Γιορτάζοντας στον Άγιο Νεκτάριο…

Στις 8 Νοεμβρίου του 2000, φοιτούσα μαζί με αγαπημένους φίλους στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών και ο Μητροπολίτης Ύδρας Εφραίμ είχε προσκαλέσει την σχολή μας, για να συμμετάσχει στις λατρευτικές και εορταστικές εκδηλώσεις της εορτής του Αγίου Νεκταρίου. Για την σχολή μας ήταν μια τιμητική πρόσκληση που την αποδεχθήκαμε με μεγάλη χαρά και για μένα ιδιαίτερα γιατί θα επισκεπτόμουν τέτοιες εορταστικές μέρες το αγαπημένο μου νησί, την δεύτερη μου πατρίδα. Την αποστολή της σχολής, συνόδευσε ο σχολάρχης της, Διευθυντής κ. Κοσμάς Γεώργιου, αρκετοί κληρικοί, μαθητές της  σχολής και σπουδαστές από το τελευταίο έτος φοίτησης. Την περίοδο εκείνη υπήρχαν στην σχολή, σπουδαστές, νέα παιδιά, με αξιόλογα μεγάλο ταλέντο στην βυζαντινή μουσική, που διακρίνονται και σήμερα για την δράση τους και την προσφορά του στην Εκκλησία, μεταξύ τον οποίον ήταν, ο Παναγιώτης Καβαρνός ( Αρχιμανδρίτης Νικόδημος ), ο Ιωάννης Μπούτσης ( Αρχιδιάκονος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών), ο Αθανάσιος Κοσμάς ( Γενικός Αρχιερατικός της Μητροπόλεως Λευκάδος) και ο Γιάννης Αθανασίου ( θεολόγος-Πρωτοψάλτης).

Ξεκινήσαμε για την Αίγινα την παραμονή της εορτής του Αγίου από το λιμάνι του Πειραιά και στο μικρό αυτό ταξίδι είχαμε την συντροφιά του αείμνηστου Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ και του αείμνηστου Επισκόπου Κερνίτσης Λεοντίου που είχε γεννηθεί στον Πειραιά, στην Παλαιά Κοκκινιά και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για τα πειραιώτικα. Η σχολή μας φιλοξενήθηκε στο Λεούσειο Ίδρυμα και πήρε μέρος σε όλες τις λατρευτικές εκδηλώσεις για την εορτή του Αγίου με συμμετοχή στον πανηγυρικό εσπερινό, στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και στην συνέχεια στην λιτάνευση του σκηνώματος του Αγίου. Η Μητρόπολη Ύδρας μας φιλοξένησε με σεβασμό και αγάπη και μας έδωσε την ευκαιρία να γευτούμε όμορφες πνευματικές εμπειρίες.

Την παραμονή της εορτής 8 Νοεμβρίου, οι συμφοιτητές μου, μου σκάρωσαν μια μεγάλη καζούρα με «πρωτομάστορα» τον π. Πρόδρομο Κολτουκτσόγλου. Εκείνο το βράδυ ο Παναθηναϊκός υποδεχόταν στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας την Γιουβέντους για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ( μην κοιτάτε το σήμερα) και το ενδιαφέρον των ποδοσφαιρόφιλων ήταν αυξημένο. Εγώ, γνωστός Παναθηναϊκός και οι περισσότεροι Ολυμπιακοί δεν συνεριζόντουσαν την αγωνία μου για το ποδοσφαιρικό παιχνίδι και κυρίως για το αποτέλεσμα του. Την ώρα που διεξαγόταν το παιχνίδι ήμασταν όλοι στην ακολουθία του εσπερινού και όταν τελειώσαμε ο π. Πρόδρομος με ύφος «περίλυπο» μου ανακοίνωσε πως άκουσε στο ραδιόφωνο ότι ο Παναθηναϊκός γνώρισε ταπεινωτική ήττα από την Γιουβέντους. Έμαθα την αλήθεια την επόμενη μέρα το πρωί από τις εφημερίδες που ήταν κρεμασμένες στα μανταλάκια. Όλο το βράδυ βέβαια δέχθηκα ένα ποδοσφαιρικό «μπούλινγκ».

Αυτές τις ημέρες, μνήμης του Αγίου Νεκταρίου, συνειδητοποιώ πως έχω να πάω στην γιορτή του Αγίου στην Αίγινα από τότε που πήγα με την ευλογημένη παρέα της σχολής, πριν 17 ολόκληρά χρόνια. Δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια που ο καθένας τράβηξε τον δικό του δρόμο και αγωνίζεται στο δικό του ταμπούρι. Και που πάντα πιστεύω πως όλοι, σε κάθε γιορτή του Αγίου Νεκταρίου, θα θυμούνται και θα νοσταλγούν την επίσκεψή μας στην γιορτή του, τότε που ήμασταν ξέγνοιαστοι νέοι με πολλά όνειρα που ελπίζω σήμερα κάποια από αυτά, σε κάποιους από εμάς να έχουν πραγματοποιηθεί.

Κώστας Ζουρδός