Στην Αγία Τριάδα Πειραιά υπάρχει ένα παρεκκλήσι του Αγίου Νεκταρίου που εκτός από τόπος λατρείας έχει και ιστορική σημασία για τον βίο του Αγίου Νεκταρίου. Όταν βέβαια μιλάμε για την Αγία Τριάδα, εννοούμε τον αρχικό ναό που καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς του 1940. Σε αυτόν τον παλιό Ναό εκεί που είναι σήμερα το παρεκκλήσι του Αγίου Νεκταρίου, ήταν μια μικρή αποθήκη στην οποία έβαζαν τα κεριά που είχαν χρησιμοποιηθεί και κάθε άχρηστο αντικείμενο που σε λίγο θα πέταγαν ή θα έδιναν σε κάποιον παλιατζή. Όταν στις 8 Νοεμβρίου του 1920 ο Άγιος Νεκτάριος άφησε την τελευταία του πνοή στο Αρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών , οι μοναχές που τον φρόντιζαν την περίοδο της νοσηλείας του, ετοίμασαν το σκήνωμα του Αγίου για αν το μεταφέρουν για την ακολουθία της ταφής στο Μοναστήρι του Αγίου, στην Αίγινα. Το 1920, οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες για τα νησιά του Αργοσαρωνικού δεν ήταν όπως σήμερα. Γινόντουσαν με μεγάλα καΐκια, σε ένα ταξίδι που διαρκούσε αρκετά, με αραιά δρομολόγια και που πολλές φορές η θαλασσοταραχή το έκανε επίπονο και κουραστικό. Οι μοναχές έπρεπε να αφήσουν το σκήνωμα του Αγίου σε έναν τόπο κοντά στο λιμάνι έτσι ώστε την επόμενη μέρα να μεταβιβαστούν στην Αίγινα για τον ενταφιασμό όπως έχουμε αναφέρει. Σκέφτηκαν λοιπόν να μεταφέρουν τον Άγιο στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιά που ήταν πολύ κοντά στο λιμάνι και στο σημείο από όπου έφευγαν τα μεγάλα καΐκια για την Αίγινα. Ο τότε εφημέριος του Ναού συμφώνησε το σκήνωμα του Αγίου να έρθει στην Αγία Τριάδα, αλλά για λόγους που μόνο ο ίδιος γνωρίζει δεν επέτρεψε το σκήνωμα να παραμείνει εντός του Ναού. Έτσι αποφασίστηκε να παραμείνει στην αποθήκη μαζί με τα χρησιμοποιημένα κεριά και τα άχρηστα αντικείμενα. Όταν ο Ναός της Αγίας Τριάδας χτίστηκε από την αρχή, στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και πήρε την σημερινή του μορφή, το εκκλησιαστικό συμβούλιο αποφάσισε στο χώρο που έμεινε το σκήνωμα του Αγίου Νεκταρίου πριν την ταφή του να γίνει ένα παρεκκλήσι προς τιμήν του και να αποκατασταθεί κατά κάποιο τρόπο η παλαιότερη άστοχή συμπεριφορά. Ο Άγιος Νεκτάριος πολεμήθηκε από τις δυνάμεις τις μικροπρέπειας και του εγωισμού και εν ζωή και μετά την οσιακή κοίμηση του. Μπορεί οι άνθρωποι μερικές φορές να τον «παραπέταξαν» αλλά ο Θεός τον κατέστησε ψηλά στους ουρανούς και πάντα τον έχει σιμά του για να ακούει τις μεσιτείες και τις παρακλήσεις του για την σωτηρία των ανθρώπων….
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου