Φεβρωνία…Η Βασίλισσα της κουζίνας.

Για πολλές δεκαετίες η αείμνηστη Φεβρωνία διακόνησε στην κουζίνα των Κατασκηνώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς με απαράμιλλο ζήλο και αφοσίωση. Αγαπήθηκε πολύ από τους κατασκηνωτές και τις κατασκηνώτριες και ήταν μόνιμο θέμα θεατρικών «πειραγμάτων» στις βραδιές ψυχαγωγίας. Με αυτό το απαράμιλλο στυλ και το καλόκαρδο ύφος ήταν απόλαυση όταν αστειευόσουν μαζί της και έβαζε το ένα χέρι στη μέση και με το άλλο κουνώντας το ρυθμικά μέσα στο χαμόγελο προσπαθούσε να σε μαλώσει.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις μοναδικές μαγειρικές της εμπνεύσεις, την ακούραστη διάθεση της και το ζεστό βλέμμα της που σε κοιτούσε πότε με απορία και πότε με διάθεση πειράγματος. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ένα βράδυ στην κατασκήνωση τον Γιάννη Κατσαμπάκη έξω από το σπιτάκι των μαγειρισσών στο λυόμενο να της κάνει καντάδα και εκείνη να τον κυνηγάει με αυτό το ταλαιπωρημένο βηματισμό με έναν κουβά νερό για να τον καταβρέξει.

Η αείμνηστη Φεβρωνία θα είναι για πάντα στις καρδιές μας για όλα όσα προσέφερε σε εμάς από την αγάπη της και θα ηχεί πάντα στα αυτιά μας το ηχόχρωμα της φωνής της όταν φώναζε: « βρε Ειρήνη τις λαμαρίνες γρήγορα αυτή θα φάνε και εμένα»…

Κώστας Ζουρδός