Ήθελα να γράφω ένα κείμενο για τον Γιώργο και ένα για την Πελαγία. Δεν μπορούσα. Όχι μόνο γιατί δεν μου φτάνανε οι λέξεις. Όχι μόνο γιατί με έπνιγαν τα συναισθήματα. Αλλά κυρίως γιατί ούτε στην σκέψη δεν μπορούσα να τους αντικρύσω χώρια. Είπα λοιπόν να βάλω αρκετές φωτογραφίες και μουσική. Τα πρόσωπα, τα χρώματα, οι νότες θα τα πουν όλα.
Στον Γιώργο χρωστάω το πρώτο έναυσμα για να ασχοληθώ με την κατήχηση, δεν γνωρίζω αν το θυμάται. Ο Μανώλης ( Συμεών ) Βενετσιάνος μόλις είχε πάει στο Μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσοπηγής και ο Γιώργος είχε αναλάβει το Ανώτερο Κατηχητικό Αγοριών Λυκείου. Σε ένα μάθημα, κάναμε τότε κατηχητικό στην αίθουσα του μουσείου, ο Νίκος ( Καλλίνικος ) Μαυρολέων ζήτησε από το τμήμα έναν βοηθό για το Κατώτερο Κατηχητικό Αγοριών Δημοτικού. Ο Γιώργος πρότεινε εμένα. Από εκεί άρχισαν όλα.
Τώρα τους θαυμάζουμε για όλα τα σπουδαία που κάνουν και οι δύο εκεί στην μακρινή Χίο. Και χαιρόμαστε. Και νιώθουμε υπερήφανοι που δίνουν παντού το φώς όπως έκαναν και στην δική μας ζωή…
Κώστας Ζουρδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου