"Τίποτα δεν μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Θεού"...

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Ο διάσημος οδηγός της Φόρμουλα ένα Άλεν Προστ μόλις είχε χάσει από τον κυριότερο αντίπαλο του τον Άιρτον Σένα. Ο Σένα ενώ ήταν μπροστά από τον αντίπαλο του και οι οδηγίες τις προπονητικής του ομάδας ήταν να "κόψει' ταχύτητα, εκείνος τους αγνόησε και έπαιρνε τις στροφές παράτολμα και επικίνδυνα. Ήθελε να ταπεινώσει τον αντίπαλο του. Μετά το τέλος του αγώνα ο Προστ εξοργισμένος είχε δηλώσει: "Ο Άιρτον Σένα έχει ένα μικρό πρόβλημα. Νομίζει ότι είναι αθάνατος επειδή πιστεύει στον Θεό. Νομίζω ότι είναι επικίνδυνος για τους άλλους οδηγούς". Ήταν το 1989. Πέντε χρόνια μετά ο Προστ θα καταλάβει πως έκανε λάθος. Ο Σένα ήταν πράγματι αθάνατος...

Ο γέρο Παουλίτο έστεκε ακίνητος δίπλα από την επικίνδυνη στροφή. Τα προστατευτικά κιγκλιδώματα ήταν κατεστραμμένα. Η πίστα ήταν άδεια από θεατές και οδηγούς. Ήταν μόνος. Πριν λίγες ώρες σε αυτήν την πίστα χιλιάδες μάτια έζησαν ένα δράμα και ταυτόχρονά έναν θρίαμβο. Της ζωής και του θανάτου. Του Τέλους και της αιωνιότητας. Ο γερό Παουλίτο ήταν χρόνια συντηρητής στην πίστα της Ίμολα. Από νέο παιδί. Εδώ και 20 χρόνια είχε πάρει την σύνταξη του αλλά πάντα παρακολουθούσε τους αγώνες. Ήταν το πάθος του, η ζωή του όλη. Ήταν πρόσωπο σπουδαίο για την περιοχή. Μετά το τρομερό δυστύχημα έμεινε μόνος στην πίστα. Απέναντι από την μοιραία στροφή. Τα μάτια του ήταν δακρυσμένα. Ξαφνικά αισθάνεται κάτι να πατάει. Ήταν ένα κομμάτι από το προστατευτικό κράνος εκείνου. Το έσφιξε στα χέρια του. Τα μάτια του πλημύρισαν. Ήταν ο αγαπημένος του οδηγός. Ο μύθος του, ο θεός του. Το μυαλό του άρχισε να γυρίζει στα περασμένα. Από τότε που παρακολουθούσε την καριέρα εκείνου. Καριέρα σαν παραμύθι....

Ο Άιρτον Ντα Σίλβα Σένα γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, στις 21 Μαρτίου του 1960. Σε ηλικία τεσσάρων ετών ο πατέρας του θα του κάνει ένα δώρο που θα του αλλάξει τη ζωή. Ο πατέρας του, του αγόρασε ένα κάρτ δώρο. Ο Σένα το λάτρεψε. Το ταλέντο του άρχισε σιγά-σιγά να ξεδιπλώνεται. Σε ηλικία 13 ετών ξεκίνησε να συμμετέχει σε αγώνες κάρτ, ως αντίπαλος μεγαλύτερων και εμπειρότερων οδηγών. Το 1977, σε ηλικία 17 ετών κατέκτησε το πρωτάθλημα καρτ Νοτίου Αμερικής και αναδείχθηκε δεύτερος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το 1983 έκανε το μεγάλο βήμα στην καριέρα του. Μετά από δοκιμές στα σασί των Williams McLaren, του εμπιστεύτηκαν μια θέση για το μονοθέσιο τους, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1984. Ο Σένα στην πρώτη του σεζόν, στο Μονακό, κατάφερε να ανέβει για πρώτη φορά στο βάθρο-στην δεύτερη θέση- και ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα ένατος με 13 βαθμούς. Το 1985, και ενώ το ταλέντο του άρχισε να φέρνει και επιτυχίες, πήρε μεταγραφή στην Lotus. Την ίδια χρονιά στο Εστορίλ κατέκτησε την πρώτη θέση υπό βροχή, αφήνοντας όλους σχεδόν έναν γύρο. Το 1988 μεταγράφηκε στην McLaren- Honda, στην ίδια ομάδα με τον δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Άλεν Προστ. Η σχέση τους δεν ήταν ποτέ αγαστή. Το αποτέλεσμα της κόντρας ήταν η αποχώρηση του Σένα από την ομάδα αφού πρώτα κατέκτησε ένα τίτλο. Το 1990 και το 1991, ο Σένα αναδείχθηκε εύκολα παγκόσμιος πρωταθλητής. Στην Βραζιλία τον λάτρευαν. Αλλά και σε όλον τον κόσμο. Ειδικά όσοι παρακολουθούσαν τους αγώνες. Το 1994 ο Σένα ρίσκαρε και πήρε μεταγραφή στην Williams. Με την ομάδα της Williams πήρε μέρος σε δύο αγώνες στους οποίους όμως εγκατέλειψε την προσπάθεια. Ο τρίτος θα ήταν και ο τελευταίος...

Ο γέρο Παουλίτο σταμάτησε για λίγο τις σκέψεις του. Τα πόδια του δεν τον κρατούσαν. Κάθισε στην παγωμένη άσφαλτο. Τα μάτια τους δεν είχαν ακόμα σταματήσει να τρέχουν δάκρια. Κοίταξε για άλλη μια φορά τα κατεστραμμένα κιγκλιδώματα της μοιραίας στροφής Ταμπουρέλο. Αυτή την φορά το μυαλό του δεν "έτρεξε" στο παρελθόν αλλά στο σήμερα...

Οι αγώνες στην Ίμολα είχαν αρχίσει με τους χειρότερους οιωνούς. Στους πρώτους αγώνες είχε χάσει την ζωή του ο αυστριακός Ρολάντ Ρατζενμπέργκερ, ο οποίος κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, έχασε τον έλεγχο και έριξε το μονοθέσιο του στις προστατευτικές μπαριέρες. Ενώ και ο Ρούμπενς Μπαρικέλο νοσηλευόταν από ένα παρόμοιο ατύχημα σε κρίσιμη κατάσταση. Ο θάνατος του 

Ρολάντ Ρατζενμπέργκερ είχε συγκλονίσει τον Σένα. Ο γιατρός που εξέτασε τον νεκρό οδηγό Ρολάντ Ρατζενμπέργκερ είχε συναντήσει τον Σένα κατά την διάρκεια της διακοπής των αγώνων και του είπε: " Έχεις γίνει πρωταθλητής τρείς φορές. Είσαι ο πιο γρήγορος οδηγός στον κόσμο. Γιατί δεν τα παρατάς να τα παρατήσω και εγώ και να πάμε για ψάρεμα; Ο Σένα τον αντίκρυσε θλιμμένα και του απάντησε: "Δεν μπορώ να τα παρατήσω..." Και δεν τα παράτησε δεν άκουσε τον γιατρό...

Λίγο πριν την εκκίνηση του αγώνα οι ουρανοί άνοιξαν με αποτέλεσμα να καθυστερήσει η εκκίνηση. Ο Σένα ήταν ακόμα δύσθυμος και θλιμμένος. Η σύντροφός του τον είδε να κλαίει χωρίς να της εξηγήσει τον λόγο. Ο αγώνας ξεκίνησε. Στον έβδομο γύρο ο Σένα έχασε τον έλεγχο από το μονοθέσιο του. Για την ακρίβεια το μονοθέσιο δεν έστριψε ποτέ και καρφώθηκε στον τοίχο της στροφής Ταμπουρέλο. Δεν υπάκουσε το τιμόνι; Αστοχία υλικού; Βλάβη; Ή μήπως ο Σένα προτίμησε την ευθεία, εκεί που οδηγεί στην αιωνιότητα; Ποτέ δεν θα μάθουμε. Ήταν πάντως η τελευταία του στροφή πριν την αιωνιότητα...

Μετά την πρόσκρουση όλοι πάγωσαν και η ανάσα τους κόπηκε για δευτερόλεπτα. Όλοι περίμεναν να δουν τον Σένα να κουνάει κάποιο μέλος του σώματος του. Μάταια. Αυτό δεν έγινε ούτε όταν μπήκαν οι τραυματιοφορείς. Πάνω από τον βαριά τραυματισμένο Σένα έτρεξε ο διάσημος τότε Άγγλος νευροχειρουργός Σίντ Γουότκινς. Ήταν ο φίλος του γιατρός που τον είχε προτρέψει την προηγούμενη μέρα να τα εγκαταλείψουν όλα και να πάνε για ψάρεμα. Λίγες ώρες μετά το δυστύχημα Γουότκινς είπε σε έναν δημοσιογράφο: "Όταν τον έβγαλα από το κόκπιτ και τον ακούμπησα στο έδαφος, μου έκανε ένα νεύμα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου. Δεν είμαι θρήσκος. Νομίζω όμως ότι εκείνη τη στιγμή βγήκε η ψυχή του από το σώμα του".

Ο Σένα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της πόλης και δύο ώρες αργότερα ανακοινώθηκε ο θάνατος του. Η σωρός του μεταφέρθηκε στο αεροδρόμιο της Μπολόνια, όπου του αποδόθηκαν στρατιωτικές τιμές και από εκεί για το Παρίσι και στην συνέχεια για το Σάο Πάολο. Η κηδεία του Σένα μεταδόθηκε ζωντανά από την βραζιλιάνική τηλεόραση, ενώ πάνω από 3.000.000 πολίτες πλημμύρισαν τους δρόμους του Σάο Πάολο με κλάματα και οδυρμούς. Οι σκηνές θλίψης και λατρείας του κόσμου ήταν τραγικές και πρωτόγνωρες.

Ο γερό Παουλίτο σταμάτησε απότομα τις σκέψεις του. Σηκώθηκε από την παγωμένη άσφαλτό και σκούπισε τα δάκρια του. Στο χέρι του έσφιξε δυνατά το κομμάτι που βρήκε από το κράνος του Σένα. Μερικές μέρες μετά θα το ακουμπήσει πάνω στο μνήμα του Σένα. Η ημερομηνία θανάτου του έγραφε 1 Μάϊου του 1994. Στο μνήμα υπάρχει και μια επιγραφή. Το δόγμα της ζωής του 34 χρόνου Σένα: "Τίποτα δεν μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Θεού"...