Αφού τους έδιωξαν από το σπίτι που νοίκιαζαν, καθώς χωρίς δουλειά και χωρίς άλλους οικονομικούς πόρους δεν μπορούσαν να φανούν συνεπείς στην πληρωμή των ενοικίων, τις τελευταίες πέντε μέρες έχουν βρει καταφύγιο στο φορτηγάκι τους. Το μόνο περιουσιακό στοιχείο που τους έμεινε.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του neakriti.gr εκεί τρώνε, εκεί ξυπνάνε, εκεί αγωνιούν και προβληματίζονται για το αύριο, υποφέροντας από το κρύο και την πείνα, ενώ για τη βιολογική τους ανάγκη, ζώντας υπό πρωτόγονες συνθήκες, αναγκάζονται να καταλήγουν στην ύπαιθρο...
Η σκληρή καθημερινότητα της οικογένειας
Πέντε άτομα σκεπάζονται με δυο παπλώματα και διαθέτουν μόνο μια αλλαξιά ρούχα. Ο πατέρας, η μητέρα και τρία ανήλικα αγγελούδια στοιβάζονται στην καρότσα της κλούβας, με την πείνα, την εξαθλίωση και τη δυστυχία να τους έχει αποδυναμώσει. Κλεισμένοι εκεί βλέπουν τις μέρες να περνούν κι εκείνοι να βρίσκονται ολο και σε χειρότερη θέση, ζώντας με την αβεβαιότητα για το μέλλον.
"Ποιος γονέας δε θα στεναχωριόταν για τα παιδιά του αν έφτανε να ζει σε αυτή την κατάσταση; Είναι τώρα πέντε μέρες που ο σπιτονοικοκύρης μάς έβγαλε από το σπίτι που μέναμε στην οδό Καστρινάκη γιατί χρώσταγα τρία ενοίκια. Όσο είχα δουλειά μπορούσα να συντηρήσω κούτσα-κούτσα την οικογένειά μου και να πληρώνω το νοίκι. Από τη στιγμή όμως που έμεινα άνεργος αδυνατώ. Μένω έξω στο δρόμο. Στην κλούβα με τα παιδιά και τη γυναίκα μου, χωρίς σπίτι και χωρίς δουλειά. Εύχομαι ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου κανένας άνθρωπος να μη βρεθεί σε αυτή τη θέση που αναγκαστικά βρέθηκα εγώ και η οικογένειά μου από τη μια στιγμή στην άλλη. Να ζούμε δηλαδή μέσα σε αυτό το χάλι", λέει ο πατέρας.
Εικόνα από το neakriti.gr
Για πάνω από δέκα χρόνια εργαζόταν σε βιοτεχνία. Όταν όμως η βιοτεχνία έκλεισε και εκείνος έμεινε άνεργος, η ζωή του άλλαξε.
"Τα χρέη συνεχώς αυξάνονταν και εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα χωρίς να έχω μια δουλειά να εργαστώ και να ζήσω την οικογένειά μου. Κάναμε υπομονή ελπίζοντας ότι κάτι θα αλλάξει στην τύχη μας. Όμως δυστυχώς καταλήξαμε να κοιμόμαστε σε αυτό εδώ το αμάξι", λέει κύριος Ξανθόπουλος για το παιχνίδι που τους έπαιξε η μοίρα.
Γυρνούν από γειτονιά σε γειτονιά - Τα παιδιά σταμάτησαν το σχολείο
Και αν αυτή τη στιγμή ζουν σε μια κλούβα και πάλι αισθάνονται, όπως λένε, καταδιωκόμενοι, αφού, μεταφερόμενοι από γειτονιά σε γειτονιά στην αναζήτηση λίγων μέτρων για να στήσουν το "τετράτροχο σπιτικό τους" συνάντησαν την αντίδραση των κατοίκων, που για λόγους υγιεινής, απ' όπου και αν πέρασαν στην προσπάθειά τους να βγάλουν τη νύχτα, δεν τους επέτρεπαν την παραμονή.
Μέσα σε αυτή την τραγική κατάσταση που βιώνουν, τα μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας αναγκάστηκαν να διακόψουν για λίγο και το σχολείο, αφού με την πείνα και την εξάντληση να μην τα κρατά στα πόδια τους, δεν μπορούσαν να φτάσουν μέχρι εκεί.
"Η μια μου κόρη έχει ένα μικρό πρόβλημα και όταν δε φάει κάτι ζαλίζεται. Αναγκαστικά πρέπει πριν πάει σχολείο να έχει φάει και να κρατάει κολατσιό. Όμως εγώ δεν μπορώ ούτε ένα κομμάτι ψωμί να παρέχω στα παιδιά μου.
Αυτό που ζητάω είναι να βρεθεί μια εργασία για μένα και αν είναι εύκολο να μας παραχωρηθεί ένα σπίτι μέχρι να καταφέρουμε και πάλι να τα φέρουμε βόλτα. Δυστυχώς δεν ξέρω τι να κάνω...", λέει πικραμένος ο 39χρονος πατέρας της οικογένειας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου