Εκκλησία και σύγχρονη κοινωνία

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Γενικό χαρακτηριστικό της τεχνοκρατούμενης υπερπολιτισμένης εποχής μας είναι η κρίσις αξιών. Αντιφατική κατά πάντα η σύγχρονη κοινωνία. Από τη μία πλευρά ανάπτυξης αλματώδης της επιστήμης και της τεχνολογίας, αφθονία αγαθών ποικίλης μορφής, ανέσεις, και από την άλλη κρίσις πνευματική, περίσσευμα εγωκεντρικότητος και αλαζονείας. Η Εκκλησία, και δη η Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι η κατ’ εξοχήν Εκκλησία του Χριστού, τι έχει να προσφέρει στον ανήσυχο παραπαίοντα πνευματικώς, χορτάτο όμως από υλικά αγαθά, σημερινό άνθρωπο; Έχει να προσφέρει αυτό ακριβώς που του λείπει. Αυτό που απουσιάζει από πολλά ανθρώπινα μυαλά. Έχει να του προσφέρει το αληθινό νόημα της ζωής, που συνίσταται όχι στον ευδαιμονισμό και την προσωρινή καλοπέραση, αλλά στην βίωση της ψυχικής ομορφιάς, της γνήσιας πνευματικότητος, της πραγματικής αρετής, της αυτοκυριαρχίας και της βίωσης της αγιότητος.

Ο άνθρωπος έχει αξία όχι απλώς όταν είναι καλοχόρτατος, αλλά όταν μπορεί να ζει βιώνοντας την αγάπη, την καλοσύνη, την κατά Θεόν δικαιοσύνη, την αληθινή ανθρωπιά. Η Εκκλησία έχει να προσφέρει στον σημερινό άνθρωπο λόγο ζωής. Το έργο Της είναι λυτρωτικό. Ομορφαίνει τη ζωή και της δίνει νόημα και σκοπό. Η Εκκλησία κατ’ εξοχήν σήμερα έχει να προσφέρει λόγον ελπίδος, που ανορθώνει ψυχικά και παρηγορεί, που στηρίζει και ανακουφίζει. Αυτά όμως τα προσφέρει η Εκκλησία με τον λόγον Της, που είναι λόγος αλήθειας, και με την έμπρακτη  ζωή των μελών Της. την Εκκλησία την αποτελούμε όλοι εμείς, που πιστεύουμε και που είμεθα μέλη της, κληρικοί και λαϊκοί. Και εμείς πρώτοι, τα μέλη της Εκκλησίας, υποχρεούμεθα να βιώνουμε τις αλήθειες που εκφράζει η Εκκλησία. Ο Λόγος της Εκκλησίας, που είναι ζωντανός, έχει επίδραση στην κοινωνία, όταν η ίδια η Εκκλησία τον βιώνει με ειλικρίνεια και εντιμότητα, με καθαρότητα και συνέπεια, με αγωνιστική διάθεση. Γι’ αυτό η Εκκλησία δεν μπορεί να αντιγράφει πολιτειοκρατικές αντιλήψεις, δεν μπορεί να παρουσιάζει ασυνέπεια λόγου και πράξεων.

Η Εκκλησία επιβάλλεται στην κοινωνία με την πνευματικότητα Της, με την αγιότητα των μελών Της, με την μίμηση Χριστού στην πορεία Της. Η Εκκλησία είναι ο Χριστός, παρατεινόμενος στους αιώνες. Η Εκκλησία είναι ζώσα παρουσία του Χριστού μέσα στην κοινωνία και πρέπει να εκφράζει γνήσιο Χριστό. Δεν δικαιούται να Τον νοθεύει, ούτε να Τον παραποιεί. Δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα η Εκκλησία για να αλλοιώνεται το έργο Της σύμφωνα με τις αντιλήψεις αυτών που την υπηρετούν. Είναι Θεοϊδρυτος οργανισμός. Δεν ταυτίζεται με πρόσωπα. Δεν στηρίζεται σε πρόσωπα, οποιαδήποτε θέση κι αν κατέχουν. Κεφαλή Της έχει μόνο τον Χριστό. Είναι πνευματικό Σώμα του Χριστού. Εντεύθεν, και οι διακονούντες την Εκκλησία κληρικοί, παντός βαθμού, είμαστε υποχρεωμένοι να εκφράζουμε γνήσιον Χριστόν, να ζούμε τον Χριστό με συνέπεια και να Τον διακονούμε εντός της Εκκλησίας Του, με ταπείνωση και γνησιότητα. Μπορεί πολλά να προσφέρει η Εκκλησία στον σύγχρονο άνθρωπο, αρκεί όλοι εμείς, κληρικοί και λαϊκοί, που είμεθα μέλη Της Εκκλησίας, να ζούμε τον Χριστό με πληρότητα.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Μάρτιο του 2002

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός