Ο Παράδεισος...

Ένας άντρας, το άλογο του και ο σκύλος του περπατούσαν σε ένα δάσος. Καθώς περνούσαν κάτω από ένα τεράστιο δέντρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε και τους τρείς στάχτη. Όμως ο άντρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο, και συνέχισε την πορεία του μετά δύο του ζώα. Κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούργια τους κατάσταση. Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σ’  ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και εκείνοι ίδρωναν και διψούσαν. Σε μία στροφή του δρόμου είδαν μια πανέμορφη μαρμάρινη πύλη που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι. Ο διαβάτης μας κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο και είχε μαζί του τον εξής διάλογο:

- Καλημέρα.

- Καλημέρα, απάντησε ο φύλακας.

- Πώς λέγεται αυτό το τόσο όμορφο μέρος ;

- Αυτός είναι ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ .

- Τι καλά που φτάσαμε στον Παράδεισο, γιατί διψάμε!

- Μπορείτε κύριε να μπείτε και να πιείτε όσο νερό θέλετε, και ο φύλακας του έδειξε την πηγή.

- Και το άλογο και ο σκύλος μου διψούν επίσης.

-  Λυπάμαι πολύ, είπε ο φύλακας ,αλλά εδώ απαγορεύεται η είσοδος στα ζώα .

Ο άντρας αρνήθηκε με μεγάλη δυσκολία, μιας και διψούσε πολύ ,αλλά δεν ήθελε να πιεί μόνο αυτός. Αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένοι πλέον και οι τρείς , έφτασαν σε ένα άλλο μέρος , η είσοδος του οποίου ξεχώριζε από μια παλιά πόρτα που οδηγούσε σε ένα χωματόδρομο περικυκλωμένο από δέντρα. Στη σκιά του δέντρου καθόταν ένας άνδρας , και είχε το κεφάλι του σκεπασμένο με ένα καπέλο. Μάλλον κοιμόταν.

- Καλημέρα είπε ο διαβάτης.

Ο άντρας έγνεψε σε απάντηση με το κεφάλι του.

-  Διψάμε πολύ ,το άλογο μου ,ο σκύλος μου κι εγώ.

-Υπάρχει μια πηγή ανάμεσα σε εκείνα τα βράχια, είπε ο άντρας δείχνοντας το μέρος .Μπορείτε να πιείτε όσο νερό θέλετε.

Ο άνθρωπος ,το άλογο και ο σκύλος πήγαν στην πηγή και κατεύνασαν τη δίψα τους. Ο διαβάτης γύρισε πίσω για να ευχαριστήσει τον άντρα.

-Μπορείτε να ξανάρθετε όποτε θέλετε, του απάντησε εκείνος.

-Επί τη ευκαιρία, πώς ονομάζεται αυτό το μέρος; ρώτησε ο άντρας.

-ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.

- Ο Παράδεισος; Μα ο φύλακας της μαρμάρινης εισόδου μου είπε ότι εκεί ήταν ο Παράδεισος!

-Εκεί δεν ήταν ο παράδεισος .Ήταν η κόλαση, απάντησε ο φύλακας.

Ο διαβάτης έμεινε σαστισμένος .

-Θα έπρεπε να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομα σας ! Αυτή η λάθος πληροφορία μπορεί να προκαλέσει μεγάλο μπέρδεμα, είπε ο διαβάτης.

-Σε καμία περίπτωση! Αντέτεινε ο άντρας. Στην  πραγματικότητα, μας κάνουν μεγάλη χάρη, διότι εκεί παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερους τους φίλους…!

 Μια ιστορία του Κοέλο για τη φιλία…