Όταν οι οικογένειες γράφουν ιστορία….

Έχει κυριαρχήσει πολλές φορές σε διάφορα κοινωνικά ή ιστορικά γεγονότα και σε πολύ μεγάλες αλλαγές που συντελέστηκαν στην πορεία της ιστορίας του κόσμου, πρωταγωνιστές να είναι παρέες που διαμόρφωσαν μια διαφορετική μοίρα, που έκαναν την ανατροπή των κατεστημένων, που έγραψαν ιστορία. Στην Εκκλησία, τα πρόσωπα που διαμορφώνουν την ιστορία, πάντα ακολουθώντας το θέλημα του Θεού, μπορεί να είναι μεμονωμένα, μπορεί να είναι μια ολόκληρη μοναστική κοινότητα, μπορεί να είναι οικογένειες που όλα τα μέλη τους μπήκαν στην διακονία της Εκκλησίας και καθόρισαν τη ζωή της. Στην πλούσια πνευματική δράση στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και για είκοσι και πλέον χρόνια, στην ενορία του Αγίου Βασιλείου Πειραιά, υπήρξαν πολλές οικογένειες που τα περισσότερα ή και όλα τα μέλη τους μπήκαν στην διακονία της ενορίας και καθόρισαν με την δράση τους, την ζωή των ενοριτών σε όλες τις ηλικίες. Δύο τέτοιες οικογένειες, είναι οι οικογένειες Κονδύλη- Ματθαίου.

Και οι δύο αυτές οικογένειες είναι ιστορικές για την δράση του στην ενορία του Αγίου Βασιλείου και μια μικρή και σύντομη μονογραφία όπως αυτή δεν μπορεί να καλύψει το εύρος της διακονίας τους. Και οι δύο οικογένειες συνδέονται με συγγενικούς δεσμούς και σχεδόν όλα τα μέλη τους προσέφεραν στην ενορία και κατ΄ επέκταση στην πόλη μας και στην Εκκλησία, σημαντικές υπηρεσίες στους ενορίτες και συνέβαλαν σε πολλές περιπτώσεις καθοριστικά, στην ιεραποστολική δράση της ενορίας. Όλα τα μέλη της οικογένειας Ματθαίου συμμετείχαν στην ιεραποστολική δράση της ενορίας και η συμβολή τους στο κομμάτι της νεότητας ήταν σημαντική. Ο αείμνηστος Κώστας Ματθαίου ήταν ο αφανής εργάτης πίσω από όλες τις δράσεις της νεανικής μας χορωδίας, μέλος της βυζαντινής χορωδίας του Αγίου Βασιλείου, με συμμετοχή στην λατρευτική ζωή της ενορίας και σε όλες τις δραστηριότητες της. Η Ειρήνη Ματθαίου, συγκέντρωσε εκατοντάδες παιδιά και έφτιαξε μια από τις καλύτερες νεανικές χορωδίες με τα μουσικά της χαρίσματα αλλά και την παιδαγωγική της  ευαισθησία και αγάπη, δημιουργώντας μια πνευματική κυψέλη και ένα καταφύγιο συντροφιάς και έκφρασης των ονείρων και των προσδοκιών, νεανικών ψυχών που διψούσαν για μια αληθινή, ευτυχισμένη και πνευματική ζωή. Η ίδια συμμετείχε σε πολλές δραστηριότητες της ενορίας, στην λατρευτική της ζωή, την φιλανθρωπία, στην βυζαντινή χορωδία. Από κοντά ως χοράρχης διακρίθηκε και ο γιος της οικογένειας ο Μάνθος Ματθαίου που και αυτός με τον γλυκό του χαρακτήρα, την νεανική του ορμή, τις μουσικές του γνώσεις και την υπομονή του, επένδυσε τα όνειρα των παιδιών με μελωδικές συγχορδίες.

Η Σοφία Ματθαίου ήταν μέλος της νεανικής χορωδίας και για πολλά χρόνια δίδαξε παραδοσιακούς χορούς στην ενορία, ενώ και η Βιβή Ματθαίου συμμετείχε στην νεανική χορωδία και σε όλες τις κατηχητικές δράσεις της ενορίας. Στην οικογένεια Κονδύλη που και αυτή έγραψε την δική της ιστορία στην ενορία του Αγίου Βασιλείου Πειραιά, από την οποία τρία μέλη της, ήταν στον ιδρυτικό πυρήνα της Βυζαντινής Χορωδίας, ο Δημήτρης Κονδύλης, η Καίτη Κονδύλη και η Φώφη Κονδύλη, και που όλοι συμμετείχαν σε αρκετές εκδηλώσεις αγάπης και διακονίας. Δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε και την προσφορά της Σοφίας Μπεναρδή ( σύζυγο του Μάνθου) δασκάλα, αθλήτρια, που δίδαξε παραδοσιακούς χορούς στην ενορία αλλά και του Πρόδρομου Δασιγένη που όπως έχω αναφέρει και σε άλλο μου κείμενο είναι μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της πόλης μας.

Ίσως να μην έχω αποδώσει το μέγεθος της μεγάλης προσφοράς αυτών των δύο οικογενειών ( υπάρχουν και άλλες ) στην ενορίας του Αγίου Βασιλείου αλλά νομίζω ότι οι γνωρίζοντες θα έχουν αισθανθεί την αξία από τα συναισθήματα της καρδιάς τους αλλά και από τις προσωπικές μνήμες. Κάθε δεύτερη Κυριακή του Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη της Αγίας Πατρικής Οικογένειας του Αγίου Βασιλείου που αριθμούσε 8 Αγίους από τα 10 μέλη της. θα ήταν πολύ σημαντικό, συμβολικό και ουσιαστικό, η ενορία του Αγίου Βασιλείου, κάθε τέτοια μέρα να γιορτάζει και να τιμά οικογένειες που προσέφεραν και προσφέρουν στην εκκλησία ξεκινώντας από τις οικογένειες Κονδύλη- Ματθαίου. Γνωρίζω πολύ καλά πως τα μέλη των δύο αυτών οικογενειών, ούτε επιθυμούν, ούτε συζητούν, ούτε αποδέχονται μια τέτοια πρόταση. Η διακονία τους μέσα στην Εκκλησία δεν προσέβλεπε σε κάποιο αντάλλαγμα. Όμως και είναι εντυπωσιακό, όλα τα μέλη αυτών των δύο οικογενειών διακρίνονται για την ευγένεια τους, την αγάπη τους, την πνευματική τους καλλιέργεια και την μουσική τους παιδεία και αποτελούν παράδειγμα οικογένειας, του σήμερα και του αύριο. Για την ώρα όλοι εμείς θέλουμε να εκφράσουμε την βαθύτατη ευγνωμοσύνη για όλα τα χιλιόμετρα αγάπης και υπομονής που γράψατε στην ψυχή μας και να σας ευχαριστήσουμε γι αυτήν την όμορφη κοινή οδοιπορία ζωής…

Κώστας Ζουρδός