Το Ραδιόφωνο που μιλάει στην ψυχή μας

των Αρχιμ.Χρυσοστόμου Καράμπελα και Γεωργίου Μπάρλα

Η «Πειραϊκή Εκκλησία 91.2 FM», ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, συμπλήρωσε τον Οκτώβριο του 2012 εικοσιτέσσερα (24) χρόνια συνεχούς λειτουργίας και φέτος διανύει, συν Θεώ, το 25ο έτος της. Η «Π.Ε.» ξεκίνησε να εκπέμπει το 1988, υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κ.κ. Καλλινίκου και μεγάλωσε και ολοκληρώθηκε σιγά σιγά με τις άοκνες ενέργειες και προσπάθειες του τότε Πρωτοσυγκέλου της Ι.Μ.Π. και νυν Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος, κ.κ. Ιγνατίου. Σήμερα δε, συνεχίζει το έργο της με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς, κ.κ. Σεραφείμ.

Ο σταθμός στηρίχθηκε εξαρχής στην προσφορά πολλών ανθρώπων που συνεργάστηκαν για να κάνουν δυνατό ένα εγχείρημα που για πολλούς ήταν παρακινδυνευμένο.

Το τοπίο για τους συνεργάτες ήταν άγνωστο, υπήρχαν ήδη μόνο 2 ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί στην Αττική («Αθήνα 9.84» του Δήμου Αθηνών και «Κανάλι 1» του Δήμου Πειραιά), ενώ έλειπαν και οι εξειδικευμένες γνώσεις για το ραδιόφωνο. Το εγχείρημα έμοιαζε κατεξοχήν ερασιτεχνικό και έτσι ήταν. Περίσσευε όμως το μεράκι και η αγάπη που έκανε πάνω από 150 ανθρώπους, που με τον καιρό έγιναν πολύ περισσότεροι, να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα. Αυτή η διάθεση μεταδόθηκε γρήγορα και στους ακροατές έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε σήμερα για μια μεγάλη ραδιοφωνική οικογένεια συντελεστών του σταθμού και ακροατών. Ας τονιστεί το πόσο έγκαιρα και δίχως φόβο η τοπική Εκκλησία αξιοποίησε το 1988 τις δυνατότητες της τεχνολογίας για να προσεγγίσει τον κόσμο και να διαδώσει το ευαγγελικό μήνυμα. Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς ακούγεται σήμερα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή και μέσα από την ιστοσελίδα της, σε κάθε γωνιά της υδρογείου.

Η «Π.Ε.» ξεκίνησε με ένα σύντομο πρόγραμμα που κρατούσε λίγες ώρες καθημερινά. Χρόνο με το χρόνο το πρόγραμμα μεγάλωνε και σύντομα κάλυψε ολόκληρο το 24ωρο με την προσθήκη του Νυχτερινού Ραδιοφώνου, του 8ωρου δηλαδή προγράμματος που καλύπτει τις νυχτερινές και πρώτες πρωινές ώρες. Ένα από τα πρώτα μελήματα της Πειραϊκής Εκκλησίας ήταν η μετάδοση των ακολουθιών της Εκκλησίας. Δύσκολο στην αρχή, μα και πάλι η θέληση των ανθρώπων και η ευλογία του Θεού έκανε την επιθυμία πραγματικότητα. Καθημερινά πλέον υπάρχουν απ’ ευθείας μεταδόσεις του Όρθρου, της Θείας Λειτουργίας και άλλων ακολουθιών όποτε κρίνεται αναγκαίο. Σήμερα, στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του σταθμού, στα 4 ψηφιακά στούντιο και στους υπόλοιπους χώρους εργάζονται σε μόνιμη βάση 20 υπάλληλοι και παράγουν ραδιοφωνικό πρόγραμμα 150 εθελοντές συνεργάτες. Αυτό είναι μία ακόμη μεγάλη πρωτοτυπία του Σταθμού. Συνεργάτες και παραγωγοί του Σταθμού, έρχονται στην «Π.Ε.» από κάθε γωνιά της Αττικής, αλλά και από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και προετοιμάζουν το 24ωρο πρόγραμμα χωρίς αμοιβή.

Σήμερα η «Π.Ε.» συνεχίζει, με το πρόγραμμά της να ανανεώνεται κάθε χρόνο, ενώ ταυτόχρονα αυτό διατηρεί τα δομικά του χαρακτηριστικά: Η «Π.Ε.» κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού, απευθύνεται κατεξοχήν στα πιστά μέλη της Εκκλησίας, που καλούνται να ανανεώνουν καθημερινά τη σχέση τους με τον Θεό και ταυτόχρονα αποτελεί μια διαρκή πρόσκληση προς κάθε άνθρωπο να αφουγκραστεί το λόγο του Θεού και να ανταποκριθεί ελεύθερα σε αυτόν. Αποτελεί στη σημερινή, ιδιαίτερα εξελιγμένη τεχνολογικά εποχή, ένα αναγκαίο εργαλείο στο ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας αφού δίχως ιεραποστολή δεν νοείται Εκκλησία.

Η «Π.Ε.» ήταν, λοιπόν, από την αρχή ραδιόφωνο με ιδιαίτερο μεν περιεχόμενο, που χωρίς να σχετικοποιεί το Χριστιανισμό και να διαφημίζει έναν κόσμο διασκέδασης, άνεσης και ξεγνοιασιάς, κήρυττε και κηρύττει το πολύ απαιτητικό Ευαγγέλιο σε αυτόν τον σχεδόν αποχριστιανοποιημένο κόσμο που εξακολουθεί όμως να είναι ο κόσμος του Θεού. Πρόκειται για μια σχοινοβασία που δεν είναι δυνατόν να αποφευχθεί και που περιλαμβάνει και τη βεβαιότητα εκ μέρους των συντελεστών του σταθμού ότι η Αλήθεια πρέπει να λέγεται, αλλά ότι ταυτόχρονα η Αλήθεια υπερβαίνει κατά πολύ τις ανθρώπινες δυνατότητες.

Και επειδή η «Π.Ε.» δεν αναζητούσε ποτέ χορηγούς που θα βασίζονταν στην ακροαματικότητα, αυτή η τελευταία δεν έγινε ποτέ αυτοσκοπός. «Χορηγοί» της ήταν πάντοτε η έμπρακτη πατρική αγάπη και συμπαράσταση των ακροατών της. Η δε ακροαματικότητα ποτέ δεν της έλειψε, λ.χ. σε μέτρηση της Ελληνικής Δημοσκοπικής Εταιρείας (Ε.Δ.Ε.) τον Ιούνιο του 2012, βρέθηκε στην 8η θέση και σχεδόν ίση με τον 6ο και 7ο, ανάμεσα στους 48 ραδιοφωνικούς σταθμούς της Περιφέρειας Αττικής, με μερίδιο 3,1%. Είναι ένα ποσοστό που σε κάποιον που δεν ασχολείται με το ραδιόφωνο πιθανόν να μοιάζει ισχνό, αλλά στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό, αν σκεφτούμε ότι βρίσκεται πολύ πάνω από τους κρατικούς σταθμούς της χώρας μας και πολύ μπροστά από μεγάλα ιδιωτικά κανάλια. 

Μπορεί άραγε να «μετρηθεί» αντικειμενικά και η προσφορά της ««Π.Ε.»; Πόσοι άνθρωποι αναζωογόνησαν τη σχέση τους με τον Χριστό και την εκκλησιαστική κοινότητα; Πόσοι γνώρισαν πράγματα για τον Θεό που ποτέ δεν θα άκουγαν, ακόμη κι αν ήταν θρησκευόμενοι; Πόσοι κατανόησαν περισσότερο τη σχέση τους με τον Θεό; Πόσοι επέστρεψαν στην Εκκλησία κ.ο.κ.; Παρά τις ανθρώπινες ελλείψεις και τις δυσκολίες που πάντοτε συνόδευαν τη λειτουργία του ραδιοφώνου, φαίνεται ότι ο κόπος και η ευθύνη που ανέλαβε και συνεχίζει να φέρει η Μητρόπολη Πειραιώς για τη λειτουργία του ραδιοφωνικού της σταθμού –και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους- δεν είναι μάταιος. Κάθε άλλο. Το εκκλησιαστικό ραδιόφωνο δεν είναι αποκομμένο από την Εκκλησία ούτε λειτουργεί για να ικανοποιεί αόριστες θρησκευτικές ανάγκες. Γι’ αυτό ακριβώς η «Π.Ε.» ανήκει στην Εκκλησία του Πειραιά και όχι σε έναν θρησκευτικό σύλλογο ή σε κάποιον θρησκευόμενο ιδιώτη. Αποτελεί, με άλλα λόγια, μια ακόμη προσπάθεια της Εκκλησίας, για τη σύναξη του διασκορπισμένου λαού του Θεού.

Ταυτόχρονα, είναι πάρα πολλοί οι ακροατές που «ζουν» με την «Π.Ε.».  Άνθρωποι που αντιμετωπίζουν δυσκολίες κάθε είδους στη ζωή, βρίσκουν στον λόγο του Θεού την παρηγοριά και τη στήριξη που τούς είναι απολύτως απαραίτητη. Είναι αναρίθμητες και οι περιπτώσεις που οι ακροατές ευαισθητοποιήθηκαν από ποικίλες εκπομπές του σταθμού και στήριξαν φιλανθρωπικές προσπάθειες στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό (λ.χ. στην ιεραποστολή στην Αφρική, την Ασία ή σε δοκιμαζόμενες χώρες όπως στη Σερβία παλαιότερα κ.α.).

Η «Π.Ε.» σήμερα συνεχίζει να επιτελεί έργο σημαντικό σε πολλαπλά επίπεδα υπό την πνευματική μέριμνα και την αμέριστη συμπαράσταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ. Μαζί του μοχθούν και κοπιάζουν καθημερινά ο Γενικός Διευθυντής του Σταθμού, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Καράμπελας, ο οποίος ανέλαβε την ευθύνη τον Μάρτιο του 2012, ο Διευθυντής Προγράμματος κος Λυκούργος Μαρκούδης και ο Διευθυντής Ποιότητος Προγράμματος κος Γεώργιος Μπάρλας. Το επιτελείο συμπληρώνουν οι εργαζόμενοι στον Σταθμό που κατά ειδικότητα είναι: α) οι Δημοσιογράφοι Κωνσταντίνος Δαντίλης, Κωνσταντίνα Τζήλιου και Ευαγγελία Κονταξή, β) η Γραμματέας και Υπεύθυνη Εκδρομών Μαρία Τσιμούρη, γ) οι τηλεφωνήτριες Φοίβη Κωνσταντέλου και Δέσποινα Βροχίδου, δ) οι ηχολήπτες και τεχνικοί Δημήτριος Γερωνυμάκης, Άγγελος Παππάς, Ευανθία Κατσουρού και Θεοδώρα Παντελιού, ε) οι τεχνικοί στην κεραία του Υμηττού Γεώργιος και Ευάγγελος Δεδούσης και στ) οι συνεργάτες και παραγωγοί Πέτρος Τζίας, Σοφία Χατζή, Παναγιώτης Γιαννής, Αθανάσιος Καραμολέγκος, Ευάγγελος Σφακιανάκης και Κωνσταντίνος Φαρσεδάκης, καθώς και δεκάδες άλλοι παραγωγοί, οι οποίοι ανιδιοτελώς συνδράμουν στο έργο του.

Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό που εκπέμπει στα ερτζιανά η «Π.Ε.», λειτουργεί με ένα μυστικό τρόπο στις καρδιές των ανθρώπων ως πρόσκληση στην Εκκλησία, ως προσπάθεια αναζήτησης συνεπούς απάντησης στα σημερινά υπαρξιακά αδιέξοδα, ως πρόταση εξεύρεσης ενός συλλογικού νοήματος στη ζωή και ως παράγοντας ευαισθητοποίησης και ενεργοποίησης μακριά από φανατισμούς, σε θέματα που αφορούν την πατρίδα, την παιδεία, το περιβάλλον, την οικογένεια, την κοινωνία, κ.λ.π.

Όσοι αγαπούν το έργο της –και είναι πάρα πολλοί όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο όπου φτάνει το σήμα της- θα συνεχίσουν να συμπορεύονται με την «Π.Ε.» στα ερτζιανά και στη δύσκολη αλλά ελπιδοφόρα πορεία της ζωής.