Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου
Πολλά είδαν το φως της δημοσιότητος με την αρχή της νέας χιλιετίας. Άλλα σοβαρά και άλλα απλή φιλολογία. Διερωτήθησαν μερικοί: «Ποια είναι η πορεία της Εκκλησίας στην νέα χιλιετία;» μερικοί εξέλαβαν την αρχή του χρόνου, της νέας χιλιετίας, σαν κάτι το μαγικό. Νόμισαν ότι πολλά θα συμβούν. Για την Εκκλησία ο χρόνος δεν έχει καμία απολύτως μαγική ιδιότητα. Η Εκκλησία πορεύεται μέσα στην ιστορία και προχωρεί μέχρι της συντέλειας του αιώνος. Για εμάς τους ανθρώπους, τα πιστά μέλη της Εκκλησίας, η αλλαγή του χρόνου είναι ευκαιρία αυτοκριτικής. Και το Ιωβηλαίων των 2.000 από την κατά σάρκα γεννήσεως του Κυρίου, είναι μια ευκαιρία αυτοκριτικής. Μπορούμε και σαν άτομα και σαν Εκκλησία να δούμε τα σφάλματα μας, τα λάθη μας και την έως τώρα πορεία μας.
Ο λαός μας είναι Χριστιανικός Ορθόδοξος. Πόσο όμως Ορθόδοξος είναι και πόση γνώση των Ορθοδόξων αληθειών έχει; Ο πολύς λαός είναι ακατήχητος έχει μια πατροπαράδοτη ευσέβεια. Έχει πίστη αναμεμειγμένη με πολλές πλάνες. Δεν είναι φανερά αιρετικός σαν λαός, όμως δεν έχει ακρίβεια και σαφή γνώση των αληθειών της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως. Απολυτοποιεί δευτερεύοντα θέματα, στην πίστη και την ευλάβεια και παραθεωρεί πρωτεύοντα. Έχει περί πολλού την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων, λιγότερο όμως προσέχει την μετάνοια, την εξομολόγηση και την Θεία Κοινωνία. Ο λαός προτιμά την εύκολη ευσέβεια που δεν κοστίζει ταπείνωση και αποταγή του εγωισμού. Και κάποτε πιστεύει μαγική επίδραση πάνω του Ιερών αντικειμένων και αγνοεί σε βάθος την δύναμιν της πίστεως, την αξία των μυστηρίων και την αναγκαιότητα συνειδητής Χριστιανικής Εκκλησιαστικής ζωής. Πρέπει να διδάξουμε στο λαό πάλι τις αλήθειες της πίστεως, χωρίς προσμίξεις. Χωρίς θρησκόληπτες τάσεις. Χωρίς αναμείξεις με μαγκανίες και παγανισμούς.
Να του διδάξουμε την πίστη την Ορθόδοξη στην Αγία Τριάδα. Την πίστη την Ορθόδοξη στον Εναθρωπήσαντα Σωτήρα Χριστό. Την πίστη την Ορθόδοξη στην αναγκαιότητα και σημασία της Εκκλησίας που συνεχίζει το σωτηριολογικό έργο του Χριστού. Να του διδάξουμε την αναγκαιότητα των Μυστηρίων και δη των Μυστηρίων της Μετάνοιας, της εξομολογήσεως και της Θείας Ευχαριστίας άνευ των οποίων Σωτηρία δεν υπάρχει. Να διδάξουμε στο λαό την αξία του Πνευματικού αγώνος, την δύναμη της Προσευχής, την αναγκαιότητα μελέτης γνώσεως του θελήματος του Θεού. Να διδάξουμε το λαό ότι Ορθόδοξη πίστη σημαίνει ακρίβεια Θείων Δογμάτων και ακρίβεια τρόπου ζωής. Το έργο αυτό του επανευαγγελισμού του λαού μας δεν είναι εύκολο. Είναι άκρως δύσκολο και απαιτεί τόπους και θυσίες. Κόπο και θυσία για όλους του κληρικούς παντός βαθμού και από όλον τον Θεολογικό Κόσμο της Εκκλησίας.
Πρέπει να γίνει σταυροφορία επανευαγγελισμού του λαού. Συστηματική, επίπονη και επίμονη. Με προφορικό και γραπτό Θείο Λόγο. Με οργάνωση κηρυκτική. Με εκμετάλλευση όλων των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας, ώστε η διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας που είναι διδασκαλία Χριστού να γίνει συνείδησης πολλών. Προς τούτο πρέπει να τονιστεί ο καθαρά σωτηριολογικός σκοπός της Εκκλησίας. Χωρίς αβαρίες για αν γίνουμε αρεστοί στους πολλούς. Το μήνυμα της Εκκλησίας πρέπει να είναι καθαρό, πνευματικό, Χριστοκεντρικό, Σωτηριολογικό. Δεν είναι απλός κοινωνικός θεσμός η Εκκλησία. Είναι η ζώσα παρουσία του Χριστού πάνω στη γη. Γι αυτό έχουμε την υποχρέωση να αντιγράφουμε τον Κύριο. Να μιμούμεθα τον Κύριο και να εμπνεόμεθα από τον Κύριο. Του Κυρίου έργο είναι η Εκκλησία. Μας βοηθάει η Εκκλησία να ζήσουμε τον Κύριο και να ενωθούμε μαζί του. Αυτό πρέπει να καταστήσουμε συνείδηση στο λαό.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Μάρτιο του 2000
Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου