Από αυτήν την άποψη, ο JFK συμβολίζει την αιώνια ζωή του ατελούς έργου. Ο Κένεντι είναι ο μύθος που, όπως όλοι οι μύθοι, δεν υπήρξε ποτέ και γι’ αυτό θα υπάρχει για πάντα.
Αυτόν τον μύθο θα συνεχίσουν να συντηρούν οι «αποκαλύψεις» που δεν θα σταματήσουν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας γύρω από μια ζωή στην οποία χώρεσαν μια εκτυφλωτική φωτογένεια, ένα καλά κρυμμένο πρόβλημα υγείας, μια πολιτική δυναστεία, η Τζάκι, η Μέριλιν Μονρόε, ένας θάνατος προικισμένος με όλα τα μυστήρια του κόσμου και μια κληρονομιά που θα συνέχιζε ένας υποτιθέμενος «Νέος Κένεντι».
Η Αμερική τον αναζήτησε αυτόν τον «Νέο Κένεντι» σε κάμποσους για να καλύψει εκείνο το κενό: στον Τζίμι Κάρτερ για το νεαρό της ηλικίας του, στον Μπιλ Κλίντον για τον μετριοπαθή ρεφορμισμό του και τις ερωτικές του περιπέτειες, στον Μπαράκ Ομπάμα για τη φωτογένεια, τη διαδρομή και τη στάμπα τού «πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ» – ο JFK ήταν ο πρώτος καθολικός.
Πηγή: Πρωταγωνιστές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου