Το μυστικό της ανθρώπινης αξίας

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Στην αναπτυγμένη και πολιτισμένη εποχή μας υπάρχει μεγάλη παρανόηση της αξίας του ανθρώπου και της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Στα μάτια και στην σκέψη πολλών φαντάζουν σχήματα και μορφές ανθρώπινης ζωής, που δεν καταξιώνουν τον άνθρωπο ως πνευματική προσωπικότητα, αλλά τον υποβαθμίζουν και τον ρεζιλεύουν. Που βρίσκεται η πραγματική ανθρώπινη αξία; Να το μεγάλο ερώτημα, στο οποίο πολλοί δίνουν αντιφατικές και ανεδαφικές απαντήσεις.

Πορφύρας, από την Φρεαττύδα στην Ευρώπη....

Το γυναικείο τμήμα Βόλεϊ του Πορφύρα συνεχίζει την ξέφρενη πορεία του στην Α1 Κατηγορία Γυναικών αλλά και στην Ευρώπη. Η ομάδα ενισχύθηκε με την Αμερικανίδα πασαδόρος Kristen Gengenbacher, μια μεταγραφή που δημιούργησε μεγάλη αίσθηση κυρίως στην Αμερική.  Η 23χρονη βολεϊμπολίστρια, που τέλειωσε την κολεγιακή καριέρα της με 3.729 ασίστ, με την ομάδα του Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο ( την 3η καλύτερη επίδοση στον θεσμό του κολεγιακού πρωταθλήματος ) έχει ταξιδέψει, με την αντιπροσωπευτική ομάδα των Η.Π.Α., σε Μεξικό, Ελ Σαλβαδόρ, Σλοβενία, Κροατία, Ιταλία, αλλά, δεν έχει βρεθεί ποτέ ξανά στην Ελλάδα. Οι γονείς της, ήδη, προγραμματίζουν να ταξιδέψουν στην Ελλάδα και η Kristen ελπίζει ότι ΄΄θα την δουν στα καλύτερα της απόδοσης της΄΄. Αξίζουν θερμές ευχές στους παράγοντες του Πορφύρα για τους αγώνες που κάνουν αλλά και τις θυσίες για τον αγαπημένο μας Πορφύρα. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Νίκο Δελαγραμμάτικα που αδιάκοπα δαπανάτε για την ανάδειξη της ομάδας με το ήθος και την πνευματική του εμβέλεια. Αξίζει να αγκαλιάσουμε όλοι την ομάδα της γειτονιάς μας, της καρδιάς μας με την παρουσία μας στους αγωνιστικούς χώρους.

Κώστας Ζουρδός

"Δεν θυμάμαι πολύ καλά την Μητέρα μου"....

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Γεννήθηκε σαν σήμερα, 13 Αυγούστου του 1913, στο χωριό Παναγιά της Επαρχίας Πάφου και προοριζόταν για τσοπάνης. Είναι μια από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές μορφές διαχρονικά. Αποτελεί βέβαια "σημείο αντιλεγόμενο" και ίσως για αυτό είναι ακόμα σπουδαιότερος. Πολλά έχουν ειπωθεί για τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο και θα ειπωθούν και άλλα. Όπως είναι φυσικό κάποια θα είναι αρνητικά και κάποια θετικά. Έτσι πάντα γίνεται με τις μεγάλες προσωπικότητες. Ένα όμως είναι αναμφισβήτητο . Ακόμα και από αυτούς που του αναγνωρίζουν μεγάλα λάθη: Αγαπούσε την Κύπρο περισσότερο από την ζωή του. Και κάτι που εμένα τουλάχιστον με εντυπωσιάζει. Όταν η ιστορία "έκαιγε" ο Μακάριος δεν κρύφτηκε. Και αυτό πρέπει να του το αναγνωρίσουμε.

Κοινωνική Δικαιοσύνη και Ορθόδοξη Θεολογία. Μια προκήρυξη

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου

 

«Ακούστε με τώρα κι εσείς οι πλούσιοι. Κλάψτε με γοερές κραυγές για τα βάσανά σας, που όπου να ’ναι έρχονται. Ο πλούτος σας σάπισε, και τα ρούχα σας τα ’φαγε ο σκόρος^. το χρυσάφι σας και το ασήμι κατασκούριασαν, και η σκουριά τους θα είναι μαρτυρική κατάθεση εναντίον σας και θα καταφάει τις σάρκες σας σαν τη φωτιά. Κι ενώ πλησιάζει η κρίση εσείς μαζεύετε θησαυρούς. Να, ο μισθός των εργατών που θέρισαν τα χωράφια σας κι εσείς τους τον στερήσατε κραυγάζει^. Και οι κραυγές των θεριστών έφτασαν ως τα αυτιά του παντοδύναμου Κυρίου. Ζήσατε πάνω στη γη με απολαύσεις και σπατάλες. Παχύνατε σαν τα ζώα, που τα πάνε για σφάξιμο. Καταδικάσατε και φονεύσατε τον αθώο^. δεν σας πρόβαλε αντίσταση».

Θα μπορούσε, ίσως, να είναι απόσπασμα από προκήρυξη των μεγάλων κοινωνικών εξεγέρσεων του 20^ου αι. Είναι, ωστόσο, κείμενο που γράφτηκε πριν από είκοσι, χοντρικά, αιώνες^. απόσπασμα από την Καινή Διαθήκη, και, συγκεκριμένα, από την επιστολή του αποστόλου Ιακώβου (5:1~6). Κατά πόσο, βέβαια, αποδέχονται τη φιλοσοφία του όσοι δηλώνουν θρησκευόμενοι και, αντίστοιχα, κατά πόσο γνωρίζουν την ύπαρξη τέτοιας σκέψης στους κόλπους του Χριστιανισμού όσοι δηλώνουν μη Χριστιανοί, είναι ερωτήματα, στα οποία η απάντηση μάλλον δεν μπορεί να είναι αισιόδοξη. Η υποβάθμιση (πολύ περισσότερο: η στρέβλωση) του Χριστιανισμού σε ένα ανώδυνο σύστημα ηθικιστικού, ατομοκεντρικού και εφησυχαστικού καθωσπρεπισμού αποτελεί μέσα στην ιστορία έναν αδιάκοπο πειρασμό.

Ο Θησαυρός

Της Σοφίας Κωνσταντινιάδου, Εκπαιδευτικού

Με το χάραμα κίνησε ο φτωχός ψαράς, να πάει στον γιαλό για να ψαρέψει. Κι ήταν η θάλασσα λάδι. Κι ήτανε καταγάλανος ο ουρανός. Κι ήταν η ακρογιαλιά πολύχρωμα βότσαλα γεμάτη. Κι ο ήλιος ολόλαμπρος ανέβαινε στο στερέωμα κι έντυνε με χρυσοφώς την πλάση. Ετοίμασε γρήγορα τα σύνεργα του. Τάχα θα ‘ταν πιο τυχερός σήμερα; Πάντα του ‘ρχεται στον νου η παροιμία: «Του ψαρά το πιάτο δέκα άδειο, μια γεμάτο». Η γυναίκα του και τα παιδάκια του θα τον καρτερούν με λαχτάρα. Ήταν φτωχοί, πολύ φτωχοί, μα τόσο αγαπημένοι. Ρίχνει και ξαναρίχνει τα’ αγκίστρι του και περιμένει. Το τσίμπημα τινάζει το χέρι του, π’ αρχίζει γρήγορα αν τραβά την πετονιά. Το καλαθάκι του σιγά σιγά γεμίζει λαχταριστά ψαράκια. Σήμερα γέμισε το πιάτο κι όλοι θα ‘ναι ευτυχισμένοι.

Αλήθεια που πήγαν οι δηλώσεις για την αριστεία;...

Ο Άδωνις Γεωργιάδης προσέλαβε ως Διευθυντή του Πολιτικού του γραφείου έναν μετακλητό υπάλληλο με απολυτήριο Λυκείου. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να είναι πολύ ικανός και ευφυείς, εξάλλου τα πτυχία ή η έλλειψη τους δεν το αμφισβητούν αυτό. Ο λόγος δεν γίνεται για τον υπάλληλο αλλά για τον Υπουργό. Ο Υπουργός έπεσε σε δύο ατοπήματα κατά την γνώμη μου. Το πρώτο είναι το γεγονός πως δήλωσε ότι ο υπάλληλος που επιλέγει αξίζει ως δέκα πτυχία. Αλήθεια πως το αξιολογήσαν αυτό; Με την κρίση ενός Υπουργού ή με την αβάντα που του δίνει η θέση του; Και το δεύτερο ο εν λόγω υπάλληλος θα αμείβεται σαν να έχει τελειώσει πανεπιστήμιο. Αλήθεια που πήγαν οι δηλώσεις για την αριστεία;....Μάλλον αφορούσαν τους άλλους...

Κώστας Ζουρδός

Ο σκύλος ως δάσκαλος, γιατρός, σύντροφος ζωής...

Σε όλο τον κόσμο τα ζώα και κυρίως οι σκύλοι έχουν σημαντικό ρόλο στην ζωή των ανθρώπων εκτός από την πιστή συντροφιά. Όπως η μικρή Ισαμπέλα Σταντέλα που έχει τον δικό της σκύλο σούπερ ήρωα που όταν τον αγκαλιάζει νιώθει καλύτερα. Μια θεραπευτική μέθοδος που εφαρμόζεται από το 2013 στο νοσοκομείο Παίδων του Σάο Πάολο της Βραζιλίας, είδηση που την μάθαμε από την ιστοσελίδα Protagon.gr

Κώστας Ζουρδός

Τι πλάσματα κι οι μάνες!...

Της ΝΑΥΣΗ ΙΕΣΣΑΙ – ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Τι πλάσματα κι οι μάνες!...

Ποιος τις ξέρει;

Μοιάζουν με ουρανό.

Μοιάζουνε χώμα.

Πέτρινο στύλο μοιάζουν

ως καρτερούν ασάλευτες

χρόνια και χρόνια…

Για να είσαι « ih »

Της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρέλη

Πέρασε η Ευρώπη μια τρομερή κινέζικη γρίπη και η συνταγή των απανταχού γιατρών ήταν: «θυμηθείτε τις ιατρικές γνώσεις της γιαγιάς σας. Κοτόζουμο, κρεβάτωμα και…υπομονή. Αλλού πάλι διάβασα πως πανηγυρικά ξαναγυρίζουμε στη σπιτική κουζίνα. «Τέλος το ετοιματζίδικο φαγητό. Όχι στα χάμπουργκερ. Πλησιάστε τη γιαγιά σας με ένα στυλό και πολλά χαρτιά και παρακαλέστε την να σας δώσει τις συνταγές που κινδυνεύουν να ξεχαστούν με τα φαγητά – πακέτο, τις πίτσες και τα σουβλάκια. Και μάθετε να μαγειρεύετε «χαϊδεύοντας το φαγητό». Εμένα πάντα η μάνα μου – μια γυναίκα απλή που είχε γεννηθεί στις αξέχαστες πατρίδες και κουβαλούσε όλη την Ανατολή και την σοφία της Ανατολής στο κύτταρό της – μου έλεγε: «Το φαγητό, τα παιδιά, τα ζώα, τα λουλούδια θέλουν χαϊδολόγημα».

Η Κότα που ονειρευόταν να πετάξει...

Το μυθιστόρημα της Νοτιοκορεάτισσας Sun-Mi Hwang είναι από τα συναρπαστικότερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Ένα βιβλίο για όλες τις ηλικίες που κυριολεχτικά διαβάζετε με μία ανάσα και που δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου αν δεν "ρουφήξεις" και την τελευταία του φράση. Η ιστορία είναι φορτωμένη με πολλαπλά μηνύματα με απλό αλλά εκφραστικό τρόπο γεμάτο εικόνες. Και όλα αυτά μέσα από την ζωή μιας κότας και των ονείρων της.

Χαρίσματα και Χαρισματούχοι

 Του Αρχιμανδρίτου Εφραίμ Παναούση

Φαινόμενο που διακρίνει κυρίως τις πολύτεκνες οικογένειες. Όταν οι ετερότητες γίνονται πραγματικά εμφανείς. Το ένα παιδί αγαπά τα γράμματα, το άλλο λιγότερο, το άλλο καθόλου. Οι γονείς τότε πραγματικά απορούν πως είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσες μεγάλες διαφορές μέσα στην οικογένεια. Η «διαφορετικότητα» τότε γίνεται αφορμή για συμπάθειες ιδιαίτερες. Μεγαλωμένοι οι γονείς με διαφορετικό τρόπο ζωής, είναι ανθρώπινο να απωθούν ότι τους πίεσε και να αδιαφορούν για εκείνα που δεν αγάπησαν. Έτσι «αναπαύονται» στα παιδιά που αγαπούν τα γράμματα, που έχουν ζήλο, που είναι γεμάτα ζωντάνια, τα ιδιαίτερα έξυπνα, σ’ εκείνα με πανομοιότυπα φυσικά χαρακτηριστικά με τα δικά τους, ακόμα και εμφανείς δικές τους αδυναμίες που εξιδανικεύουν, γιατί τις δανείστηκαν ή τις κληρονόμησαν από εκείνους. Συχνά ο άλλος εαυτός μας καθρεπτίζεται στη μορφή των παιδιών και επιμένει να μας κλείνει το μάτι για να δούμε με τόλμη την πραγματική αιτία του προβλήματος.

Ένα γήπεδο στην μνήμη ενος παιδιού....

Τώρα όλοι θα τρέχουν. Έστω και για λίγο. Οι μπασκέτες σε όλη την ελληνική επικράτεια θα ελεγχθούν. Οι παιδικές χαρές για λίγο θα δεχθούν συνεργεία για διορθώσεις, μπαλώματα, έργα. Σε λίγο βέβαια και αυτά θα ξεχαστούν μέχρι το επόμενο περιστατικό. Όλοι θα ξεχάσουν αλλά όχι η οικογένεια του 19 χρόνου που έχασε την ζωή του από την πτώση της μπασκέτας στη Χίο. Ξέρω πως δεν φτάνει. Ξέρω πως δεν θα απαλύνει τον πόνο ή έστω για λίγο. Αλλά αυτό που ίσως θα ήθελε ο αδικοχαμένος αδελφός μας θα ήταν στο γήπεδο που έχασε την ζωή του να ξαναχτυπήσει η πορτοκαλί μπάλα. Να ακουστεί ο ήχος από το διχτάκι του καλαθιού. Να γεμίσει το γήπεδο με παιδικές φωνές. Ένα γήπεδο όμως με ασφάλεια. Με όλες τις προδιαγραφές. Οφείλει ο Δήμος Χίου, η Περιφέρεια, η Κυβέρνηση οι πάντες, να φτιάξουν το γήπεδο που ο 19 χρόνος έχασε την ζωή του και να του δώσουν το όνομα του. Για να μην χαθεί η θυσία του. Για να ακουστούν πάλι παιδικές φωνές και χαμόγελα. Για να παίζουν τα παιδιά με ασφάλεια. Για να βάζουν καλάθια με χαρά, κάτι που εκείνος δεν μπόρεσε...

Κώστας Ζουρδός

Η μήτρα μου... η «φόνισσα»....

Ένα κείμενο που πρέπει να μας προβληματίσει όλους. Που πρέπει διαβάζοντας το τουλάχιστον να αναρωτηθούμε πως πριν μιλήσουμε δημόσια για οτιδήποτε θα πρέπει να σκεφτούμε. Καλά. Μ ε συναίσθηση. Υπάρχουν άνθρωποι που πόνεσαν. Που πονάνε. Που δεν μπορούν να ξεχάσουν. Η κ. Νικολάου τα λέει όλα. Και τα λέει καλύτερα από εμένα:

«Ένας είναι ο εκπολιτιστής. Ο Χριστός μονάχα ομορφαίνει τη ζωή»…

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

« Την ομορφιά της ζωής την κάνουν οι όμορφοι και ωραίοι στην καρδιά άνθρωποι. Τα επιστημονικά και τεχνικά επιτεύγματα και οι φοβερές ανακαλύψεις και εφευρέσεις του ανθρωπίνου πνεύματος δεν φτάνουν μόνα τους για να ομορφήνουν την ζωήν. Κάποτε την χειροτερεύουν, διότι καλλιεργούν την αλαζονεία του βίου. Ένας είναι ο εκπολιτιστής. Ο Χριστός μονάχα ομορφαίνει τη ζωήν. Μόνον αυτός εξημερώνει, εκπολιτίζει και εξευγενίζει. Μόνον ο Χριστός εμπνέει την έννοιαν της Αγάπης και της Δικαιοσύνης, που κάνουν τον ανθρώπινο βίο ωραίον και την ανθρώπινην ψυχήν μαλακιά και καλοσυνάτη.

Μια ζεστή κουβέντα

Της ΝΑΥΣΙΚΑΣ ΙΕΣΣΑΙ – ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Πόσο καιρό έχω να σε δω…Μου ‘λειψες…το ξέρεις; Μου ‘πε, κοιτώντας με στα μάτια, η γειτόνισσα μου, καθώς απαντηθήκαμε στον δρόμο. Και να σας πω…ξαφνιάστηκα. Είμαστε πια μαθημένοι στις βιαστικές φράσεις-κλισέ: «Τι κάνεις; Τι κάνεις; Καλά; Χαίρομαι…». Με την τελευταία λέξη, ν’ ακούγεται από απόσταση συνήθως. Γιατί εκείνος που την είπε, είχε κιόλας εξαφανιστεί. Ήταν ακόμα τόσο τρυφερός ο τρόπος που το είπε που δε σ’ άφησε υποψία, πως μπορεί να ήταν μια απλή φιλοφρόνηση. Το βράδυ, πριν κλείσω τα μάτια, καθώς γυροφέρνω τα περιστατικά της ημέρας στο νου μου, διαπίστωσα πως εκείνο το «μου ‘λειψες», είχε περάσει από τα αυτιά μου στην καρδιά μου κατευθείαν και την κράτησε ζεστή, όλες τις ώρες. Μου χε δώσει ένα ξέχωρο κέφι. Ναι, αυτή η ζεστή κουβέντα, είχε μια δυναμική, που με ενεργοποίησε ιδιαίτερα εκείνη την ημέρα. Για σκέψου…ψιθύρισα κι είναι τόσο απλό.

Η νιότη σου θα μείνει αιώνια...

Ένα συγκλονιστικό σημείωμα άφησε μία φίλη του,  στο σημείο που έχασε την ζωή του ο 19χρονός από την πτήση της μπασκέτας στη Χίο,  αποτυπώνοντας τα βαθύτερα συναισθήματα της που με την αλήθεια τους ραγίζουν τις καρδιές όλων μας:

«Μας κοιτάς από ψηλά με τα λευκά φτερά σου. Η νιότη σου θα μείνει αιώνια και θα είσαι ήδη από τώρα στην Βασιλεία Του. Δε πονάς. Δε κλαις. Δεν κρυώνεις. Μας ζητάς μια προσευχή κι εσύ θα μεσιτεύεις για όλους μας πάνω απ’ τον γαλάζιο ουρανό. Στα πόδια της αφρισμένης θάλασσας οι άγγελοι ψάλλουν και υμνούν και στοργικά σε οδηγούν στους ανθισμένους κήπους του Παραδείσου. Λάμπουν τα μάτια, χτυπάει η καρδιά, ποθεί η ψυχή. Είσαι κοντά Του».

Κώστας Ζουρδός

Η μπασκέτα στη Χίο και το πράσινο παγκάκι....

Κώστας Ζουρδός, θεολόγος

Ένα τρομερό ατύχημα που στέρησε την ζωή από ένα νέο παιδί χθες στην Χίο από την πλημμελή εγκατάσταση μια μπασκέτας έχει στεναχωρήσει την καρδιά και την σκέψη μας. Βέβαια σε όλους εμάς ο χρόνος θα φανεί σύμμαχος, στους συγγενείς όμως; Η πληγή θα είναι μεγάλη και πολλές φορές ανθρωπίνως δυσβάσταχτή. Και αντί οι αρχές να ζητήσουν έστω ένα συγνώμη (που ασφαλώς δεν φτάνει), αναζητούν τις ευθύνες για το τραγικό περιστατικό στον άνθρωπο που όχι ορθά εγκατέστησε την μπασκέτα πριν 20-30 χρόνια χωρίς να εξετάσουν τις ευθύνες του σήμερα. Αυτή η απαράδεκτη στάση των αρχών μου θύμισε την ιστορία με το πράσινο παγκάκι...

«Το Ένα και Μοναδικό Πρόσωπο…»

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

«…Το ένα και μοναδικό πρόσωπο που χώρισε την διαδρομή της ανθρωπότητας σε δύο μεγάλα τμήματα και αποτελεί την ανεπανάληπτη προσωπικότητα της παγκόσμιας ιστορίας είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Το μήνυμα Του είναι και παραμένει διαχρονικό και αναλλοίωτο. Η σημερινή ανθρωπότητα φαίνεται να έχει λησμονήσει δυστυχώς το βαθύτατο νόημα που εμπερικλείει το μέγα γεγονός του ερχομού του Χριστού στον κόσμο και τον χωρισμό της Ιστορίας στα δύο. Πολλοί συνάνθρωποι μας αρνούνται πεισματικά να διαιρέσουν και την προσωπική τους ζωή στα χρόνια πριν Τον γνωρίσουν και σε εκείνα που μπορούν να ακολουθήσουν μετά την καθοριστική συνάντηση μαζί Του.

Μετάνοια σημαίνει διακοπή σχέσεων με την αμαρτία

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Μετανοώ σημαίνει αλλάζω διαθέσεις, αλλάζω σκέψεις, αλλάζω τρόπο ζωής. Μεταμελούμαι για όσα κακά έχω διαπράξει, αναγνωρίζω ότι έφταιξα και τώρα ευχαρίστως εξομολογούμαι τις πτώσεις μου ενώπιον του πνευματικού ιερέως, με την πεποίθηση ότι έτσι αποπτύω, βγάζω έξω, το δηλητήριο που η αμαρτία επισώρευσε στην ψυχή μου. Ακόμη, μετάνοια σημαίνει διακοπή σχέσεων με την αμαρτία, θυσίες πολλές, αγώνα πνευματικό.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς «Καγώ αναπαύσω ημάς».

Επιμέλεια Κώστας Ζουρδός

27 χρόνια Αναστάσιμης Ποιμαντορίας

Συμπληρώνονται σήμερα 27 χρόνια από την ημέρα της ενθρονίσεως, 2 Αυγούστου του 1992, του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου. 27 χρόνια μαρτυρικής, σταυρωμένης αλλά και αναστάσιμης διακονίας στον λαό του Θεό που διψούσε για τον Χριστό και στην Αλβανία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο στον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος έδωσε ορθόδοξη μαρτυρία. Πολλά πράγματα ξεχωρίζουν τον Μακαριώτατο Αναστάσιο. Να σημειώσω δύο. Δυνατά, αποδεδειγμένα. Την μεγάλη του αγάπη αλλά και την καρδιακή του διάθεση να μην ξεχωρίζει τους ανθρώπους ακόμα και εκείνους που πιστεύουν σε κάτι που εμείς δεν κατανοούμε και δεν αποδεχόμαστε. Ο Μακαριώτατος Αναστάσιος είναι ένας φωτισμένος Ιεράρχης που δίνει την χριστιανική μαρτυρία και δείχνει έμπρακτα την αγάπη της Εκκλησίας στους ανθρώπους όλους ανεξαίρετος. Ο Θεός να του δώσει πολλά χρόνια ακόμα τέτοιας αναστάσιμης πορείας…

Κώστας Ζουρδός

Η Εορτή της Παναγίας πρότυπο ψυχικού ηρωισμού

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

«…Είναι ομολογουμένως μοναδικό το πρόσωπο της Θεοτόκου στη παγκόσμια ιστορία. Όχι  μόνον διότι αυτή ηξιώθη να δανείσει σάρκα και αίμα στον Υιό και Λόγο του Θεού και να χωρίσει εις την κοιλίαν της τον «Αχώρητον», αλλά και διότι ανεδείχθει η ενσάρκωση της αρετής και της τελειότητας και κατέστη τοιουτοτρόπως η υποδειγματική γυναίκα όλων των αιώνων, το μοναδικό πρότυπο, με τον Υιό της, της ηθικής καθαρότητος και τελειότητος. Είχε απύθμενο βάθος ταπεινοφροσύνης, ασύλληπτη στην ανθρώπινη διάνοια αγνότητα, πίστη ζέουσα και ακραιφνή και αγάπη και αφοσίωση προς τον Υιό της ανυπέρβλητη. Ολοκληρωμένη προσωπικότητα από πάσης πλευράς. Μοναδική φυσιογνωμία των αιώνων».

Νηστεία του Δεκαπενταύγουστου

Της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρέλη

«…Ο Δεκαπενταύγουστος, το Πάσχα του καλοκαιριού, δίνει την δυνατότητα να πάρει ο έφηβος με τη νηστεία ένα μάθημα. Μάθημα που δεν του δίνει καμιά δίαιτα αδυνατίσματος ή συνταγή για εξάλειψη κυτταρίτιδας. Μάθημα αυτοσυγκράτησης;. υπεύθυνο όχι θεληματικής στέρησης και αποχής. Μάθημα που δεν δίνουν τα ινστιτούτα αισθητικής, αλλά το σπιτικό που αγωνίζεται να φτιάξει υπεύθυνους ανθρώπους. Δηλαδή, τελικά όχι οι ξεπερασμένοι αλλά οι τελείως μοντέρνοι γονείς. Γιατί είναι πολύ μοντέρνα έννοια πια η υπευθυνότητα…»

Απόσπασμα από κείμενο που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Σεπτέμβριο του 1994

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός

Το Πρόσωπο της Παναγίας

Του Κωνσταντίνου Γανωτή, Φιλόλογου

Ως, μάνα μου είναι ο στεναγμός του κάθε πονεμένου πάνω στη γη. Κάθε ψυχή, που έρχεται σ’ αυτόν τον κόσμο, έχει έμφυτη την εικόνα της μητέρας και σ’ αυτήν την εικόνα καταφεύγει, για να σωθεί από κάθε κίνδυνο, να λυτρωθεί από κάθε φόβο. Αυτή η εικόνα ταυτίζεται με το πρόσωπο της μητέρας που γέννησε το παιδί και το κρατεί με αγάπη στην αγκαλιά της. αυτή η φυσική μας μητέρα είναι θησαυρός της ψυχής και του σώματος, η σωτηρία μας και η καταφυγή μας σε κάθε θλίψη και δυσκολία μας. Γι’ αυτό σε κάθε δύσκολη ώρα στενάζουμε το «ωχ, μάνα μου». Μεγαλώνοντας όμως και καθώς οι δυσκολίες μας γίνονται μεγαλύτερες και οι φόβοι και οι τρόμοι μας κυκλώνουν από παντού, ακόμα κι από τον άγνωστο κόσμο, που υπάρχει πέρα από αυτόν, η αγαπημένη μας μητέρα, η μάνα των πόνων και των θλίψεων αυτής της ζωής δεν επαρκεί, δεν έχει την δύναμη να μας προστατέψει απ’ όλα. Τότε συνειδητοποιούμε ότι χρειαζόμαστε τη μητέρα μας πολύ δυνατότερη, με συμπαντικές διαστάσεις και αυτή η μητέρα τη βρίσκουμε στο πρόσωπο της Παναγίας.