Η ανοιχτωσιά των ασκητών και των ερωτευμένων...

Η ερωτική εμπειρία συγγενεύει πολύ με τη θρησκευτική εμπειρία. Εκφράζει τη λαχτάρα των ανθρώπων να υπερβούν τα όρια της ατομικής τους φθαρτότητας. Η  ανοιχτωσιά στην ζωή των  χριστιανών παίζει καθοριστικό ρόλο. Στην αγιοσύνη του ασκητή αντιπαραβάλλεται ο ρομαντισμός που είναι η αγιοσύνη του παιχνιδιού. Στα μάτια του ρομαντικού στην αγιοσύνη του παιχνιδιού κάνει τους ηθικιστές και τους εγκρατείς άνοστους. Η ηθικότητα των ηθικιστών είναι πολύ πιο ανήθικη από την ανηθικότητα των θεωρούμενων ανήθικων. Τα «πρέπει» τα «μη» δίνουν και παίρνουν στις οικογένειες των ανθρώπων αυτών που έχουν θεοποιήσει την «έξωθεν καλή μαρτυρία». Χριστιανός είναι ο ερωτευμένος με τον Έναν και όχι ο ξενέρωτος που κόλλησε σε τύπους και σχήματα. Χριστιανή είναι η «ανήθικη πόρνη»  που έπλυνε τα πόδια του Κυρίου. Χριστιανός είναι ο «ανήθικος ληστής» που λήστεψε τον παράδεισο πάνω στον σταυρό. Ο Θεός δεν έχει ηθική. Έχει αγάπη…Ο ασκητής ερωτεύεται παράφορα τον Χριστό και συγγενεύει με όλη την πλάση. Ο ρομαντικός σε δύο μάτια κλείνει αγαπημένα όλο τον κόσμο. Η ανοιχτωσιά των ασκητών και των ερωτευμένων…η μοναδική σωτηρία του κόσμου…

Κώστας Ζουρδός