Ένα καλοκαίρι ολόκληρο σε μια κατασκηνωτική περίοδο το περάσαμε
ακούγοντας το τραγούδι της Αρλέτας για τη γάτα τη σερενάτα. Μέσα από τη φωνή
του εκπληκτικού μας φίλου του Γιώργου. Κάθε βράδυ στη πλατεία της κατασκήνωσης
και ύστερα από τα σχετικά παρακάλια ο Γιώργος έπιανε το μικρόφωνο και με τη
βελούδινη φωνή του μας τραγούδαγε τη σερενάτα. Τελείωσε η κατασκηνωτική περίοδο
και όπως είπα και στην αρχή όλο το καλοκαίρι υπήρξε στο μυαλά και στα χείλη μας
το τραγούδι της Αρλέτας.
Σήμερα, ημέρα που η Αρλέτα ξεκίνησε για το «μεγάλο ταξίδι»
θυμήθηκα αυτό το περιστατικό με το τραγούδι της για μια γάτα που συνέδεσε μέρος
της όμορφης νιότης μας και τώρα είναι κομμάτι των αναμνήσεων μας. Κατά σύμπτωση
σήμερα είναι παγκόσμια ημέρα γάτας.
Και βέβαια όσοι το έζησαν δεν μπορούν να ξεχάσουν την όμορφη
ερμηνεία του Γιώργου σε αυτό το τραγούδι που δεν ξέρω αν με τα χρόνια τα «κάναμε
σαλάτα» αλλά για μας αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ζωής μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου