Γερόντισσα Χριστονύμφη Κάρτσωνα

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Στις 5 Φεβρουαρίου (1997) εκοιμήθη εν Κυρίω, η οσιοτάτη Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Λουκούς, κοντά στο Άστρος Κυνουρίας, Χριστονύμφη Κάρτσωνα, σε ηλικία 85 ετών. Η μεταστάσα υπήρξε μια πολύ σπουδαία φυσιογνωμία, με ξεχωριστά διανοητικά και πνευματικά χαρίσματα, με μόρφωση ξεχωριστή, με φυσική αρχοντιά και ευγένεια και με απόλυτη την αγάπη και αφοσίωση στον Θεό. Υπήρξε μια σπάνια γυναικεία προσωπικότης. Διετέλεσε επί 47 χρόνια ηγουμένη της Ιεράς Μονής Λυκούς, αφού προηγουμένως είχε υπηρετήσει ως ηγουμένη μερικά χρόνια στο μικρό μοναστήρι της Αγίας Ελεούσης, πλησίον της ιδιαίτερης πατρίδας μου, Βαρθολομιού Ηλείας. Κατήγετο από αρχοντική οικογένεια Καλαμών, την οικογένεια των Καρτσωνέων. Ο πατέρας της ήταν γιατρός. Από νεωτάτης ηλικίας είχε επηρεασθεί από φιλομοναχικές τάσεις της πατρίδας της Καλαμάτας και είχε αποφασίσει να αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στην υπηρεσία του Θεού. οι γονείς της αρχικά έφεραν αντίρρηση. Όμως από την δύσκολη θέση την έβγαλε ο τότε αείμνηστος Μητροπολίτης Ηλείας Αντώνιος, τον οποίο εγνώρισε, όταν κάποτε λειτουργούσε σε ναό των Αθηνών και την βοήθησε να ικανοποιήσει τον μύχιο πόθο της καρδιάς της.

Την έστειλε αρχικά, κατά το έτος 1937, στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Φραγκοπηδήματος Ηλείας, όπου και μετά από δοκιμασία, εκάρη μοναχή, μετονομασθείσα σε Χριστονύμφη. Ο αείμνηστος εκείνος Μητροπολίτης εκτιμώντας τα πολλά της πνευματικά και διανοητικά προσόντα την ετοποθέτησε ολίγον αργότερα ηγουμένη στο μικρό εγκαταλελειμμένο Μοναστήρι της Αγίας Ελεούσης. Εκεί στο Μοναστήρι, στα μαύρα χρόνια της κατοχής το 1942, την εγνώρισα, όταν ήμουν παιδί 16ετών, και ωφελήθηκα πολύ πνευματικά από την παρουσία της. Η οσιοτάτη ηγουμένη Χριστονύμφη μαζί με τις δύο υποτακτικές της, Μαριάμ και Λαυρεντία, ωφέλησαν πάρα πολύ, κατά την περίοδο εκείνη, τα γύρω από τη Μονή χωριά της Ηλείας. Όταν ήμουν Αρχιμανδρίτης, διετέλεσα και επι δεκαετία πνευματικός της Αδελφότητος της Μονής της. πάντοτε δε συνδεόμουν πνευματικός μαζί της και εκτιμούσα την ευσέβεια της, την ειλικρινή αφιέρωση της στον Θεό και την ακτινοβολούσα προσωπικότητα της. αξιώθηκε πνευματικές της θυγατέρες να αναλάβουν την ηγουμενία άλλων τριών  Μονών της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας και πολλές ψυχές να οδηγήσει στον Θεό. Κατά κοινή ομολογία, όσοι την επλησίαζαν ησθάνοντο την ακτινοβολούσα προσωπικότητα της μέχρι των τελευταίων ημερών των βαθειών γηρατειών της.

Έλαβα μέρος στην εξόδιο ακολουθία της στην Ιερά Μονή μαζί με τους Σεβασμιωτάτους αδελφούς Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως Θεόφιλο και Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρο, ο οποίος και ως κυρίαρχος Μητροπολίτης, λίαν φιλαδέλφως και ευγενώς, με παρακάλεσε να πω μερικά λόγια κατά την κηδεία της. το σημείωμα αυτό είναι μια μικρή εκδήλωση ευγνωμοσύνης και σεβασμού προς την οσιωτάτη Καθηγουμένη Χριστονύμφη Κάρτσωνα, η οποία με ωφέλησε πνευματικώς με την παρουσία της. εύχομαι στον Θεό της αγάπης και των οικτιρμών να αναπαύσει την αγίαν ψυχήν της εν σκηναίς δικαίων.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε  στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Μάρτιο του 1997.

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός