Διακοπές «αλησμόνητες»

 Της Ναυσή Ιεσσαί – Κασιμάτη

Δεν μας φτάνει η ζέστη. Έχουμε και τον καταιγισμό των διαφημίσεων. Από τις αφίσες στους τοίχους μέχρι τα πειστικά κανάλια, όλοι γνοιάζονται για να κάνουμε εμείς διακοπές αλησμόνητες. «Διαλέγουν πριν από εμάς για μας». Τόπους παραθερισμού και ξενοδοχεία. Γυαλιά ηλίου και αντηλιακά. Όλα…μοναδικά, για αξέχαστες διακοπές… δεν αντέχω την πρόκληση. Και μπαίνω στο διαφημιστικό παιχνίδι των «αλησμόνητων διακοπών». Ξεδιπλώνω για σας, την δική μου πρόταση. Λέω ναι, στο κολύμπι και στο ψάρεμα. Στους περίπατους και στις συντροφιές. Αλλά – σας εξορκίζω – μην φύγετε αν δεν πάρετε μαζί σας, ένα… βιβλίο. Δεν εννοώ…το οποιοδήποτε βιβλίο. Που το ξεφυλλίζουμε μ’ ένα φλιτζάνι καφέ στο χέρι κι αβάσταχτο χασμουρητό. Αλλά εκείνο, που δύσκολα να διαβαστεί στο συνωστισμό της βιοτικής μέριμνας. Γιατί, το καλό βιβλίο θέλει ησυχία.

Καθισμένοι στ’ ακροθαλάσσι, την ώρα που θεαματικά αποχωρεί ο ήλιος, με τα πελαγίσια μυρωδικά κι εκείνα των πεύκων να μας χτυπούν στα ρουθούνια, το πνευματικό βιβλίο, θα μας οδηγήσει, σιγά σιγά, σ’ ένα στοχασμό. Ακριβό κι αλησμόνητο είδος… ένας άλλος εαυτός, στριμωγμένος και μπερδεμένος κάτω από το στήθος μας, θα διεκδικήσει μιαν ανάσα. Ερωτήματα χίλια, σαν τα ζουζούνια που θα βομβούν στ’ αυτιά μας, θα βρουν την ευκαιρία ν’ ανέβουν στην επιφάνεια. Θα μας κυκλώσουν. Προς τα πού πορευόμαστε αλήθεια; Έχουμε στόχους στη ζωή μας, που ν’ αξίζουν; Οι σχέσεις μας με τους άλλους χλιαρές ή ολόκαρδες;

Θα ήθελα να τολμήσω, μια πιο συγκεκριμένη πρόταση. Να διαλέξουμε για τις διακοπές, ένα από τα τέσσερα Ευαγγέλια. Καθώς μας περιβάλλει η άφωνη Βίβλος της θεϊκής δημιουργίας ν’ ανοίξουμε τα αυτιά μας, στο Λόγο του Θεού. «Λαλεί Κύριε…ο δούλος Σου ακούει…». Γρήγορα θα περάσουμε από τα ορώμενα, σ’ εκείνα που συνωθούνται στο χώρο της ταλαίπωρης καρδιάς μας. Με το Ευαγγέλιο στο χέρι, θα την ξεσκεπάσουμε καταπληγωμένη, μπρος στο φιλάνθρωπο βλέμμα του Ιησού. Θα Του δείξουμε, το αδιέξοδο μας. Τη δυσκολία μας να συνυπάρχουμε με τους άλλους. Θα μας ακούσει. Θα Τον ακούσουμε. Κι αν αυτό γίνει, θα ‘χουμε κάνει τις καλλίτερες διακοπές της ζωής μας. Θα  επιστρέψουμε στην πόλη, ένας λιοκαμένος αλλά και ανανεωμένος άνθρωπος. Αποφασισμένος να παλέψει,, τις συννεφιές και τις ψύχρες του φθινοπώρου. Εμπρός, λοιπόν. Οι διακοπές είναι μπροστά μας.

*Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Ιούνιο του 2002

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός