Να ψαλμωδείς στα σαββατόβραδα των σημαντικών άλλων…

 Η νύχτα κρύβει πάντα τις εκπλήξεις της. Δεν είναι όπως παλιά  με βόλτα και αλκοόλ. Τώρα συντροφιά στην καλύτερη περίπτωση, όταν έχει τελειώσει το παραμύθι στον μικρό πρίγκιπα που εξουσιάζει και τον χρόνο σου και έχει κοιμηθεί, ένα «τούβλο» μυθιστόρημα που θα σε φτάσει στον ύπνο χωρίς καν να το καταλάβεις. Σήμερα δεν έχει μυθιστόρημα. Δεν έχει γρήγορο ύπνο. Είναι σαββατόβραδο και ας είμαι σπίτι. Ένας καφές συντροφιά και ένα ήρεμο κοίταγμα στις φωτογραφίες. Εικόνες και πρόσωπα περνούν από δίπλα μου. Η καρδιά μου σκιρτάει από γεγονότα αγαπημένα που θυμάται. Και πέφτω σε μια από τις πολλές που μου καίνε τα μάτια. Υιοθετείς εκείνη που σε τραβάει για ανεξήγητο λόγο. Μια συντροφιά στο περιστύλιο με πρόσωπα που χρόνια έχεις να δεις. Όλοι τους αναγνωρίσιμοι κι ας πέρασαν τα χρόνια. Είναι πάντα έτσι το ξέρει η καρδιά σου και αυτή δεν κάνει πότε λάθος. Και ψαλμωδείς μαζί τους σημαντικές προσευχές όπως τότε στο βραδινό απόδειπνο συντροφιά με τους σημαντικούς άλλους, αδερφούς μιας ολόκληρης ζωής. Μια ζωή που δεν φτιάχνετε με τα δώρα του  κόκκινου, χοντρού, Αϊ-Βασίλη της απελπισίας, αλλά με τη ζωή που πραγματικά έζησες με όλους αυτούς τους σημαντικούς άλλους…

Κώστας Ζουρδός