Άνθρωποι άκαρδοι , ανίκανοι, σε όλα άχρηστοι...κι όμως λέγονται πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές. Γιατί; Κάνω μάθημα με ανύπαρκτους καθηγητές, καθηγητές που δεν ξέρουν πόσο κάνει 1+1, καθηγητές που δεν αγαπούν τα παιδιά...που σου μιλάνε σαν σκουπίδι!! Κάνω μάθημα χωρίς βιβλία ( μου έδωσαν cd που δεν λειτουργούν )...αλλά συγνώμη ξέχασα...ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ!!! Έφεραν γύρω μου τον πόνο, τη δυστυχία, τη γκρίνια, τα νεύρα..γιατί έτσι ήθελαν, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν!! Άφησαν ξένους να μου κάνουν κουμάντο...χωρίς να με ρωτήσουν αν εγώ θέλω...ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ!!! Το μόνο που με νοιάζει είναι να τελειώσω το << σχολείο >>, κι αφού τους βάλω τα γυαλιά με την επιτυχία μου-παρά τις όλες ελλείψεις σε βιβλία, καθηγητές και σχολεία-θα φύγω!!Αφού αυτοί δε με θέλουν μορφωμένη αυτοί...κι εγώ δε τους θέλω πάνω από το κεφάλι μου!!Δε θέλω πια να βγαίνω έξω και να κοιτάω γύρω μου μήπως και μου επιτεθούν! Δε θέλω να καταστρέψω τη ζωή μου γι αυτούς!! Δε θέλω να φύγω επειδή το θεωρώ εύκολη λύση..μα δε μου αφήνουν περιθώρια...ο Έλληνας δε βάζει μυαλό, όταν αυτό αλλάξει θα αλλάξει και η κατάσταση στη χώρα μας! Δε θέλω να φοβάμαι το συνάνθρωπο μου...θέλω να τον έχω φίλο μου...κι ενωμένοι να τα αντιμετωπίσουμε όλα...ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ...ΕΛΕΟΣ!!!!!
Μια μαθήτρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου