"Η Ιεραποστολική δραστηριότητα στο Βαρθολομιό!".....

Του Μακαριστού Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Α! Μέρος

Στην ηλικία τον ογδόντα ετών και ενώ εφησύχαζε στην Παιανία Αττικής, στις κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως Πειραιώς, ο Μακαριστός Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος άρχισε να καταγράφει τις μεγάλες στιγμές της ζωής του με τίτλο: «Αναμνήσεις». Μέσα από τον γλαφυρό του λόγο γνωρίζουμε μια εποχή και μαθαίνουμε τους αγώνες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε για να πραγματοποιήσει το σπουδαίο του έργο!

"Θα φανούν ίσως απίστευτα αυτά που θα σημειώσω από όσα ενθυμούμαι, γύρω από όσα ο Κύριος με βοήθησε να εργαστώ ως νέος στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, το Βαρθολομιό. Αυτά που γράφω είναι πέρα για πέρα αληθινά και ακριβή, χωρίς υπερβολές και μυθοπλασίες. Ο Κύριος με βοήθησε να κάνω αυτά που με την Χάρη Του έκανα ως νέος. Στο εσωτερικό μου από τα πρώτα χρόνια της ιερατικής κλήσεως μου αναπτύχθηκε πολύς και έντονος ιεραποστολικός ζήλος. Τον θησαυρό που γνώρισα πλησίον του Κυρίου ήθελα να τον μεταδώσω με τις πτωχές μου δυνάμεις και στους γύρω μου. Ένιωσα από τα εφηβικά μου ακόμα χρόνια εντός μου την κλήση προς το κήρυγμα και την διάδοση του λόγου του Θεού. Πόθος μου ήταν να γίνω εργάτης του Ευαγγελίου. Τίποτα άλλο δεν με ενθουσίαζε, παρά μόνο η διάδοση του λόγου του Θεού. Τη χαρά που βρήκα πλησίον του Κυρίου και της Εκκλησίας, ήθελα να την μεταδώσω και στους άλλους. Οι μελέτες μου και το πολύ διάβασμα όλα τα χρόνια της Κατοχής και μετά μου έδωσαν γνώσεις και με πότισαν με το πνεύμα του Ευαγγελίου. Ήμουν ήδη ο αρχηγός της μικρής νεανικής συντροφιάς μας και συνεχώς προσπαθούσαμε να μυήσουμε στην πίστη και άλλους νέους. Με το τέλος της Κατοχής άρχισα, παρόλο το νεαρό της ηλικίας μου, ευρύτερη ιεραποστολική δραστηριότητα. Άρχισα να δημιουργώ μικρές ομάδες νέων, στις οποίες και μιλούσα. Παίρναμε αφορμή από ένα κομμάτι της Αγίας Γραφής και το αναπτύσσαμε. Το 1945, για πρώτη φορά στο Βαρθολομιό, συνέστησα κατηχητικά σχολεία. Δίδασκα ο ίδιος με βοηθήματα που μου έδωσε ο π. Αχχίλιος, βοηθήματα εκδόσεως της Ζωής. Το 1946 με την προτροπή των νέων που είχα στις ομάδες και ιδιαίτερα των νέων τότε Αθανασίου Μπουγιουκλή και Κωνσταντίνου Χρυσανθόπουλου ίδρυσα τον «Χριστιανικό Όμιλο Νέων Βαρθολομιού». Κάναμε εβδομαδιαίες συναντήσεις, στις οποίες μιλούσα ο ίδιος. Τόπος συναντήσεως μας ήταν ο νεκροταφειακός ναός  Αγίου Νικολάου Βαρθολομιού. Ο «Χριστιανικός Όμιλος» ξεκίνησε με είκοσι περίπου νέους και στο τέλος της χρονιάς είχε φθάσει στους εβδομήντα. Ο π. Αχίλλιος ερχόταν από καιρού εις καιρόν και εξομολογούσε τους νέους. Πολλοί νέοι τότε πήραν τις βάσεις της χριστιανικής ζωής. Η όλη μου ιεραποστολική δραστηριότητα τελούσε υπό την κατεύθυνση του π. Αχίλλιου Παπαθανασόπουλου. Ήταν βέβαια μια ανεξάρτητη πτωχή ιεραποστολική προσπάθεια, καρπός της Χάριτος του Θεού και του μεγάλου ιεραποστολικού ζήλου που είχε βάλει στην καρδιά μου από τα νεανικά μου χρόνια. 

Θυμάμαι ότι το καλοκαίρι του 1947 ήλθε και μίλησε στους νέους του «Χριστιανικού Ομίλου» μέσα νεκροταφειακός ναός του  Αγίου Νικολάου ο τότε ιεροκήρυξ Πατρών αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Παπαγιάννης. Ο π. Χριστόδουλος έμεινε για λίγες μέρες στα πλησίον του Βαρθολομιού φημισμένα λουτρά της Κυλλήνης προς θεραπεία με εισπνοές. Αλλά και ο π. Αχίλλιος, όταν ήρχετο για εξομολόγηση μιλούσε στους νέους. Ο τότε Μητροπολίτης Ηλίας Γερμανός Γκούμας εξαρχής με περιέβαλε με αγάπη. Ήμουν ψάλτης στο Βαρθολομιό, με έλεγε «ψαλτάκο» και με περιέβαλε με αγάπη. Μάλιστα θυμάμαι, όταν είχα πάει στον Πύργο είκοσι ετών, για να κάνω εγχείρηση από κήλη, που μου είχε παρουσιαστεί, όπως έλεγαν οι γιατροί, λόγω της εντάσεως του ψαλσίματος, ήμουν πάρα πολύ αδύνατος, ο Μητροπολίτης έδειξε πάρα πολύ ενδιαφέρον. Τηλεφώνησε στον διευθυντή του νοσοκομείου για να με περιποιηθούν. Και με υποχρέωσε με την συμπεριφορά του"...

Συνεχίζεται....

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός