Με αφορμή την σημερινή εορτή και στην μνήμη του Μακαριστού π. Στέφανου Τέλογλου, θυμηθήκαμε αυτό το κείμενο...
Του Κώστα Ζουρδού
Λίγα χρόνια πριν, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος συγκεντρώνει σε μια συνάντηση όλες τις πρεσβυτέρες της Μητροπολιτικής του περιφέρειας για να τις ευχαριστήσει για όσα κάνουν στις ιερατικές τους οικογένειες και στις ενορίες όπου διακονεί ο σύζυγος ιερέας τους.
Μετά από ένα σύντομο λόγο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος, αναγγέλλει στις πρεσβυτέρες πως ως ένα μικρό «αντίδωρο» για την προσφορά τους στην Μητρόπολη θα οργανώσει για όλες μια προσκυνηματική εκδρομή, για να τις ευχαριστήσει και με αυτόν τον τρόπο.
Μετά από αυτήν την πρόταση τον λόγο πήρε αμέσως η πρεσβυτέρα Ελένη Τελόγλου και είπε ενώπιον όλων με θάρρος και παρρησία: « Σεβασμιώτατε, εγώ δεν πάω πουθενά χωρίς τον Παπά μου».
Ο Σεβασμιώτατος θαύμασε το θάρρος, την ευθύτητα και το περιεχόμενο του λόγου της και από τότε όπου και να την συναντούσε την φώναζε «Μπουμπουλίνα». Και ασφαλώς εισακούστηκε η επιθυμία της. Εκείνη την ημέρα όμως είχε και ο Θεός ανοικτά τα «αυτιά» του. Πράγματι η πρεσβυτέρα Ελένη και ο Παπα-Στέφανος δεν χώρισαν ποτέ. Ακόμα και στον θάνατο πήγαν μαζί με διαφορά λίγων ωρών.
Λίγες μέρες πριν ο Παπα-Στέφανος ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι , πρώτος για να προετοιμάσει το έδαφος για την παπαδιά του. Δεν υπήρχε λόγος, ο καλός Θεός είχε ορθάνοιχτη την αγκαλιά του και για εκείνην. Μερικές ώρες μετά η πρεσβυτέρα Ελένη ακολούθησε τον Παπά της στην αιώνια ζωή.
Η πρεσβυτέρα Ελένη δεν πήγαινε πουθενά χωρίς τον Παπά της και δεν θα τον άφηνε μόνο και σε αυτό το μεγάλο ταξίδι. Και στην εξόδιο ακολουθία ήταν δίπλα-δίπλα. Αχώριστοι στη ζωή, στον αγώνα, στον πόνο και στο θάνατο. Ο παπά Στέφανος και η πρεσβυτέρα Ελένη μπήκαν μαζί χέρι –χέρι στην Εκκλησία την ημέρα της γαμήλιας τελετής τους για να αντιμετωπίσουν μαζί τον κόσμο τούτο και έφυγαν μαζί για την «μέλλουσα πόλη», για την αιώνια ζωή.
Αναρωτιέμαι για πόσα μικρά και ευτελή χαραμίζουμε τη ζωή μας και ταλαιπωρούμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους που μας αγαπάνε. Ασημαντότητες που εγκλωβίζουν τη ζωή μας στο παρόν. Το ιερατικό αυτό ζευγάρι ας γίνει οδοδείκτης και για τη δική μας πορεία. Ο αείμνηστος πρωθιερέας π. Στέφανος θυμίζει στην καρδιά μας τα πιο όμορφα και γλυκά χρόνια της νιότης μας. Και εκείνη, η αγέρωχη πρεσβυτέρα Ελένη άναψε φωτιά στην ψυχή μας!
Καλό ταξίδι, ευλογημένος ο Παράδεισος που σας υποδέχεται….