Αλβανίας Αναστάσιος: ''Η εκκλησία πρέπει να αρθρώσει λόγο κριτικό''

Της Αθανασίας Μπίδιου

 

Κάλεσμα για τη δέσμευση σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο αλληλεγγύης με στόχο την υπέρβαση των προβλημάτων που δημιουργεί η κρίση απηύθυνε σε πολιτεία, εκκλησία, φορείς, συλλόγους και ιδρύματα ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κκ Αναστάσιος.

Μιλώντας από τη Θεσσαλονίκη, όπου «αισθάνεται σαν το σπίτι του» σε εκδήλωση του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος τόνισε ότι η πρόοδος μιας κοινωνίας κρίνεται από το πώς η απλή αλληλεξάρτηση μετατρέπεται σε συνειδητή αλληλεγγύη.

Χρησιμοποίησε δε μία αλληγορία για να τονίσει τη σημασία της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο.

«Στην Παλαιστίνη υπάρχουν δύο λίμνες, η λίμνη της Γαλιλαίας και η Νεκρά Θάλασσα.

Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι δέχονται και οι δύο τα νερά του ποταμού Ιορδάνη.

Αλλά η Γαλιλαία δέχεται τα νερά και τα αφήνει να φύγουν προς το Νότο. Η Νεκρά Θάλασσα δέχεται τα νερά του Ιορδάνη και τα κρατάει για τον εαυτό της.

Στη Γαλιλαία υπάρχει υπέροχη ζωή μέσα στην λίμνη και γύρω από αυτήν. Στη Νεκρά δεν υπάρχει ίχνος ζωής», ανέφερε και πρόσθεσε: «Η Νεκρά Θάλασσα δείχνει συμβολικά τι συμβαίνει όταν κάποιος κρατάει πράγματα για τον εαυτό του. Να δέχεσαι και να προσφέρεις. Αυτό είναι το μυστικό για να έχεις πληρότητα ζωής».

Ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε ότι οι νέες συνθήκες λόγω της παγκοσμιοποίησης, της οικονομικής μετανάστευσης, της διεύρυνσης της ΕΕ και των εξελίξεων στη γειτονιάς μας και στη Μέση Ανατολή μάς υποχρεώνουν να διευρύνουμε τον ορίζοντα των ενδιαφερόντων μας.

Όπως είπε, ο όρος παγκοσμιοποίηση χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο αρνητικά, δημιουργεί συγχύσεις και πολώσεις. «Είναι φυσικό να ανησυχούμε για την ταυτότητά μας.

Ωστόσο, είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας. Δεν είμαστε παράρτημα της Οικουμένης. Είμαστε στο κέντρο της», συμπλήρωσε.

Υπογράμμισε δε ότι στόχος πρέπει να είναι η παγκοσμιοποίηση της αδικίας, της φτώχειας, της τρομοκρατίας και της βίας να δώσει τη θέση της στην παγκοσμιοποίηση της αλληλεγγύης.

Σύμφωνα με τον κ.Αναστάσιο, η κρίση έχει τέσσερις ρίζες:

-την απληστία και την καταναλωτική υστερία

-την άρνηση του αισθήματος δικαιοσύνης. Η αδικία δεν προέρχεται μόνο από την εργοδοσία, όπως εξήγησε, αλλά και από τους εργαζόμενους. Έφερε, δε, ως παράδειγμα το δημόσιο τομέα όπου μπορεί οι εργαζόμενοι να δουλεύουν λιγότερες ώρες αλλά θέλουν να πληρώνονται για κανονικό ωράριο.

- τη διαστρέβλωση της αλήθειας

-τον εγωκεντρισμό, την λατρεία του εαυτού μας, της οικογένειας μας, του τοπικού, του εθνικού.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας έκανε λόγο για αλλοίωση της έννοιας της αυτοκριτικής, καθώς συνηθίζουμε να μιλάμε μόνο για τις ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας.

«Πρέπει να δούμε και τα δικά μας σφάλματα. Δεν είναι αλήθεια ότι όλοι συλλήβδην έχουμε τις ίδιες ευθύνες. Οι περισσότεροι, όμως, όταν κάνουμε αυτοκριτική θα ανακαλύψουμε προσωπικά σφάλματα και παραλείψεις», είπε κάνοντας αναφορά στο εθνικό έθιμο της φοροδιαφυγής.

Η εταιρική ευθύνη

Ο κ.Αναστάσιος επεσήμανε ότι συχνά οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν μπει στο στόχαστρο της κοινωνικής κριτικής.

«Πρέπει να αναγνωρίσουμε την αποφασιστική σημασία των εταιρειών και την τεράστια συμβολή τους στον κοινωνικό πλούτο. Το ζητούμενο είναι πώς η προσφορά θα επεκταθεί πέρα από τα άμεσα ενδιαφέροντα της κερδοφορίας των εταιρειών», τόνισε.

Στο πλαίσιο αυτό αναφέρθηκε στην ανάγκη να υπάρχει αυτοσυνειδησία. «Η εταιρεία δεν πρέπει να γίνει μία άψυχη μηχανή κερδών και παραγωγής. Αποτελεί ένα ζωτικό κύτταρο του κοινωνικού σώματος που αν κλειστεί στα δικά της συμφέροντα κινδυνεύει να μετατραπεί σε καρκινικό κύτταρο», εξήγησε.

Σύμφωνα με τον κ.Αναστάσιο, η κοινωνική αλληλεγγύη θα πρέπει να αποτελεί βασικό πυλώνα της δράσης της επιχείρησης ξεκινώντας από την αλληλεγγύη εντός των κόλπων της.

Ανέφερε δε ότι οι επιχειρηματίες μπορούν να ενισχύσουν εθελοντικές οργανώσεις όχι μόνο με κεφάλαια αλλά και με μεταφορά της γνώσης τους, ενώ και σε επίπεδο στελεχών υπάρχει ένα εκλεκτό δυναμικό που μπορεί η ανησυχία και η δημιουργικότητά του να έχει και κοινωνικές επεκτάσεις.

Ο ίδιος ομολόγησε ότι αισθάνθηκε μεγάλη έκπληξη όταν πληροφορήθηκε για το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής που αποτελεί συνεργασία των επιχειρηματικών φορέων της Θεσσαλονίκης ΕΒΕΘ, ΒΕΘ, ΕΕΘ, ΣΒΒΕ, ΣΕΒΕ και ΕΣΘ, τους οποίους και συνεχάρη για τη δράση τους.

Κριτικός λόγος της εκκλησίας

«Η οικουμενική συνείδηση της ορθοδοξίας είναι κατάλληλη για την αντιμετώπιση των τοπικών και των παγκόσμιων θεμάτων. Για αυτό τον λόγο η ορθοδοξία είναι στο προσκήνιο των παγκόσμιων εξελίξεων. Το ευρύτερο χρέος της εκκλησίας είναι να αρθρώσει λόγο κριτικό. Οι αδικίες σε παγκόσμιο επίπεδο κορυφώνονται, όπως και η οικονομική αυθαιρεσία, η διαφθορά και η αναλγησία. Η εκκλησία δεν μπορεί να είναι απλός παρατηρητής των εξελίξεων», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας.

Όπως υπογράμμισε, θα πρέπει πρώτα η εκκλησία να κάνει σθεναρή αυτοκριτική για την αντίθετη στάση πολλών εκπροσώπων της προς τις αρχές της χριστιανικής πίστης.

«Πολλοί εκπρόσωποι της εκκλησίας έχουν μικρή ή μεγάλη συμμετοχή στην κοινωνική αδικία και διαφθορά», επεσήμανε.

Ακόμη, σημείωσε ότι η εκκλησία θα πρέπει να ασκήσει κριτική στα υλιστικά ιδεώδη και στα συστήματα που απεργάζονται την αδικία και την κρίση, να κινητοποιηθεί για την ανακούφιση των ασθενέστερων μελών της κοινωνίας, ενώ υποστήριξε την ανάγκη για ευρύτερη αλληλεγγύη μεταξύ των κατά τόπους εκκλησιών.

Σε αυτό το σημείο υπογράμμισε ότι «οι εκκλησίες δεν πρέπει να αφήνουν να ακούγονται υπεροπτικές φωνές από τις ισχυρές χώρες κατά των χωρών που έχουν προβλήματα».

Ο κ.Αναστάσιος τόνισε ότι η εκκλησία οφείλει να προσφέρει μήνυμα ελπίδας.

«Δεν προσφέρουν ελπίδα μόνο τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων. Το ίδιο σημαντικά είναι και τα κοιτάσματα στις πνευματικές μας καταβολές. Χρειάζεται τόλμη να ελπίζουμε σήμερα. Τόλμη στην ελπίδα για υπέρβαση της κρίσης», σημείωσε.

 

ΠΗΓΗ:ΡΟΜΦΑΙΑ