Οι πολιτικοί είναι σαν τα παιδιά. Παίζουν αδιάκοπα με τα παιχνίδια αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες πάνω τους. Και σαν παιδιά δεν τους έχεις εμπιστοσύνη, ούτε για την προετοιμασία, ούτε για τον δρόμο, ούτε για το ταξίδι!
Όταν το παιχνίδι όμως μεταφέρεται στην πολιτική τότε αυτά τα παιδιά μπορούν να γίνουν καταστροφικά όχι για τα παιχνίδια, όχι για τον εαυτό τους αλλά για τους άλλους.
Και όταν τελειώσουν τα παιχνίδια ξεκινούν τα βιβλία για να μας πείσουν πως τα παιδιά μεγάλωσαν άσχετα αν στην ουσία ζητούν να συνεχίσουν το καταστροφικό τους παιχνίδι!
Ο ένας στην Ιθάκη, ο άλλος στην Ρώμη και εμείς άλλου. Μια χώρα με "ηγέτες" χωρίς τον πληθυσμό της.
Άντε και καλή ανάγνωση. Ή μάλλον καλή υπομονή σε όλους στο ατελείωτο αυτό ταξίδι της παραφροσύνης!
Κώστας Ζουρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου