Το Δεκέμβριο του 1981 βγαίνει στην κυκλοφορία το 35 τεύχος της νεανικής εφημερίδας ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ, του Νεανικού Κέντρου του Αγίου Βασιλείου Πειραιά. Η εφημερίδα διανύει το 5 έτος της κυκλοφορίας της ( συνεπώς ξεκίνησε να εκδίδεται το 1976) και σε αυτό το τεύχος έχει 16 σελίδες. Στην πρώτη σελίδα υπάρχει ένα ποίημα του Τάκη Ολύμπιου με τίτλο: «Δώσε μου το χέρι σου» και το «editorial» της συντακτικής επιτροπής που προτρέπει τους αναγνώστες να διαβάσουν την εφημερίδα που μέσα σε αυτήν «ΜΠΟΡΕΙ να βρουν κάποιο κομμάτι του εαυτού τους. ΜΠΟΡΕΙ να γεμίσει και εσένα ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο, η προσπάθεια για μια καλύτερη ανώτερη ζωή. Μπορεί…»
Στην δεύτερη σελίδα της διαβάζουμε μια ιστορία του Μανώλη Βενετσιάνου με τίτλο: « μια ιστορία σαν παραμύθι» που μας παρουσιάζει τον αγώνα τριών παιδιών, «του Σώτου, του Γιάο και της μικρής Λούσυ που ονειρεύτηκαν και έφτιαξαν έναν καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο αγάπης, που όμοιός του δεν έχει ξαναγίνει. Έναν κόσμο, σαν και αυτόν που θέλει και ο Χριστός…».
Στην Τρίτη σελίδα υπάρχει ένα άρθρο με τίτλο: « ει εσύ μη μου λες πως δεν υπάρχει ελπίδα, ενωμένοι νικάμε, χωρισμένοι πέφτουμε…». Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή το δίσκο των PINK FLOYD/THE WALL και στηλιτεύει την απαισιοδοξία των στίχων ότι στη ζωή δεν ελπίζουμε τίποτα. Ο Συντάκτης του άρθρου παρακινεί τους αναγνώστες: « Ναι φίλε μου. Όσο και αν δεν θέλεις να το παραδεχθείς ο Χριστός είναι η Αλήθεια και η Ζωή. Πλησίασε τον και θα σε κάνει να δεις γιατί Αυτός είναι το φως του Κόσμου. Γνώρισε τον και θα μάθεις από πού έρχεσαι, ποιος είσαι, που πηγαίνεις… Αυτός, με το φωτεινό του παράδειγμα θα γίνει το ορόσημο της ζωής σου, ο φάρος που θα σε οδηγήσει σε λιμάνι γαλήνιο και ειρηνικό. Τότε η ζωή σου θα έχει νόημα φίλε μου. Τότε θα έχεις μάθει να ελπίζεις…»
Στην τέταρτη σελίδα υπάρχει το άρθρο της Λίτσας Καραγιάννη, μαθήτριας της Β΄ Λυκείου με τίτλο: « το ελληνόπουλο μπροστά στην εφηβεία». Και είναι ουσιαστικά η απάντηση σε έξι παιδιά που βρίσκονται στην προεφηβική ηλικία και η αρθρογράφος θέλησε να απαντήσει στα θέματα που τα απασχολούν μέσα από την δική της νεανική ματιά και σκέψη.
« τι σημαίνει για σένα Χριστούγεννα;» είναι ο τίτλος του άρθρου που βρίσκεται στην 5 και στην 6 σελίδα και σε αυτήν την ερώτηση απαντούν οι μαθητές: Παναγιώτης Κολέντζος, Γιώργος Ρέκας, Άγγελος Καρδούλιας, Γιάννης Αγοριανίτης και Μανώλης Στρογγύλης, τονίζοντας όλοι την ανάγκη για να κατανοήσουμε τα Χριστούγεννα μας την παρέχει η ειλικρινής αγάπη και η στήριξη του άλλου που μπορεί να υποφέρει ή να είναι μόνος. Στην 6 σελίδα προς το τέλος υπάρχει ένα μικρό κείμενο του Γιώργου Λυκουρόπουλου με τίτλο: «Μια ανάγκη, ένα πρόβλημα…» που καυτηριάζει το γεγονός ότι στο 12ο Γυμνάσιο Πειραιά δεν υπάρχει γυμναστής με αποτέλεσμα η μαθητές να στερούνται την χαρά της γυμναστικής.
Στην σελίδα 7 υπάρχει μια πολύ όμορφη ιστορία που ξετυλίγετε και στην σελίδα 8 ( και τελειώνει στην σελίδα 12) και είναι μια διασκευή από το περιοδικό « Η ζωή του Παιδιού» με τίτλο: « ο τέταρτος μάγος».
Στην 9 σελίδα υπάρχει ένα γράμμα για τους γονείς. Το γράμμα έχει τίτλο: « αγαπητοί γονείς ένα γράμμα για σας!». Και ουσιαστικά ζητάει την στήριξη και την κατανόηση των γονιών στις μαθητικές επιδόσεις των παιδιών. Το γράμμα καταλήγει: «Πόσοι και πόσοι μαθητές αλήθεια, γυρνούν όχι μόνο από το σχολείο, αλλά και από τις δουλειές τους κι έχοντας προσθέσει ή σημειώσει κάποια αποτυχία σκέφτονται τις αντιδράσεις σας και αναγκάζονται να πούνε ψέματα; Αλλά και να νιώσουν ένα, παροδικό φυσικά μίσος που τους στιγματίζει και έρχεται η στιγμή να σας ζητήσουν εξηγήσεις για όλα όσα έγιναν; Αν γινόταν να τελειώσουν μια για πάντα όλα αυτά…Αν γινόταν να σταματήσετε πια να μας συμπεριφέρεστε έτσι…Να καταλάβετε και εσείς τη δική μας, την τωρινή, τη σημερινή θέση…Αν γινόταν να μπορούσατε να ακούσετε τη φωνή της καρδιάς μας…Το παράπονο της ψυχής μας…Αν γινόταν…Το παιδί σας.
Στην σελίδα 10, υπάρχει η στήλη, «οι φίλοι μας γράφουν» και εκεί συναντάμε δύο ποιήματα του Δημήτρη με τίτλο: «Στο μουράγιο» και «Ποτέ» καθώς και ένα ποίημα του Γιάννη Παπακώστα, μαθητή της Β΄ Λυκείου με τίτλο: ¨Αχ να μπορούσα». Υπάρχει επίσης και ένα κείμενο του Λάμπρου Κοντέλη, μαθητή της Γ΄ Γυμνασίου.
Ένα κείμενο του Σπύρου Κουλούρη με τίτλο: «Μια μάνα χάνοντας το φως της…αυτοκτόνησε πέφτοντας από την ταράτσα του σπιτιού της στο πεζοδρόμιο», φιλοξενεί η 11 σελίδα. Το άρθρο τελειώνει με την πτώση της μάνας: « Το πλακόστρωτο της αυλής δέχθηκε το ζεστό αίμα της τραγικής μάνας, την τελευταία της πνοή, την ύστατη ματιά. Ένα μπουκέτο λουλούδια μετά από λίγο, στήθηκαν στη θέση της. ήταν δώρο των παιδιών της. μέσα στην ανθοδέσμη φρέσκα-φρέσκα λόγια, αφιερωμένα στη γιορτή τη μεγάλη της μάνας που αναχώρησε με λάθος τρένο από τη ζωή. « Καλό σου ταξίδι εκεί που θα πας» ( Τα παιδιά σου )…». Στην ίδια σελίδα υπάρχει ένα μικρό κείμενο του Μανώλη με τίτλο: «Ναι, είμαστε…», το οποίο και τελειώνει: « Για τα παιδιά του Αγίου Βασιλείου που στις 26-5-81 γυρνώντας από τη γιορτή της Μητροπόλεως στο Βεάκειο, όταν κάποιος περαστικός από το Πασαλιμάνι, όταν τους είδε με ένα πανό περίπου 7 μέτρα, να φωνάζουν « Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ», τους ρώτησε: « Ρε παιδιά; Τρελοί είστε;»
Στην 12 σελίδα υπάρχει ένα μικρό διήγημα της αείμνηστης Γαλάτειας Γρηγοριάδου Σουρέλη από το βιβλίο « Ο αγέρας παίζει φλογέρα» με τίτλο «Άγια Νύχτα».
Στην 15 σελίδα υπάρχει μια ιστορία με σκίτσα του «Άκη καλοπερασάκη». Το εντυπωσιακό σε αυτή την σελίδα είναι ότι τα σκίτσα και η ιστορία είναι του π. Ιγνάτιο Παπασπηλιώπουλου, από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές προσωπικότητες, με πολλά χαρίσματα, της τοπικής μας ιστορίας. Στην ίδια σελίδα υπάρχει και αινίγματα της μαθήτριας της Γ΄ Λυκείου, Ανθής Ματθαίου.
Στην τελευταία σελίδα (16) υπάρχουν τα νέα από τις δράσεις της ενορίας που τα επιμελήθηκε ο Λάμπρος Γατσώρης και στα οποία μαθαίνουμε ότι στις 15 Νοεμβρίου του 1981 επισκέφθηκε την ενορία μας η Νεανική Συντροφιά του Αγίου Δημητρίου Μπραχαμίου με τον υπεύθυνο της ομάδας κ. Πανταζή Καμπάνη και φυσικά μετά την γνωριμία ακολούθησαν αγώνες πίγκ-πονγκ.
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου