Μια ιστορική φωτογραφία…

Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος ως Αρχιμανδρίτες και ο Μητροπολίτης Σάμου Ευσέβιος ως Διάκονος. Η φωτογραφία είναι από την Παναγίτσα του Παλαιού Φαλήρου και υπάρχει στον ιστότοπο της Μητροπόλεως Σάμου.

Κώστας Ζουρδός

Η Εκκλησία δεν συμβιβάζεται

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

«…Όταν η Εκκλησία προσκαλεί εις Χριστόν, είναι ο λόγος της πάντοτε ευαγγελικός, λυτρωτικός, αγιογραφικός. Δεν ελαφρύνει τον λόγο για να αρέσει στα πλήθη. Ούτε συμπορεύεται με το κοσμικό φρόνημα. Ούτε αλλάζει το γνήσιο ορθόδοξο ήθος. Ο Κύριος προσκαλών τους πιστούς έλεγε: «μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Σαφώς δηλαδή κήρυττε αλλαγή τρόπου ζωής. Έθετε την μετάνοια ως προϋπόθεση για να ενταχθούν οι άνθρωποι στην δική του μάνδρα».

«Έτσι θέλω να πεθάνω. Σαν πατέρας του λαού μου…»

Ο Συγκλονιστικός λόγος του Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου στις 15 Φεβρουαρίου του 1998

Την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου του 1998, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος συμπλήρωνε 20 χρόνια ποιμαντορίας στην Μητρόπολη Πειραιώς. Ο Δήμος Πειραιά για να εκφράσει την αγάπη του και την ευγνωμοσύνη του προς τον Πνευματικό Πατέρα της Πόλης, διοργάνωσε μια εκδήλωση τιμής στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με εκλεκτούς ομιλητές σε ένα κατάμεστο θέατρο. Λίγο πριν το τέλος της εκδήλωσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος συγκλόνισε με τον λόγο του:

Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος, 160 στιγμές μοναδικής ιστορίας...

Ομολογώ πως ήταν από τις δυσκολότερες στιγμές για μια ανάρτηση. Όχι τόσο τεχνικά, γιατί τεχνικά το αποτέλεσμα με τα ερασιτεχνικά μου προσόντα δεν είναι απολύτως ικανοποιητικό, αλλά γιατί έπρεπε να χωρέσω σε εκατόν εξήντα φωτογραφίες μια ιστορία ζωής. Και πόσα δεν παράλειψα; Θέλησα αρχικά να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον εορτάζοντα σήμερα Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο, που αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο της Ιστορίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και θέλησα να το κάνω με εικόνες. Όταν τελείωσε αυτή η προσπάθεια και βρέθηκα αντίκρυ με το αποτέλεσμα της συνειδητοποίησα μια συγκλονιστική παραδοχή. Το οπτικοακουστικό υλικό δεν αφορά τελικά ένα πρόσωπο. Αφορά μέρος της ιστορίας μιας πόλης, μιας Τοπικής Εκκλησίας με Οικουμενικές διαστάσεις, αφορά όλους μας. Και αυτό για μένα είναι αρκετά συγκινητικό. Κατά συνέπεια αυτό το βίντεο δεν είναι τιμή μόνο στον Ένα αλλά σε Όλους μας….Χρόνια πολλά στον Ένα…στον Γέροντα μας…Χρόνια Πολλά σε όλους μας…

Κώστας Ζουρδός

Αναχώρησε για την αιωνιότητα...

Αναχώρησε για την αιωνιότητα ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τον σημαντικό Ιεράρχη και κάποιοι το έκαναν και θα το κάνουν. Δύο στοιχεία να τονίσω, για εμένα αρκετά σημαντικά. Ο Μακαριστός ήταν βαθιά ανθρώπινος με καρδιακή ενσυναίσθηση του πόνου των συνανθρώπων του και ειρηνοποιός στις εκκλησιαστικές και ποιμαντικές του δράσεις. Το "Μακάριοι οι ειρηνοποιοί" το βίωσε στην πληρότητα του. Και μόνο για αυτό Άγιε Ιεράρχη η ευχή μου για Καλό Παράδεισο θα πιάσει τόπο...

Κώστας Ζουρδός

Υπάρχει και η άλλη όψη

Της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρέλη

Ήταν ένα δημόσιο Ίδρυμα προστασίας και αποκαταστάσεως παιδιών χτυπημένων από την τρομερή αρρώστια, την πολιομυελίτιδα. Δεν θα το ονομάσω. Στο Ίδρυμα νοσηλεύονταν άπορα παιδιά, τα περισσότερα φτασμένα από την επαρχία. Μια παρέα πηγαίναμε τακτικά εκεί και μια από τις προσπάθειες μας ήταν να δημιουργήσουμε γι’ αυτά τα ανήμπορα πλάσματα μια βιβλιοθήκη. Και το ‘χαμε καταφέρει. Υπήρχαν βιβλία για κάθε ηλικία και για κάθε ιδιαίτερη προτίμηση. Όλα τα είδη, και το παιδί είχε μόνο τη δυσκολία της επιλογής. Και πραγματικά είχε μεγάλη επιτυχία η σκέψη της βιβλιοθήκης, γιατί αποδείχτηκε πως ήταν μια πολύτιμη συντροφιά στα παιδιά το βιβλίο, συντροφιά ανεκτίμητη για τις ατελείωτες χρονιές της ακινησίας τους. Συντροφιά πολύτιμη και γνωριμία με τον άγνωστο γύρω τους κόσμο. Πρέπει πριν συνεχίσω, να τονίσω την απουσία τότε της τηλεόρασης.

«Εαυτούς και Αλλήλους»…

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Σε κάθε Θεία Λειτουργία, αλλά και στον Εσπερινό και στον Όρθρο, ακούμε μια προτροπή του διακόνου: «…εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεό παραθώμεθα». Έχουμε , στ’ αλήθεια προσέξει το βαθύ νόημα αυτής της προτροπής: είναι ένα φάρμακο για την ειρήνη και την ηρεμία της καρδιάς μας. Πολλά προβλήματα μας ταλαιπωρούν καθημερινά. Προβλήματα ατομικά. Προβλήματα οικογενειακά. Προβλήματα συνεργασίας. Η ζωή είναι γεμάτη προβλήματα. Είναι γεμάτη από δοκιμασίες, από πειρασμούς, από αντιθέσεις, από πόνους και δάκρυα. Ένας σοφός έλεγε ότι η ζωή μοιάζει με την πράξη της νοικοκυράς που, ενώ καθαρίζει τα κρεμμύδια για το φαγητό, τα μάτια της δακρύζουν. Με το δάκρυ είναι ζυμωμένη η ζωή μας. Κάποιος άλλος έλεγε: «Δακρύζεις; Άρα ζεις». Μας γονατίζουν  πολλές φορές τα προβλήματα της ζωής. Μας αφαιρούν την ηρεμία και την γαλήνη. Μας γεμίζουν με αγωνία και μας δημιουργούν ανησυχία και πόνο ψυχικό. Μοχθούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας. Αυτό είναι και το καθήκον μας. Ο πατέρας μοχθεί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικογένειας του. Η μητέρα κουράζεται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των παιδιών της. Όλοι οι άνθρωποι, αδιακρίτως ηλικίας και θέσεως, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της ζωής και να τα λύσουν.

Ο Θεός στο Νικόλσκι

Του Αρχιμανδρίτου Εφραίμ Παναούση

Κάθε άνθρωπος, έλεγε ο πατήρ Κάλλιστος, πρέπει να δίνει τη μαρτυρία του Χριστού. Κάθε πιστός που είναι βαπτισμένος στο όνομα του Κυρίου είναι χρεωμένος με τη μαρτυρία του Ευαγγελίου. – Μα μπορεί ένας πιστός να υπερασπιστεί το όνομα του Κυρίου: ρώτησε ένας προσκυνητής το νέο μοναχό. – Θα σας διηγηθώ, είπε ο Κάλλιστος, μια ιστορία που δείχνει καθαρά πως μπορούν έστω και μια χούφτα άνθρωποι να υπερασπιστούν την ορθόδοξη πίστη. Στα βορειοδυτικά της Αμερικής βρίσκεται η παράξενη και παγωμένη Αλάσκα. Το μυστήριο της μεγάλης χώρας αποτελούν πολλά ηφαίστεια, πάγοι και ατελείωτα δάση. Στο μικρό Νικόλσκι, ένα από τα εκατόν πενήντα Αλεούτια νησιά στα νοτιοδυτικά της Αλάσκας, είχε φτάσει η Ορθοδοξία από Ρώσους ιεραποστόλους που είχαν φέρει την πίστη του Χριστού στα παγωμένα μέρη.  

Εμείς οι Επίσκοποι και Κληρικοί

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

 Υπάρχει πολλές φορές μια λανθασμένη αντίληψη ημών των κληρικών παντός βαθμού για τη θέση μας μέσα στην Εκκλησία. Και αυτή η λανθασμένη αντίληψη υπάρχει περισσότερο σ’ εμάς τους Επισκόπους. Η θέση μας μέσα στην Εκκλησία είναι θέση διακονίας, διαποιμάνσεως, καθοδηγήσεως και σωτηρίας του λαού. Είμεθα πατέρες και έργο μας είναι η προστασία του λαού από τους πνευματικούς λύκους, η πνευματική τροφοδοσία, η στοργική περίθαλψη των ψυχικών του τραυμάτων και η σωστή του καθοδήγηση στο δρόμο της σωτηρίας. Αυτή μας η ιδιότητα μας δημιουργεί πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις αλλά μας δίνει και δικαιώματα.

Σε μια γωνιά του Λιμανιού...

Αφού δεν υπήρχαν θύματα ουσιαστικά όλα είναι εντάξει. Σε πρώτο επίπεδο, το σημαντικότερο. Αλλά κάποτε σε αυτή την γωνιά του Λιμανιού δούλευαν πάνω από 4.000 εργάτες για να "θρέψουν" όνειρα τα παιδιά τους. Δεν πρέπει να ξεγράψουμε την ιστορία μας, ούτε να χτίσουμε άλλη. Πρέπει να την αναστήσουμε... Κώστας Ζουρδός

Μάνα μου βασιλικέ μου και μαντζουράνα μου!

Της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρέλη

Είμαστε πέντε, πέντε κλωσσοπουλάκια που κουρνιάζαμε κάτω απ’ τη στέγη της αγάπης σου. τσιμπολογούσαμε τα χάδια σου και κορφολογούσαμε τη λεβάντα και την ασφάλεια που ανάδινε η ποδιά σου! Τα κυριακάτικα πρωινά ζωγράφιζες μέσα στους δρόμους της μικρής μας πολιτείας τις πιο ωραίες εικόνες εσύ στη μέση, κι εμείς από εδώ κι από κει. Πορευόμαστε προς την εκκλησία, την άλλη μάνα μας. Ακούμπαγα μάνα μου, το βρεγμένο με δάκρια μούτρο μου πάνω στη φούστα σου και η γλυκιά σου φωνή: «σώπα κόρη μου», άναψε φωτάκια κρυφόγελων στα μουσκεμένα μου μάτια και φωτιές ηλιαχτίδων στην καρδιά μου!

Ένα είναι το θεμέλιο και ο οδηγός…

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Η τάση της αυτονομήσεως που έχει καταλάβει τον σύγχρονο άνθρωπο του έχει δημιουργήσει αληθινό ψυχικό τραγέλαφο. Πιστεύει ότι είναι αυτάρκης και ότι δεν του χρειάζεται ο Θεός. Ότι μπορεί μόνος του να καθοδηγήσει τον εαυτό του, αλλά δεν μπορεί να αντιληφθεί την πνευματική του πενία. Θεοποιεί το εγώ του. Έχει μεγάλη ιδέα για την ανύπαρκτη παντοδυναμία του. Πιστεύει ότι τα ξέρει όλα. Στηρίζεται αυτάρεσκα στην δύναμη της σκέψεως του. Έχει πεποίθηση  ότι για όλα μπορεί να εκφέρει γνώμη. Και ζει μακάρια μέσα στην αυταπάτη του και στον εξευτελισμό της αξίας του. Ο σύγχρονος άνθρωπος, όπως τον δημιούργησε το υλιστικό και αντιπνευματικό πνεύμα της εποχής, θεωρεί τον εαυτό του ελεύθερο. Απεχθάνεται τις δεσμεύσεις του. Δεν θέλει αφεντικά. Ναρκισσεύεται καμαρώνοντας τη ανεξαρτησία του. Και δεν αντιλαμβάνεται την υποδούλωση του. Αυταπατάται όμως. Δεν έχει τη δύναμη να δει την πραγματικότητα του. Ζει σε ψεύτικους κόσμους. Εθελοτυφλεί. Δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι δούλος και δέσμιος  της συγχρόνου αντιπνευματικής και παράλογης εποχής.

Μια φορά και κάθε καιρό

Του Αρχιμανδρίτη Εφραίμ Παναούση

Το ξημέρωμα που ο Μ. Κωνσταντίνος άνοιξε διάπλατα τις πόρτες των φυλακών και βγήκε λεύτερη η Εκκλησία ν’ αγκαλιάσει τον κόσμο, με μιας κάτι μεγάλα μαύρα πουλιά πέταξαν ξωπίσω την να την κυνηγήσουν. Τριακόσιους χρόνους μέτρησε στη μαρτυρική της ρότα η Εκκλησία και περίμενε σιωπηλά κηδεύοντας με χαρά τα παιδιά της, τους μάρτυρες. Τριακόσια χρόνια μ’ αγώνα δύσκολο από τη μια η φωτιά, το τσεκούρι, ο τροχός, ο θάνατος και από την άλλη, η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη, η ζωή. Και νίκησε η Εκκλησία, όπως γίνεται πάντα. Βγήκε στο φως κρατώντας τα παιδιά της που έφεραν στο σώμα τους τα στίγματα του Χριστού. Άλλοι με κομμένα χέρια, πόδια, ακρωτηριασμένα μέλη, ομολογητές και Άγιοι. Οι μάρτυρες της Εκκλησίας, τα πεφιλημένα τέκνα του Θεού.

Το τρένο φεύγει…

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου.

Η Εκκλησία σήμερα βρίσκεται μπροστά σε τεράστια ηθικά και κοινωνικά προβλήματα. Σε νέες διαστάσεις της ανθρώπινης ζωής. Σε αλλαγές δομών της κοινωνίας. Σε προόδους της επιστήμης και της τεχνολογίας, που έχουν άμεση την επίδραση στην έννοια του γάμου και τη δημιουργία ανθρώπων, όπως είναι η καταπληκτική ανάπτυξη της Γενετικής. Βρίσκεται μπροστά σε κοσμογονικές αλλαγές. Σε νέες αντιλήψεις, σε νέα πιστεύω. Τι θα κάνει; Θα μείνει στο περιθώριο της ζωής; Έχει λόγο και δικαίωμα λόγου για την σύγχρονη ανθρώπινη πραγματικότητα; Της πέφτει λόγος για την πληθώρα των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων; Η μόνον το έργο της είναι να ασχολείται με νεκρούς;

«Ένα αγόρι δίχως όνομα»….

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Η ιατροδικαστής Cristina Cattaneo στην πολύχρονη καριέρα της έχει αντιμετωπίσει πολλές και δύσκολες καταστάσεις. Έχει αναγκαστεί να πράξει το λειτούργημα της κάτω από δύσκολες συνθήκες και να επεξεργαστεί  καταστάσεις οριακές για την ανθρώπινη λογική και αντοχή. Τα περιστατικά και τα ερωτήματα στα οποία καλείτε να απαντήσει είναι πάντα καθοριστικά, σημαντικά και κρύβουν ή φανερώνουν πολύ πόνο. Πως έχασε την ζωή του ένας άνθρωπός. Ποιο είναι το όνομα του. Ποιες  συνθήκες τον οδήγησαν στον θάνατο. Αν ήταν αυτόχειρας ή αν δολοφονήθηκε. Τόσα και άλλα τόσα είναι μερικά από τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει με βεβαιότητα η Cattaneo όταν κληθεί για να πραγματοποιήσει την δουλεία της. Σε μια δουλεία που όπως λέμε λαϊκά τα «έχει δει όλα» και που πολλές φορές το συναίσθημα την κατακλύζει και πρέπει να το τιθασεύσει πριν γίνει ενοχλητικό. Εκείνη την ημέρα όμως θα αντίκριζε κάτι που πρώτη φορά θα αισθανόταν στην επιστημονική της διαδρομή. Ερωτήματα που δεν θα μπορούσε να απαντήσει. Συναισθήματα ανεξέλεγκτα….

Άλλοτε ήταν μια γιαγιά….

Της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρέλη

Προχθές «κληρονόμησα» την κουνιστή πολυθρόνα της γιαγιάς. Τώρα, βλέπεις, σε μεγάλη υπόληψη έχουμε τις αντίκες. Μετά τον πόλεμο, σαν αρχίσαμε να παίρνουμε επάνω μας, όλοι σκοτωθήκαμε να πετάξουμε κάθε τι παλιό. Νοικοκυριά ολόκληρα δόθηκα στους παλιατζήδες, πράγματα που σήμερα τα ονομάζουμε με σεβασμό «κομμάτια» και χρειάζεται μια περιουσία για να τα αποκτήσεις. Τη μοίρα των ελληνικών σπιτιών την ακολούθησε και το δικό μας. Σώθηκαν λίγα «κομμάτια», που τα μοιράσαμε τ’ αδέλφια ακριβοδίκαια. Έτσι έγινε και ήρθε λοιπόν η κουνιστή πολυθρόνα της γιαγιάς σπίτι. Μπήκε σε μια όμορφη γωνία που την ομόρφυνε περισσότερο. Έβαλα πλάι της ένα βάζο με λουλούδια. Κάθισα απέναντι της, έκλεισα τα μάτια και χάθηκα στο παρελθόν.

Η Εκκλησία μας

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου.

Κάθε φορά που μιλάμε για την Εκκλησία, αυτονόητα κάνουμε Θεολογία. Και ταυτόχρονα μεταπηδούμε από την ιστορία στην αιωνιότητα, από το ορατό στο αόρατο και από το κτιστό στο άκτιστο. Και από εκεί πάλι γυρίζουμε στη φύση μας, φέρνοντας τη ζωή του Θεού μέσα στους ανθρώπους. Γιατί αυτό είναι η Εκκλησία: η ενότητα της θείας και της ανθρώπινης ζωής, η θεανδρικότητα, όπως λέγεται στη γλώσσα της Θεολογίας. Αν θέλουμε να προσδιορίσουμε τα κυριότερα γνωρίσματα της Εκκλησίας μας θα σταθούμε βασικά σε τρία σημεία. Πρώτα-πρώτα η Εκκλησία μας είναι κοινωνία. Ο όρος αυτός εκφράζει την ουσία της, με την έννοια ότι στον άγιο χώρο της ο Θεός και ο άνθρωπος έρχονται σε μια τόσο στενή επαφή, που σχηματικά μπορεί να εκφρασθεί με τη σχέση νυμφίου και νύμφης.

«Το δεσποτάκι μου»...

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Η μέρα άρχιζε δειλά-δειλά να χαράζει στην Πόλη. Στο ρωμαϊκό νοσοκομείο του Βαλουκλή όλα κυλούσαν ήρεμα όπως κάθε βράδυ εκτός από τον θάλαμο του μεγάλου ασθενή. Μια πνευμονία είναι πάντα απρόβλεπτη και σε συνδυασμό με την ηλικία του αρρώστου είχε κινητοποιήσει το ιατρικό προσωπικό. Ο ασθενής εξασθενημένος έπιασε το κομποσκοίνι του για να ψελλίσει με τις λίγες του δυνάμεις κάποια λόγια προσευχής. Ξαφνικά είδε την μορφή της. Είχε εβδομήντα πέντε χρόνια να την δει. Τότε που ήταν δεκατριών ετών, την τελευταία φορά. Εκείνη τον πλησίασε και τον πήρε αγκαλιά όπως τότε που έμεναν οι δύο τους και τον γέμιζε χάδια και γλυκόλογα. Τότε που με δάκρυα στα μάτια η Ελένη Μοκόρου Σπύρου έλεγε στον γιο της Αριστοκλή την γλυκιά της προσωπική προσφώνηση: «το δεσποτάκι μου». Η Ελένη δεν πρόλαβε να καμαρώσει τον γιο της όπως ήθελε, Δεσπότη. Που να φανταζόταν πως το παιδί της, «το δεσποτάκι της», θα γινόταν ο σπουδαίος και μεγάλος Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας.

Με την ευχή του Αγίου

 Του Αρχιμανδρίτου Εφραίμ Παναούση

Το μοτόρι είχε φτάσει πριν λίγη ώρα κι οι πρώτοι προσκυνητές είχανε φθάσει στο Κυριακό της Αγίας Άννας. Ο πρώτος χαιρετισμός το ευλογείτε. Ο διακονητής άνοιξε τον Ναό και προσκύνησαν όλοι το λείψανο της Αγίας. Το πρώτο άρωμα, η πρώτη της ψυχής ανάπαυση. Μετά κάθισαν τριγύρω στις πεζούλες και ο π. Αγάθων έφερε το σύνηθες κέρασμα: Λουκούμι, μυρωδάτο ρακί και νερό δροσάτο. Ανάμεσα τους κάθισε και ο γέρο- Λάζαρος χιονάτος γέροντας, χρόνια στον Άθω. Ο πιο ομιλητικός από τους προσκυνητές πήρε τον λόγο. – Πέστε μας γέροντα για τη ζωή εδώ. Για τις απαρχές της Σκήτης. – Πρώτος οικιστής του τόπου ήταν ο  Όσιος Γερόντιος. Δεν ξέρουμε ποιά πατρίδα τον έφερε στον κόσμο. Ξέρουμε μόνο ποια πατρίδα τον κέρδισε: ο ουρανός. Σ΄ αυτό το ευλογημένο τόπο θα ιδρύσει το φημισμένο μοναστήρι των Βουλευτηρίων, που πέρασε πειρασμό μεγάλο από τους Σαρακηνούς.

Το μυστικό της ανθρώπινης αξίας

 Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Στην αναπτυγμένη και πολιτισμένη εποχή μας υπάρχει μεγάλη παρανόηση της αξίας του ανθρώπου και της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Στα μάτια και στην σκέψη πολλών φαντάζουν σχήματα και μορφές ανθρώπινης ζωής, που δεν καταξιώνουν τον άνθρωπο ως πνευματική προσωπικότητα, αλλά τον υποβαθμίζουν και τον ρεζιλεύουν. Που βρίσκεται η πραγματική ανθρώπινη αξία; Να το μεγάλο ερώτημα, στο οποίο πολλοί δίνουν αντιφατικές και ανεδαφικές απαντήσεις.

Χωρίς (τον) Μαρτίνι δεν υπάρχει πάρτι…

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Τώρα θα αναρωτιέται κανείς τι δουλεία έχει ένας τίτλος μιας διαφήμισης με την φωτογραφία ενός ρωμαιοκαθολικού καρδινάλιου. Με μια πρώτη ματιά καμία. Αλλά όταν ένας καρδινάλιος και ένα ποτό έχουν το ίδιο επώνυμο τότε τα πράγματα κάπως ξεδιαλύνουν, αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μια διαφήμιση του γνωστού ποτού Μαρτίνι κάνει θραύση δείχνοντας τον γοητευτικό ηθοποιό  George Clooney να «τρώει πόρτα» σε ένα πάρτυ επειδή δεν έφερε μια φιάλη από το γνωστό ποτό με την οικοδέσποινα να του ανοίγει την πόρτα και να του την κλείνει κατάμουτρα λέγοντας του: «No martini, No Party»…Μια διαφήμιση με μεγάλη επιτυχία και ένα σλόγκαν που για πολλά χρόνια και για πολλούς λόγους ήταν στα χείλη των πολιτών στον πολιτισμένο κόσμο. Την ίδια περίοδο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ετοιμαζόταν να εκλέξει Πάπα στην θέση του  Πάπα Ιωάννη Παύλο του Β΄ που μόλις είχε εγκαταλείψει τα εγκόσμια και στο Βατικανό οι προετοιμασίες ήταν σε πλήρη εξέλιξη με τους πιστούς να αγωνιούν αν θα φανεί ο λευκός καπνός σύντομα. Ένα από τα φαβορί για να αναλάβει την ηγεσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ήταν ο Αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου Καρδινάλιος Κάρλο Μαρία Μαρτίνι, μια από τις πιο προοδευτικές φωνές της Εκκλησίας του Βατικανού με απόψεις πάντα προχωρημένες και αντιφατικές. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Κάρλο Μαρία Μαρτίνι έφτασε στην Αγία Έδρα για την Παπική Εκλογή ένα πλήθος από δημοσιογράφους έτρεξε για να του πάρουν έστω μια μικρή δήλωση. Ένας δημοσιογράφος απότομα και με δυνατή φωνή έκανε μια ερώτηση που ήταν στα χείλη όλων. « Καρδινάλιε Μαρτίνι θα είστε υποψήφιος για Πάπας;». Ο Καρδινάλιος τους κοίταξε όλους και χαμογέλασε. Και αμέσως απάντησε αφήνοντας τους άφωνους. «No martini, No Party».

Θυμάσαι την πρώτη σου αγάπη;

 Της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρέλη

Τα μαγαζιά είχανε – θυμάσαι; Δύο φορές το χρόνο εκπτώσεις. Στις νεκρές όπως λένε εποχές. Τώρα, μπροστά στην οικονομική κρίση, έχουνε συνεχείς εκπτώσεις. Εκπτώσεις και προσφορές. Άλλαξαν οι καιροί, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, μου θύμισες εσύ που μαζί είχαμε ξεκινήσει και βροντοφωνάξαμε: «Με τη βοήθεια του Θεού είμαι Χριστιανός». Σιγά σιγά ο τόνος της φωνής μας κατέβηκε, χαμήλωσε, τόσο χαμήλωσε, που δεν ακούγεται πιώ, κι αυτό γιατί μπορεί ξέρεις να μας κοστίσει στην καριέρα μας, στις σημαντικές κοινωνικές σχέσεις μας, αυτή η ομολογία. Δεν χρειάζεται δα και τόση ανοιχτοσύνη, νάμαστε και λίγο ρεαλιστές. Τότε, θυμάσαι είχαμε καυτή αγάπη για το Θεό, τον τόπο μας, τον πλαϊνό μας. Τώρα…«την πρώτη σου αγάπη άφηκες» ακούγεται το παράπονο του Κυρίου.

Το έργο της Εκκλησίας

Του Μητροπολίτου Πειραιώς Καλλίνικου

Δεν είναι σε θέση όλοι οι άνθρωποι να κατανοήσουν σωστά το έργο της Εκκλησίας. Γι αυτό και εύκολα την παρεξηγούν, την παρανοούν και την κατακρίνουν. Εκλαμβάνουν την Εκκλησία ως έναν οργανισμό παραπλήσιο με το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών. Την φαντάζονται ως έναν Ερυθρό Σταυρό. Ως  κάποιον εγκόσμιο οργανισμό, που σκοπό έχει να κάνει μόνο φιλανθρωπία, να συντρέχει στις υλικές ανάγκες των ανθρώπων, να επουλώνει μόνον υλικές πληγές, να ενδιαφέρεται μόνο για το σώμα των ανθρώπων και τις ανάγκες του. θεωρούν δε στον ελλαδικό χώρο την Εκκλησία ως έναν μεγάλο οικονομικό οργανισμό που υποχρεούται, σε κάθε ευκαιρία, να κάνει οικονομικές επιχορηγήσεις. Και στηρίζουν την σκέψη τους σε μια λανθασμένη ερμηνεία του «αγαπάτε αλλήλους», στο οποίο και μόνον περικλείουν τον Χριστιανισμό. Λησμονούν έτσι το μυστήριο της Εκκλησίας και το πνευματικό, αναπλαστικό, εξανθρωπιστικό, αναγεννητικό και λυτρωτικό έργο της.

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, περί πνευματικής ζωής

 Του Γιώργου Μπήτρου, Θεολόγου

« Το μεγαλύτερον και τελειότερον κατόρθωμα, που ημπορεί να ειπή ή να συλλογισθή ο άνθρωπος, είναι το να πλησιάση εις τον Θεόν και να ενωθή με αυτόν. Λοιπόν, εάν εσύ, αγαπητέ μου εν Χριστό αναγνώστα, ποθής να φθάσης εις ταύτην την κορυφήν, εν πρώτοις πρέπει να γνωρίζεις  εις τι συνίσταται η πνευματική ζωή και χριστιανική τελειότης. Αυτή συνίσταται στην επίγνωση της Αγαθότητας και μεγαλειώτητος του Θεού και της ιδικής μας μηδαμινότητος και κλίσεως εις κάθε κακόν, εις την αγάπη του Θεού και εις το μίσος του εαυτού μας, εις την υποταγήν, όχι μόνον του Θεού, αλλά και όλων των κτισμάτων δι αγάπην Θεού, εις την αποστροφήν μεν κάθε ιδικού μας θελήματος, τέλειαν δε υπακοήν εις το θείον θέλημα και προς τούτοις εις το να θέλουμε όλα αυτά, και να τα κάνουμε καθαρώς εις δόξαν Θεού και δια μόνην την αυτού αρεσκείαν, και διότι έτσι θέλει και αυτός, και έτσι πρέπει να τον αγαπώμεν και να τον δουλεύωμεν».

Ο Mahe, ο σκύλος που μένει πάντα «κολλημένος» με τον μικρό φίλο του…

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Ο μικρός James είναι ένα παιδί εννέα χρονών που έχει διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού με συνέπεια να μην μπορεί να μιλήσει, να μην έχει βλεμματική επαφή με κανένα από τα μέλη της οικογενείας του και να μην δέχεται το άγγιγμα κανενός. Κανενός; Όχι. Ο James επιτρέπει μόνο στον σκύλο του, ένα μαύρο λαμπραντόρ τον Mahe που είναι συνέχεια κολλημένος πάνω του.

Ο μόνος δρόμος η αγάπη...

"Δεν έχουμε άλλο δρόμο από την αγάπη. Αλλά η αληθινή αγάπη έχει μέτρο της τον Σταυρό. Ο Θεός δεν μας ζητάει τίποτα που δεν μπορούμε να κάνουμε. Δεν μας ζητάει τίποτα που να είναι υπερβολικό. Δεν μας ζητάει τίποτα που να είναι πάνω απ’ τις δυνάμεις μας. Αυτό που νοθεύει την κατάσταση, είναι το δικό μας θέλημα, ο εγωισμός μας. «Μου φαίνεται βαρύς ο Σταυρός αυτός». Όχι, δεν είναι βαρύς, είναι ο δικός μου! Κι αν τον αποδεχθώ, θα νιώσω ότι κάποιος τον σηκώνει μαζί μου, και δια του σταυρού θα πορεύομαι στη ζωή μου μέσα στη χαρά και στον δρόμο της Ανάστασης, της ομορφιάς, της έκπληξης εκείνης, που μόνο η χάρη του Θεού μπορεί να δημιουργήσει. Αυτό σημαίνει λεβεντιά, αυτό σημαίνει δύναμη, αυτό σημαίνει ζωή!"

† ΠΑΥΛΟΥ Μητροπολίτη Σισανίου & Σιατίστης
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Στις εκλογές συμμετέχουν όλοι αλλά στο τέλος κερδίζει πάντα το ΠΑΣΟΚ….

Κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας η Νέα Δημοκρατία χλεύαζε την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ γιατί είχε προσεταιριστεί στελέχη από το ΠΑΣΟΚ. Στην ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης από την Νέα Δημοκρατία τρία εν ενεργεία στελέχη του ΠΑΣΟΚ μπήκαν στην κυβέρνηση. Θα μπορούσα να απαντήσω σε αυτό το φαινόμενο με την σοφή ρήση του λαού: «Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Αλλά είναι νωρίς για τέτοιες επισημάνσεις. Θα αρκεστώ στο γεγονός πως τελικά όποια κυβέρνηση και αν επιλέξουμε στο τέλος θα μας κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ ή τέλος πάντων κάποια στελέχη του…

Κώστας Ζουρδός

Το φαινόμενο...Κώστας Κατσαφάδος...

Ο Βουλευτής της Α΄ Εκλογικής Περιφέρειας Πειραιά και Νήσων Κώστας Κατσαφάδος εκλέχθηκε στις εκλογές της 6^ης Ιουλίου του 2019 για τρίτη φορά με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Το γεγονός αυτό είναι μια σημαντική επίδοση αλλά δεν είναι η σπουδαιότερη. Στις εκλογές της 6^ης Ιουλίου του 2019 η Νέα Δημοκρατία στην Α΄ Εκλογική Περιφέρεια Πειραιά και Νήσων συγκέντρωσε 44.160 ψήφους (43,73%) και ο Κώστας Κατσαφάδος ψηφίστηκε από 21.212 ψηφοφόρους ( στο 97% των καταγεγραμμένων ψήφων) γεγονός που φανερώνει πως ένας στους δύο ψηφοφόρους του κόμματος του τον ψήφισε. Σίγουρα η επίδοση αυτή είναι εκπληκτική, ενδεχομένως ιστορικά να είναι σημαντική και καταδεικνύει την αξία του Βουλευτή στην τοπική κοινωνία και το έργο του. Αν αναλογιστούμε και το νεαρό της ηλικίας του Κώστα Κατσαφάδου, το μέλλον προδιαγράφεται λαμπρό και οι ελπίδες πολλές για ένα πρόσωπο που είναι πια κοινής αποδοχής ανεξαιρέτως κομματικής προσήλωσης.

Κώστας Ζουρδός

Οι Βουλευτές που εκλέγονται στην Α΄ Πειραιά

Στην Α΄ Πειραιά, μετά από σαράντα πέντε χρόνια, εκλέγονται πέντε βουλευτές με την συμμετοχή της πρώτης γυναίκας βουλευτή που εκλέγει η Νέα Δημοκρατία στην συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια. Στα αξιοσημείωτα της εκλογικής αναμέτρησης στην εκλογική περιφέρεια της Α΄ Πειραιώς και Νήσων είναι το μεγάλο ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας (κοντά στο 43%) και ο μεγάλος αριθμός σταυρών (κοντά στις 22.000) του πρώτου Βουλευτή Κώστα Κατσαφάδου. Στην Α΄ Πειραιά εκλέχθηκαν:

Οι Κυρίες του Υπουργείου Παιδείας

Είναι ευχάριστο το γεγονός πως με την ανακοίνωση της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης στο Υπουργείο Παιδείας τοποθετούνται δύο κυρίες με πλήρη γνώση του αντικειμένου  κάτι που μας κάνει να νοιώθουμε μια ασφάλεια ότι θα δοθεί βαρύτητα στην παιδεία και θα γίνει μια σοβαρή και ολοκληρωμένη προσπάθεια. Υπουργός Παιδείας αναλαμβάνει η κ. Νίκη Κεραμέως και Υφυπουργός αρμόδια για θέματα πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ειδικής αγωγής η κ. Σοφία Ζαχαράκη.

H σύνθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη

 

Ανακοινώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 8 Ιουλίου του 2019 από τον νέο κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα, η σύνθεση της νέας κυβέρνησης

 

Αναλυτικά τα ονόματα:

 

Πρωθυπουργός: Κυριάκος Μητσοτάκης

Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης: Παναγιώτης Πικραμμένος
1. Υπουργείο Οικονομικών:
Υπουργός: Χρήστος Σταϊκούρας
Υφυπουργός αρμόδιος για τη Φορολογική Πολιτική και τη Δημόσια Περιουσία: Απόστολος Βεσυρόπουλος
Υφυπουργός αρμόδιος για τη Δημοσιονομική Πολιτική: Θεόδωρος Σκυλακάκης
Υφυπουργός αρμόδιος για το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα: Γεώργιος Ζαββός
2. Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων
Υπουργός: Σπυρίδων – Αδωνις Γεωργιάδης
Υφυπουργός Αρμόδιος για τις Ιδιωτικές Επενδύσεις και τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα: Γιάννης Τσακίρης
Υφυπουργός Αρμόδιος για την Ερευνα και Τεχνολογία: Χρίστος Δήμας
Υφυπουργός Αρμόδιος για τη Βιομηχανία και το Εμπόριο: Νίκος Παπαθανάσης
3. Υπουργείο Εξωτερικών
Υπουργός: Νίκος Δένδιας
Αναπληρωτής Υπουργός Αρμόδιος για τα Ευρωπαϊκά Θέματα: Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης
Υφυπουργός για την Οικονομική Διπλωματία και την Εξωστρέφεια: Κώστας Φραγκογιάννης
Υφυπουργός Αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό: Αντώνης Διαματάρης
4. Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Υπουργός: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Αναπληρωτής Υπουργός Αρμόδιος για τη Μεταναστευτική Πολιτική: Γιώργος Κουμουτσάκος
Υφυπουργός Αρμόδιος για την Αντεγκληματική Πολιτική: Λευτέρης Οικονόμου

Ορκίστηκε Πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ορκίστηκε χθες, Δευτέρα 9 Ιουλίου του 2019, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Προκόπη Παυλόπουλο, ορκίστηκε πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τον νενομισμένο όρκο ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε στο Ευαγγέλιο παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμου.

Στον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο ο Γιώργος Νταλάρας

Συνάντησή  με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο  Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας  κ.κ. Αναστάσιο, είχε την προηγούμενη εβδομάδα κατά την επίσκεψη του στα Τίρανα ο σπουδαίος μας ερμηνευτής κ. Γιώργος Νταλάρας. Ο Γιώργος Νταλάρας ήταν πολύ συγκινημένος από την όμορφη κουβέντα τους, τα δώρα που αντάλλαξαν αλλά και από τις νουθεσίες του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Μίλησαν για όλα: Για τη μουσική, για την πολιτική, για τη Θρησκεία. «Ο Θεός ευλογεί το λίγο, δεν ευλογεί το μηδέν», ήταν μια φράση του Αναστάσιου που συγκίνησε ιδιαίτερα τον Νταλάρα, που άκουγε με προσοχή τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο Αρχιεπίσκοπος τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής του στη χώρα αυτή. «Αν είχα κάρτα τότε που αγωνιζόμουν να βρω χρήματα για να φτιάξω σχολεία κι εκκλησίες, θα έγραφε ‘’Αναστάσιος- Διεθνής επαίτης’’» είπε με το γνωστό του χιούμορ ο Αρχιεπίσκοπος. Μίλησαν, ακόμα για το Β’ Γυμνάσιο Αρρένων στο οποίο φοίτησε ο Αναστάσιος, τον συμμαθητή του -και φίλο του Νταλάρα- Λευτέρη Παπαδόπουλο, για τον ρόλο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ακόμα και για τον Ντοστογιέφσκι και τη θεωρία του για το ψέμα…Να θυμήσουμε πως και οι δύο, και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος  Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας  Αναστάσιο και ο σπουδαίος μας ερμηνευτής κ. Γιώργος Νταλάρας. Έχουν γεννηθεί στον Πειραιά…

Κώστας Ζουρδός

Ένα παιχνίδι στην αλάνα για την σωτηρία ενός παιδιού….

Του Κώστα Ζουρδού, θεολόγου

Λίγα χιλιόμετρα βόρεια από την Νάπολη βρίσκεται μια μικρή πόλη 40.000 κατοίκων (τότε, 1985) η Ατσέρα που δεν είχε τίποτα σημαντικό για το οποίο ένας τουρίστας θα επέλεγε να επισκεφτεί. Τον χειμώνα του 1985 ένας απελπισμένος Πατέρας από αυτήν μικρή αυτή πόλη με μεγάλα οικονομικά προβλήματα, αντιμετώπιζε την ασθένεια του γιου του με δύναμη και καρτερία.  Οι γιατροί από την Ιταλία προέτρεπαν τον πατέρα να μεταφέρει τον άρρωστο γιο του στην Γαλλία σε μια ειδική κλινική για να υποβληθεί σε άμεση χειρουργική επέμβαση που θα του έσωζε την ζωή. Μια ενέργεια όμως που απαιτούσε αρκετά χρήματα που δεν υπήρχαν. Ο απελπισμένος πατέρας  ζητήσει από τον νεαρό ποδοσφαιριστή της Νάπολη με καταγωγή από την Ατσέρα, Πιέτρο Πουζόνε την βοήθεια του αφού του εξομολογήθηκε την οικογενειακή του περιπέτεια. Ο Πουζόνε συζήτησε το θέμα με τους συμπαίκτες τους και εκείνη σκέφτηκαν να ζητήσουν άδεια από την διοίκηση για την διεξαγωγή ενός φιλανθρωπικού αγώνα της Νάπολη με την ερασιτεχνική ομάδα της Ατσέρα, με σκοπό τα έσοδα από αυτόν τον αγώνα εξολοκλήρου να διατεθούν για την σωτηρία του νεαρού ασθενή. Ο Πρόεδρος της ομάδας Κοράντο Φερλαΐνο,, μόλις άκουσε το των ποδοσφαιριστών έγινε έξαλλος και το απέρριψε κατηγορηματικά. Δεν ήθελε να θέσει σε κίνδυνο τη  σωματική ακεραιότητα των παικτών και ειδικότερα του… Μαραντόνα.

Το μυθικό γκολ του Μαραντόνα με την Νάπολι...

Μια που είναι πρώτη του Ιούλη, είπαμε να ξεκινήσουμε τον μήνα και σε ρυθμούς αθλητικούς. Θυμηθήκαμε λοιπόν και είπαμε να μοιραστούμε μαζί σας ένα απο τα καλύτερα γκόλ του μεγάλου Μαραντόνα με την Νάπολι σε αγώνα ενάντια στην Λάτσιο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Κρατήστε αυτόν τον «πλανήτη» μακριά από το σπιτικό σας!

Του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστόδουλου

«…Δυστυχώς όμως τα περισσότερα «παιχνίδια» των παιδιών είναι σήμερα πιστόλια, χειροβομβίδες, μαχαίρια, φαντάσματα, πλάσματα αλλόκοτα και τρομακτικά, «εικόνες της κόλασης», δημιουργήματα, που εθίζουν τα παιδιά στη σπατάλη, τη βία, την ανεστιότητα, τη μοναξιά! Τα προετοιμάζουν να γίνουν «υπάκουοι» καταναλωτές, άνθρωποι του μίσους και του πολέμου…Αυτό λοιπόν θέλουμε για τα παιδιά μας; Αυτόν τον κόσμο ετοιμάζουμε γι αυτούς, έναν κόσμο βίας και φόβου; Είναι ανάγκη τα δικά μας πάθη να ορίζουν τις συντεταγμένες της «αγωγής» των παιδιών μας; Και μετά γιατί άραγε χύνουμε δάκρυα – κροκοδείλια – για τις εφηβικές συμμορίες και την αρνητική πορεία των νέων μας; Αφού εμείς τους μάθαμε αυτά! Έτσι τους εθίσαμε από τα παιδικά χρόνια μιας χαμένης αθωότητας…

Το βράδυ που η τηλεόραση έκλεισε…

Του Γιώργου Μπήτρου, Θεολόγου

Έτσι ξαφνικά. Χωρίς προειδοποίηση. Χωρίς να προηγηθούν τα γνωστά χιονάκια ή οι λεπτές παράλληλες γραμμές ή παραμορφώσεις στα πρόσωπα και τις φωνές. Έσβησε έτσι ξαφνικά, απότομα και ακαριαία, ώστε να μη μας δώσει το δικαίωμα να μιλήσουμε για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Αυτομάτως μια αμηχανία, ένα μούδιασμα, μια σιωπή επικράτησε απ’ άκρη σε άκρη μέσα στο σαλόνι. Ήταν βράδυ χειμωνιάτικο, τυλιγμένο στη θαλπωρή και τη ζεστασιά ενός μικροαστικού σαλονιού. Το πρόγραμμα της τηλεόρασης εν πλήρη εξελίξει, και όλοι εμείς καθηλωμένοι, άπραγοι, βουβοί παρακολουθούσαμε.

ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΡΙΝΟ BAZAAR ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΕΝ ΠΛΩ

Το Βιβλιοπωλείο Εν Πλω γιορτάζει τα 5 χρόνια επιτυχημένης λειτουργίας του και για δύο εβδομάδες, από την 1η μέχρι και τις 13 Ιουλίου, μας προσκαλεί σε ένα ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΡΙΝΟ BAZAAR ΒΙΒΛΙΟΥ για καλό σκοπό.

Φυγή…

Της ΝΑΥΣΗ ΙΕΣΣΑΙ – ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Σε ένα πλοίο θα μπω, για να φύγω.

Πίσω στην πόλη, ο αγέρας,

θα στροβιλίζει τα πάθη

σαν κίτρινα φύλλα.

Κι εγώ θα φεύγω…θα φεύγω

Αποζητώντας στη σιωπή, τη γαλήνη…

«Λαϊκό Κόμμα»: η απουσία

Του Χρήστου Γιανναρά 

 

Δεν συμφέρει έναν συνεπή μαρξιστή ούτε έναν οπαδό της «ελευθερίας των Αγορών» να χαρίζουν τη φιλοπατρία και τον συντηρητισμό στην «Ακρα Δεξιά», στους νεοναζί. Το απαγορεύει η μόνη Ηθική που όλοι οι μηδενιστές σέβονται: η Ηθική της αυτοπροστασίας. Σε συνθήκες «υπαρκτού σοσιαλισμού» (του αείμνηστου) η «ελευθερία των Αγορών» ήταν η συγκεφαλαίωση παντός κακού και πάσης απειλής. Σε συνθήκες «ελευθερίας των Αγορών» ο μαρξισμός είναι απαγορευμένη λέξη και απαγορευμένο εννόημα. Εκατομμύρια ανθρώπων έζησαν φριχτούς βασανισμούς και στερήθηκαν τη ζωή τους, επειδή ήταν μαρξιστές που έτυχε να γεννηθούν σε κοινωνίες «ελεύθερης αγοράς» ή οπαδοί της «ελεύθερης αγοράς» γεννημένοι σε «σοσιαλιστικούς παραδείσους».

Χειροτονία π. Ανδρέα Τριλίβα, 1 Ιουλίου 2002

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος τέλεσε την χειροτονία του Διακόνου π. Ανδρέου Τριλίβα σε Πρεσβύτερο, στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Καραβά. Ο π. Ανδρέας Τριλίβας από τα ιστορικά στελέχη  της Μητροπόλεως μας στον Ιεραποστολικό τομέα της Νεότητας.

Κώστας Ζουρδός