Του Μανώλη Βενετσιάνου*
Θέλησα να νιώσω το βαθύτερο νόημα της γιορτής των Χριστουγέννων. Ν’ ανακαλύψω τον παλμό του λαού. Να βρω πόσο ζωντανό είναι το μήνυμα του νεογέννητου Ιησού στις καρδιές των νέων ανθρώπων σήμερα. Μίλησα με πολλά παιδιά για να μάθω τι σκέφτονται για τούτη τη μέρα, τι περιμένουν από τον Χριστό για τον εαυτό τους και τον κόσμο. Γιατί κάθε χρόνο λέμε τις ίδιες ευχές, τα ίδια λόγια. Μα η καρδιά του κόσμου σήμερα παραμένει παγωμένη και ανικανοποίητη. Και συνεχίζει να ποθεί την αλήθεια, την ειρήνη, την αγάπη, τη λύτρωση. Η ερώτηση που έκανα ήταν κοινή για όλους: ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ; Στο τέλος ζητούσα απόν τον καθένα να κάνει μια ευχή για τούτη τη μέρα. Το πρωί ενός Σαββάτου, λοιπόν, πήρα το Γιώργο Καμαριώτη. «Πιστεύω πως είναι μια πολύ σημαντική μέρα και για μένα και για όλο τον κόσμο», μου είπε, «γιατί είναι η μέρα που γεννήθηκε Εκείνος που μας έβγαλε από τη φθορά της αμαρτίας. Μ΄ Αυτόν μαζί γεννιέται κι η λύτρωση μας, γεννιέται και ο Παράδεισος, θα λέγαμε Χάρη σ’ εκείνη τη μέρα μπορούμε να πιστεύουμε σε μια άλλη ζωή, καλύτερη απ’ αυτή. Η ευχή μου είναι τα παιδιά όλου του Πειραιά και όλου του κόσμου να καταφέρουν να βρουν μέσα τους το Χριστό. Ν’ αγαπάμε όλους τους ανθρώπους όπως είναι, με τα ελαττώματα τους. όπως τους νιώθουμε, όπως τους βλέπουμε στην παρέα, στη γειτονιά, παντού. Μακάρι όλα τα παιδιά να βρουν την πραγματική αγάπη, το Χριστό».
Το απόγευμα κουβέντιασα με αρκετά παιδιά στο Νεανικό Κέντρο. «Για μένα τα Χριστούγεννα είναι μια μέρα αγάπης και γιορτής για όλο τον κόσμο», αρκέστηκε να που πει ο Γρηγόρης Μαθιουδάκης. Αλλά ο Μιχάλης Φρατζέτης, που ήταν εκεί κοντά συμπλήρωσε: «Είναι μια από τις σημαντικότερες γιορτές της Εκκλησίας μας. Γιορτάζουμε την γέννηση του Χριστού, του Λυτρωτή μας. Εύχομαι όλος ο κόσμος να γνωρίσει την αγάπη, την ομόνοια, την ειρήνη». Κι ο Δημήτρης Σπυράκης: «Για μένα τα Χριστούγεννα είναι μια μέρα αναγέννησης. Μια μέρα που όλοι κάνουμε ένα μεγάλο βήμα προς τον Χριστό και προσπαθούμε ν’ αδελφωθούμε με τους άλλους ανθρώπους. Τώρα για μια ευχή: Θα θελα πραγματικά οι μέρες μετά τα Χριστούγεννα να ‘ναι πολύ καλύτερες». Το πρωί της Κυριακής, μετά τη Λειτουργία ζήτησα τη γνώμη του Θανάση Λεμοντζή: «Σήμερα έχουμε παρεξηγήσει την έννοια «Χριστούγεννα», γιατί βέβαια δεν είναι οι γιορτές και τα δώρα κι όλα αυτά που κάνει η καταναλωτική κοινωνία μας. Χριστούγεννα σημαίνει ότι ήλθε ο Χριστός στον κόσμο και θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε αυτό, να μπει βαθιά στις καρδιές μας. Να μην θυμόμαστε μόνο την ημέρα αυτή. Για μας τους χριστιανούς σημαίνει πολλά. Κάθε μέρα, 24ώρες την ημέρα και 7 φορές την εβδομάδα, να το θυμόμαστε. Εύχομαι σ’ όλο τον κόσμο να μπει ο Χριστός στην καρδιά του, ν’ αγαπήσει αληθινά και χριστιανικά κι από εκεί και πέρα να λυθούν όλα τα προβλήματα».
Κι ο Δημήτρης Τσιρνόβας είπε στην δική του συνέντευξη: «Μπορούμε να αναλύσουμε τη λέξη «Χριστούγεννα»; Σίγουρα μπορούμε. Όμως η ανάλυση δεν συμβολίζει πάντα το βάθος μιας λέξης. Θέλω να μπω στο θέμα λέγοντας μια προσωπική άποψη, όχι βέβαια για την ανάλυση της λέξης, αλλά για την εσωτερική κατάσταση που με διακατέχει. Ας κοιτάξουμε όχι τους στολισμένους δρόμους και τις βιτρίνες, τα δώρα, τις σχολικές γιορτές, τα επίκαιρα προγράμματα στην τηλεόραση, ούτε καν την αγάπη, μια λέξη που στην εποχή μας καθημερινά παραποιείται. Μπορούμε αυτές τις γιορταστικές μέρες να κοιτάξουμε τους ανθρώπους γύρω μας, που τίποτα δεν αλλάζει τις καθημερινές κοινές σκέψεις τους. αλήθεια, τι κάνουμε εμείς γι’ αυτούς;…Για μένα τα Χριστούγεννα έχουν την έννοια της αναγέννησης της ψυχής. Αυτή τη φορά έγινε μια νέα συμφωνία Θεού και ανθρώπων για το ανέβασμα της ψυχής μας, για την λύτρωση μας. Θα ‘θελα να ευχηθώ στα παιδιά όλου του κόσμου να περάσουν χαρούμενα Χριστούγεννα, όχι όπως στις υποανάπτυκτες χώρες, και όλοι ενωμένοι και ευτυχισμένοι να νιώσουμε την αγαλλίαση της ψυχής μας, κάτω από τη σκέπη του Θεού».
Κουβεντιάσαμε και μ’ άλλα παιδιά. Κι όλοι λίγο – πολύ, συμφωνούσαν με τούτο: Ο Χριστός ήρθε να μας λυτρώσει. Φέρνει με τη γέννηση Του, το μήνυμα της σωτηρίας, της ελπίδας, της αγάπης. Για όλους και για τον καθένα ξεχωριστά. Για να φέρει στη γη την ειρήνη και τη δικαιοσύνη, την αδελφοσύνη και την ελευθερία. Όλα όσα φαντάζουν στο στερέωμα των ανθρωπίνων ιδανικών. Μια πρόσκληση για την ξεπεσμένη κουλτούρα της εποχής μας. Και τα παιδιά δεν ξεχνούν. Καρτερούν. Καρτερούν την Γέννηση, την προσπάθεια, τον αγώνα, έναν καλύτερο κόσμο. Καρτερούν τον Χριστό. Κι εκείνος έρχεται: « Ανέτειλας Χριστέ εκ Παρθένου, νοητέ Ήλιε της Δικαιοσύνης». Ας τον κρατήσουμε γερά στην καρδιά μας. Ας ανοίξουμε τα παραθυρόφυλλα της καρδιάς μας να ζεστάνει λίγο το σπιτικό μας. Ας τον κάνουμε ζωή μας, ιδανικό μας, για πάντα….
*Αρχιμανδρίτης Συμεών Βενετσιάνος, Διευθυντής του Ιδρύματος Νεότητας και Οικογένειας της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκά Νειάτα, τον Δεκέμβριο του 1985
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου