«Μπουτάραμε» και πάλι….

Θα ήθελα από την αρχή να ομολογήσω ότι με πολλές απόψεις  του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη διαφωνώ και απορώ με την ευκολία που τις διατυπώνει. Υπάρχουν και άλλες, λίγες που είναι ενδιαφέρουσες και βγαίνουν μέσα από την στάση ζωής του που δεν αποδέχομαι αλλά κατανοώ. Δεν γνωρίζω επίσης αν ο κ. Μπουτάρης είναι καλός Δήμαρχος γιατί δεν ζω στη Θεσσαλονίκη και δεν έχω προσωπική άποψη. Εκείνο που θα ήθελα να επισημάνω είναι πως ο Δήμαρχος μιας πόλης δεν έχει στο πλαίσιο της ευθύνης του την αρμοδιότητα να διαφωτίσει τους πολίτες για θέματα ιστορίας, να διδάξει την ιστορία πόσο μάλλον να επιχειρήσει να την ξαναγράψει. Στο σημείο που μπαίνει σε θέματα ιστορίας που αφορούν ευαίσθητα θέματα του ελληνισμού όταν δεν είναι αστείος και απλουστευτικός γίνεται επικίνδυνος. Από την άλλη εκείνο που πρέπει όλοι μας να διαφυλάξουμε είναι το δικαίωμα στον Γιάννη Μπουτάρη να λέει ελεύθερα ότι πιστεύει χωρίς τα λεγόμενα του να λογίζονται ως αλήθειες του ελληνισμού αλλά ως προσωπικές απόψεις που στις περισσότερες φορές δεν αγγίζουν αλλά αποστρέφουν την κοινή γνώμη. Και το σπουδαιότερο στα λεγόμενα του κ. Μπουτάρη πρέπει να απαντάμε μόνο με επιχειρήματα και θέσεις που καταρρίπτουν τους ισχυρισμούς του. Όσα έγιναν την ημέρα μνήμης τη Γενοκτονίας των Ποντίων στη Θεσσαλονίκη είναι απαράδεκτα και καταδικαστέα. Πρέπει όμως πέρα από το γεγονός να στηλιτεύσουμε κάποια πράγματα που φαίνονται δευτερεύοντα αλλά έχουν σπουδαία σημασία.

Στην παραπάνω εκδήλωση υπήρχε πρώην πολιτικό πρόσωπο της Θεσσαλονίκης που δημόσια δήλωνε την αποστρέφεια του στις απόψεις του κ. Μπουτάρη και ουσιαστικά καλούσε τον κόσμο σε βιαιοπραγίες εναντίον του λειτουργώντας έτσι ως ηθικός αυτουργός. Στις βιαιοπραγίες κατά του  Δημάρχου κινήθηκαν καμιά δεκαπενταριά νεαροί αλλά αδιαφόρησε ουσιαστικά για να τους ανακόψει το μεγάλο πλήθος. Η αστυνομία για άλλη μια φορά ήταν απαθείς και αμέτοχη στην πρόληψη και την έγκαιρη καταστολή τέτοιων φαινομένων. Είδαμε επίσης έναν πατέρα με το παιδί του στο ένα χέρι και με το άλλο ελεύθερο να προσπαθεί να χτυπήσει τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης τον οποίο «έλουζε» με διάφορα κοσμητικά επίθετα. Με λίγα λόγια στην χθεσινή κατρακύλα συμμετείχε είτε ενεργά είτε αδιαφορώντας μια ολόκληρη κοινωνία που παρακμάζει στην ανυποληψία και τρέφεται με την ανέχεια της βιαιότητας της. Φάρος φωτεινός η στάση της Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θεσσαλονίκης που αν και γυναίκα έβαλε ασπίδα το σώμα της για να προστατεύσει τον κ. Μπουτάρη και ουσιαστικά την τιμή μας και την Δημοκρατία μας.

 Το περιστατικό με τον βίαιο προπηλακισμό του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη έρχεται για άλλη μία φορά να δείξει περίτρανα την δυσκολία μας να δεχθούμε την αντίθετη γνώμη ακόμα και αν έχει  υποβολιμαίες προθέσεις. Πρέπει να το παραδεχθούμε ότι αντιπαθούμε το αντίθετο και αρεσκόμαστε στη βίαιοι αποφυγή του ή στην αδιαφορία του. Πρέπει να το παραδεχθούμε ότι σαν κοινωνία μπατάρουμε διαρκώς στην μικροπρέπεια και στον βολεμένο εαυτό που βλέπει τους πάντες σαν εν δυνάμει εχθρούς. Πρέπει να το παραδεχθούμε ανθρώπινη κοινωνία δεν μας κάνει η πιστή αγέλη αλλά ο διαφορετικός που πάντα δρα ως καθρέπτης ή ως κάτοπτρο. Γιατί την αλήθεια πρέπει να την αναζητάς ακόμα και αν ο άλλος την τσαλαπατά με αναίδεια και να την στηρίζεις όχι με βία αλλά με την ελευθερία να εκφράζετε η λάσπη που θα απελευθερώσει το μαργαριτάρι. Γιατί όσο και αν πολλές φορές «μπουτάρουμε», συγνώμη μπατάρουμε ήθελα να πω, η αλήθεια θα λάμψει και ειδικά στην ιστορία που είναι ποτισμένη με αίμα και θυσίες ελληνικές για να μπορεί και ο Μπουτάρης και εγώ να λέμε και να βριζόμαστε ελεύθερα  χωρίς φόβο και με σεβασμό. Αυτό είναι κατάκτηση…
 
Κώστας Ζουρδός