Καλοκαιρινές διακοπές

 Της Γαλάτειας Γρηγοριάδου - Σουρέλη

Θεέ μου, πως τις ονειρευόμουνα όλο τον χειμώνα! Όταν από την πολύ κούραση χτυπούσαν  τα μηλίγκια μου, όταν έφτανα στα όρια αντοχής, έκλεινα τα μάτια μου κι άνοιγα την ψυχή μου να μπει το καλοκαίρι με την ξεκούραση του.  θα έπρεπε να κάνω μοναχικούς περιπάτους για να μαζέψω, όπως στο πάζλ, τα κομμάτια του διαλυμένου εσωτερικά εαυτού μου, μακριά από τα παιδιά. Να βρω – που λένε και οι κουλτουριάρηδες – την χαμένη μου ταυτότητα. Θα διάβαζα βιβλία που στο χειμωνιάτικο φόρτε δεν κατάφερα να διαβάσω.

Θα άκουγα τους δίσκους που ΕΓΩ ήθελα, όχι εκείνους που μου επιβάλλουν τα παιδιά μου, με τρόπο μάλιστα τόσο έντονο, μια και η τρελή μουσική (;) διατρυπά και τοίχους και τον εγκέφαλο μου. Θα…Θα…Θα…Διάβασα τις χειμωνιάτικες απεργίες και αναγάλλιασα. Στην ανάγκη θα απεργήσω κι εγώ. Απεργία Γονέων!! Να επιτέλους μια πρωτότυπη, ενδιαφέρουσα, εκπληκτική απεργία: «Κουζίνα απεργεί, πλυντήριο απεργεί…». Αν έχετε κι εσείς – και θα έχετε – παρόμοια όνειρα, αγοράστε έναν ντοσιέ και βάλτε τα μέσα. Γράφτε απ’ έξω «όνειρα απραγματοποίητα» και ξεχάστε τον ντοσιέ και τα όνειρα. Ανασκουμπωθείτε και με θάρρος κάνετε τα απαραίτητα του καλοκαιριού. Και τα απαραίτητα δεν είναι η καθαριότητα. Είναι η κουβέντα που δεν έγινε τον χειμώνα και που εξηγεί την θέση μας, τις απόψεις μας και μας δίνεται η ευκαιρία να ακούσουμε τις θέσεις και τις απόψεις των άλλων μελών της οικογένειας.

Απαραίτητο να δουλέψουμε παρέα γιατί, αν όπως λέει το τραγούδι «οι φίλοι γνωρίζονται μέσα στην δουλειά», και η οικογένεια ενώνεται μες στην δουλειά και με την δουλειά. Απαραίτητο είναι το χαμόγελο που τον χειμώνα  έχει παγώσει στα κουρασμένα μας πρόσωπα. Απαραίτητο είναι το κέφι, το χιούμορ, που με αυτά θα μπορέσουμε να πασπαλίσουμε την καθημερινότητα και τις δυσκολίες της.

Και η γεύση έτσι του καλοκαιριού θα μας συνοδέψει στον χειμώνα που θάρθει. Καλή ξεκούραση, λοιπόν, στην…κούραση μας.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία τον Ιούνιο του 1992

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός