Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου
Ένα παραμύθι αρχίζει κάπως έτσι... Μια φορά κι έναν καιρό... ζούσε μια κοπέλα! Νέα, χαρούμενη, ανέμελη που ζούσε την κάθε στιγμή ανάσας... Μέσα στα παιδικά παιχνίδια και στα ατέλειωτα παραμύθια ύφαινε το πέπλο της για κάποιον πρίγκιπα. Ο πρίγκιπάς ήρθε και καθώς αγκάλιασε το κορίτσι και κέρδισε την αγάπη του, όπως κάθε πρίγκιπας μετά έφυγε. Και το κορίτσι έμεινε μόνο να περιμένει αιώνια τον πρίγκιπα που δεν θα έρθει ποτέ. Τα χρόνια πέρασαν ο πρίγκιπας ξεχάστηκε άλλες προτεραιότητες ήρθαν στην ζωή. Μια ζωή που μετράει πάντα συμβιβασμούς και δεν λογαριάζει πρίγκιπες. Το κορίτσι έγινε γυναίκα και τα παραμύθια έδωσαν την θέση τους στην πραγματική ζωή. Εκείνο το κορίτσι έμαθε πια ότι πρίγκιπες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν άνθρωποι απλοί, αληθινοί, που ξέρουν να υπομένουν και να χαρίζουν ευτυχία και σεβασμό. Ένα παραμύθι τελειώνει κάπως έτσι… ένα κορίτσι έμαθε πως δεν υπάρχουν πρίγκιπες. Δεν τους περιμένει πια. Γιατί έμαθε πως το τέλος ενός πρίγκιπα είναι η αληθινή ζωή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου