν μπορώ άλλο πια…»

φτάνει ο άδειος Σου τάφος,

για ν’ αρχίσω αναστάσιμη

μια καινούργια πορεία… 

Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραική Εκκλησία τον Απρίλιο του 1997

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός