Στη ζωή μας περνάμε από διάφορες ηλικιακές στιγμές , παιδικές,
εφηβικές τις ωριμότητας, πολλές από τις οποίες και δεν ορίζουμε τα πράγματα που μας
συμβαίνουν γύρω μας απλά τα δεχόμαστε όπως μας παρουσιάζονται. Και βέβαια
αναγκαζόμαστε να παίζουμε πολλούς ρόλους και να φοράμε πολλές αμφιέσεις. Φορέσαμε
την ποδιά του σχολείου, την στολή του στρατιώτη, το κουστούμι του γαμπρού, και πολλές
φορές το ένδυμα του καθωσπρεπισμού. Μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις πως το μοναδικό ένδυμα
που έχει αξία είναι το ένδυμα της αγάπης, είναι η διάθεση της αυτοπροσφοράς, είναι
να είσαι πάντα ο εαυτός σου να αγαπάς και να αγαπιέσαι για αυτό που
πραγματικά είσαι. Να αρνήσε το κουστούμι που σου ετοιμάζουν, να πετάς τις ετικέτες
που θέλουν να σε καθορίζουν να μην παίζεις το παιχνίδι τους και να μην σου είναι
αναγκαίοι. Να είσαι ελεύθερος στην αγάπη και στις επιλογές σου.
Πολλές φορές σου φορούν και στολές ομάδων που συμπαθούν γιατί
είσαι μικρός και ταυτίζεσαι με τις επιλογές των άλλων. Δεν ξέρω αν μου παν τα κόκκινα
αλλά είναι η ομάδα της πόλης μου και εγώ εξακολουθώ να είμαι με τον Πορφύρα…
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου