Κώστας Ζουρδός
Σε είδα πληγωμένο. Δεν είναι που έφυγε το καλοκαίρι ή μήπως
είναι όλα αυτά που άφησε;
Ένα ταχύπλοο που σκόρπισε το θάνατο, εκατοντάδες βάρκες
να φέρνουν ξεριζωμένους, παιδικά βλέμματα σκαμμένα στην απελπισία, ο διπλανός
που αυτοκτόνησε, ο γείτονας που ασθενεί, ο καναλάρχης που ταλαιπωρείται στο ράντζο
για να « σκοτώσει» εκατομμύρια, το σχολείο που ξεκινάει , το παιδί που πεινάει,
ο νέος που δεν έχει στρώμα για το όνειρό του.
Και εγώ και εσύ και ο
άλλος στον καναπέ της βαρεμάρας να αναμασάμε ελπίδες σερβιρισμένες.
Και εγώ και εσύ και ο
άλλος δεν έχουμε καταλάβει πως αν δεν ενώσουμε την αγάπη μας δεν θα αποκρούσουμε
τις επιθέσεις.
Και εγώ και εσύ και ο άλλος μετά τις “επιθέσεις”, δεν πονάμε καθόλου, αλλά νιώθουμε εξάντληση
γιατί είμαστε μόνοι.
Ακόμα θα είσαι μόνος;
Ακόμα θα περιμένεις κάποιον να σε λυτρώσει;
Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι. Κανείς δεν ξέρει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου