Η πνευματική άθληση των Χριστιανών

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Η πορεία της ζωής δεν είναι πότε χωρίς προβλήματα και δυσκολίες. Είναι μια πορεία μετ’ εμποδίων. Οι επιτυχίες και στις σπουδές και στο επάγγελμα και στην κοινωνική κονίστρα θέλουν επιμονή, αγώνα, πάλη, προσπάθεια. Αλλά και η πορεία της πνευματικής ζωής δεν είναι χωρίς εμπόδια και δυσκολίες. Ίσως εδώ έχουμε μεγαλύτερα εμπόδια. Είναι μέγα εμπόδιο η υπερνίκηση της ίδιας μας αμαρτωλής φύσεως που μας σπρώχνει στο εύκολο και αμαρτωλό. Η υπερνίκηση παθών και ελαττωμάτων είναι εμπόδιο τεράστιο. Η υπερνίκηση αυτού, στο οποίο αρεσκόμεθα, του σαρκικού, του εγωιστικού, του σύμφωνου με τις ορέξεις και επιθυμίες μας, η υπερνίκηση του λεγόμενου κακού εαυτού μας, είναι μέγα πρόβλημα. Μέσα μας φέρουμε τον παλαιό άνθρωπο με τους εγωισμούς μας, με τα πάθη και τις αδυναμίες. Αυτός είναι ο κακός εαυτός μας, ο οποίος μας σπρώχνει όχι στο καλό αλλά στο κακό. Μας εμποδίζει από το δρόμο της αρετής. Μας παρεμβάλει εμπόδια στην εν Χριστό πορεία μας. Επηρεάζει τη σκέψη μας, τα φρονήματα και τις αντιλήψεις μας. Μας παρακινεί σε απειθαρχία προς το θέλημα του Θεού. μας εξαπατά πολύ εύκολα πείθοντας μας ότι το στραβό είναι ίσιο και ότι το ίσιο δεν είναι το ορθόν.

Η πνευματική εν Χριστό  ζωή είναι έξοδος εκ του εαυτού μας. Είναι απάρνηση του εαυτού μας. Είναι θάνατος και νέκρωση του κακού εαυτού μας και ζωή αναστημένη εν Χριστό. «Ει τις θέλει οπίσω μου ακολουθείν απαρνησάσθω εαυτόν», είπε ο Κύριος, ο Δημιουργός της νέας ζωής. Προχωρώντας ο χριστιανός στον ορθόδοξο χριστιανικό δρόμο πρέπει να νικήσει τα εμπόδια, να μη δειλιάσει, να μην υποχωρήσει ούτε να σταματήσει την προς τα εμπρός πορεία του. για να μπορεί όμως να συνεχίσει, έχει ανάγκη πάντοτε από ζήλο και ενθουσιασμό. Σαν άλλος πνευματικός αθλητής χρειάζεται πάντα να παίρνει φόρα, να έχει πολλή όρεξη, να βλέπει πάντα προς τα εμπρός και να προχωρεί. Βέβαια το Α και το Ω στην όλη επιτυχία της χριστιανικής ζωής είναι η ενίσχυση και η δύναμη της θείας Χάριτος. Όμως χρειάζεται και η δική μας προσπάθεια. Ο δικός μας αγώνας. Η δική μας πνευματική άθληση στο στάδιο των αρετών. Στο πνευματικό αυτό στάδιο δηλαδή στη σωστή πορεία της χριστιανικής ζωής υπάρχουν πολλά εμπόδια και δυσκολίες. Ο διάβολος μας στήνει παγίδες και μας περνάει από κόσκινο: «Ιδού ο Σατανάς εξητήσατο υμάς του συνιάσαι ως τον σίτον» (Λουκ. 22,31). Είναι στάδια δοκιμασίας η ζωή μας εδώ κάτω στην γη.

Πειρασμοί, δυσκολίες και αντιθέσεις, προβλήματα και εμπόδια ορθώνονται συχνά-πυκνά ενώπιον μας. Γι αυτό ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει «Μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρία κατεργάζεσθε» (Φιλ. 2, 12). Δηλαδή, να προσέχουμε πολύ τη σωτηρία μας και να μην παίρνουμε ανέμελα, ούτε να βαδίζουμε ξένοιαστα τη χριστιανική πορεία ζωής μας. Ακόμη ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει: «Ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση» (Α΄ Κορ. 10, 12). Δηλαδή, όποιος θέλει να είναι όρθιος στη χριστιανική ζωή, στο δρόμο της αληθινής ευσέβειας και αρετής, ας προσέχει για να μην πέσει κάτω. Για να πετύχουμε μια σωστή πνευματική πορεία και να αναδειχθούμε όχι μονάχα κλητοί αλλά και εκλεκτοί, θα πρέπει να έχουμε σταθερότητα στην πορεία μας και συνέπεια στη ζωή μας. Βάλαμε το χέρι στο αλέτρι, δεν πρέπει να κοιτάξουμε προς τα πίσω. Η χριστιανική ζωή είναι απόλυτη. Δεν επιδέχεται νοθεύσεις την ζει κανείς με ειλικρίνεια και πληρότητα και την απολαμβάνει και η καρδιά του μεταβάλλεται σε παράδεισο. Διαφορετικά, αν κανείς προχωρεί με ασυνέπεια, αν κάνει αβαρίες και συνδυάζει κοσμικό πνεύμα και πνεύμα Θεού, και ευσέβεια και θεληματική αμαρτία, τότε γίνεται δυστυχής, γιατί δεν ζει το Θεό και δεν ανταποκρίνεται στη κλήση που του έκανε ο Θεός να έρθει κοντά του!

 Γι αυτό χρειάζεται συνεχής αγώνας και προσπάθεια. Χρειάζεται προσοχή πάνω στις κινήσεις της καρδιάς. Προσοχή στις αισθήσεις μας, στις σκέψεις μας, στις αναστροφές μας. Προσοχή να μην μας παρασύρει ο διάβολος και να μας νικήσουν οι πειρασμοί της ζωής. Ο χριστιανός που θέλει να ζήσει με πληρότητα και με γνησιότητα τη χριστιανική ζωή αγωνίζεται εναντίον των παθών και των ελαττωμάτων του και προσεύχεται πολύ για να λαμβάνει χάρη και δύναμη από το Θεό. Τροφοδοτείται κάθε μέρα με το λόγο του Θεού που είναι το φως που κατευθύνει τη ζωή του. τρέφεται με τον «άρτον της Ζωής» και προσπαθεί να ζει ενωμένος με τον Κύριο.

Η αίσθηση της παρουσίας του Κυρίου εντός μας χορταίνει την ψυχή. Γαληνεύει το εσωτερικό. Παρηγορεί την καρδιά. Δημιουργεί ψυχική ευφροσύνη και ευτυχία. Η παρουσία του Χριστού στην ψυχή γίνεται πρόγευση της μακαριότητας του ουρανού. Ο π[ιστός ζώντας την παρουσία του Χριστού προγεύεται τον Παράδεισο. Τον Χριστό Τον ζούμε και Τον απολαμβάνουμε μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας που είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας. Αρκεί να προσπαθήσουμε να είμεθα συνειδητά μέλη της Εκκλησίας και αγωνιστές του καλού πνευματικού αγώνα με ειλικρίνεια και σωστό ορθόδοξο ήθος.

Το κείμενο γράφτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Φεβρουάριο του 2004.

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός